de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN STRAFZAKEN 247
Rechtstreekse werking
In de strafrechtuitspraken wordt slechts enkele malen expliciet ingegaan op de rechtstreekse
werking van het IVRK. Ten aanzien van artikel 3 lid 1 IVRK heeft de rechtbank
Zutphen in twee zaken geoordeeld dat aan dit artikel geen rechtstreekse werking
toekomt. 59 Voor een uitgebreide beschrijving van deze uitspraken wordt verwezen naar
de paragraaf ‘Bezwaarschriftprocedure Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden’.
In sommige gevallen laat de rechter zich niet expliciet uit over de rechtstreekse
werking van het IVRK, maar past hij het IVRK impliciet rechtstreeks toe door een
schending aan te nemen van het IVRK. Zo levert het niet op de hoogte stellen van de
advocaat en de ouders van het bevel tot DNA-afname een schending op van artikel 3
IVRK. 60 Kennisgeving aan de ouders en de advocaat van het bevel tot DNA-afname
heeft tot doel de belangen van de minderjarige veroordeelde te waarborgen. Door deze
fundamentele waarborg niet na te leven, wordt gehandeld in strijd met artikel 3 IVRK.
Het afgenomen celmateriaal dient daarom te worden vernietigd.
Uit drie uitspraken blijkt dat artikel 3 IVRK niet is geschonden als de ouders en/of
raadsman op een andere manier dan via een afschrift van het bevel tot DNA-afname
op de hoogte zijn gesteld van het bevel. 61 De rechtbank Roermond en de rechtbank
’s-Hertogenbosch oordelen dat het niet in kennis stellen van de raadsvrouw artikel 3
IVRK schendt, maar omdat de raadsvrouw door de ouders op de hoogte is gesteld van
het bevel vervalt dit bezwaar.
In twee uitspraken van 16 februari 2009 verklaarde de rechtbank Roermond de
offi cier van justitie niet-ontvankelijk vanwege een schending van goede procesorde
en een schending van de artikelen 3 en 40 lid 1 IVRK. 62 Het ging hier om twee zeer
jonge verdachten die twee kleuters ertoe hadden bewogen om voor geld met elkaar te
kussen en elkaars billen te betasten. Dit werd door de verdachten gefi lmd met een mobiele
telefoon. In de strafzaak die volgde concludeert de rechter dat de beslissing van
de offi cier van justitie tot het overgaan tot vervolging in beginsel niet ter beoordeling
van de rechter staat. Indien de vervolging echter in strijd is met wettelijke of verdragsrechtelijke
bepalingen of met beginselen van een behoorlijke procesorde, dan kan de
rechter de niet-ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie uitspreken. Daartoe gaat
de rechtbank Roermond ook over en overweegt in ongeveer gelijke bewoordingen:
De rechtbank is van oordeel dat uit de beginselen van goede procesorde en tevens uit
artikel 3 van het IVRK, waarin staat dat bij alle maatregelen betreffende kinderen de be-
59 Rb. Zutphen 15 december 2006, LJN AZ5992; Rb. Zutphen 15 juni 2007, NBSTRAF 2007/481.
60 Rb. Roermond 29 augustus 2007, LJN BB2205; Rb. Roermond 3 november 2010, LJN BO2819. Anders
dan de andere Wet DNA-zaken gaat het hier niet om een bezwaar tegen het bepalen en verwerken van
het DNA-profi el, maar om de kennisgeving van het bevel tot DNA-afname. Vanwege de andere strekking
van deze uitspraken is ervoor gekozen om deze uitspraken niet in de paragraaf ‘Bezwaarschriftprocedure
Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden’ te behandelen.
61 Rb. Zwolle 10 oktober 2007, NBSTRAF 2007/482; Rb. Roermond 6 februari 2008, LJN BC3769; Rb. ’s-
Hertogenbosch 14 november 2008, LJN BG4917. Anders dan de andere Wet DNA-zaken gaat het hier
niet om een bezwaar tegen het bepalen en verwerken van het DNA-profi el, maar om de kennisgeving
van het bevel tot DNA-afname. Vanwege de andere strekking van deze uitspraken is ervoor gekozen om
deze uitspraken niet in de paragraaf ‘Bezwaarschriftprocedure Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden’
te behandelen.
62 Rb. Roermond 16 februari 2009, LJN BH7427; Rb. Roermond 16 februari 2009, LJN BH7431.