de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN STRAFZAKEN 245
januari 2008. In vier andere uitspraken kan de betekenis van artikel 1 IVRK worden
afgeleid.
In zijn uitvoerige conclusie voor het arrest van de Hoge Raad van 7 december 2010
bespreekt Advocaat-Generaal Knigge de geschiedenis van de totstandkoming van artikel
240b Sr (kinderpornografi e). 53 Daarbij betrekt hij ook de veranderde internationale
context. Hij stelt dat de verhoging van de leeftijdsgrens van zestien naar achttien jaar
in artikel 240b Sr rechtstreeks is gebaseerd op in het bijzonder het IVRK en het ILOverdrag
inzake kinderarbeid. De Hoge Raad sluit zich in zijn overwegingen aan bij dit
standpunt van de Advocaat-Generaal en overweegt dat de vraag wat dient te worden
verstaan onder een afbeelding van een seksuele gedraging tegen de achtergrond van de
toepasselijke internationale regelgeving alsmede de wetsgeschiedenis van artikel 240b
Sr moet worden beantwoord.
In zijn conclusie voor het arrest van de Hoge Raad van 4 januari 2005 heeft Advocaat-Generaal
Vellinga reeds de wetsgeschiedenis van de verhoging van de leeftijdsgrens
in artikel 240b Sr aangehaald. 54 Hij benadrukt daarbij dat de strekking van het
IVRK en de boodschap van het Wereldcongres tegen commerciële seksuele exploitatie
van kinderen in Stockholm in augustus 1996 is dat de bescherming van minderjarigen
geldt voor de leeftijdscategorie tot achttien jaar. De ratifi catie van het ILO-verdrag
betreffende het verbod en de onmiddellijke actie voor uitbanning van de ergste vormen
van kinderarbeid noopt tot een verhoging van de leeftijdsgrens in artikel 240b Sr, zo
gaat de Advocaat-Generaal verder. Dit Verdrag verplicht Verdragspartijen onder meer
tot strafbaarstelling van ‘the use, procuring or offering a child for the production of
pornography’. Daarbij verwijst de Advocaat-Generaal bij een ‘child’ naar een persoon
onder de achttien jaar.
In zijn arrest van 11 januari 2008 citeert de Hoge Raad artikel 1 IVRK om aan te
geven wanneer sprake is van minderjarigheid in het (straf)recht. 55 De regeling dat een
minderjarige in een openbare zitting terecht kan staan is daarmee niet in strijd. Ook
artikel 40 IVRK brengt niet mee dat een strafzaak tegen een minderjarige niet op een
openbare zitting kan worden behandeld.
In drie uitspraken van lagere instanties wordt artikel 1 IVRK weliswaar niet expliciet
genoemd, maar wordt gesteld dat het IVRK van toepassing is, omdat de veroordeelde
ten tijde van het begaan van het misdrijf minderjarig was. 56
Ten aanzien van het IVRK overwoog de rechtbank Amsterdam in een overleveringszaak
dat, nu de opgeëiste persoon meerderjarig is, niet valt in te zien op welke
grond overlevering in strijd met het IVRK zou komen. 57 De omstandigheid dat hij
– naar de opgeëiste persoon heeft gesteld – tijdens zijn minderjarigheid met meerderjarigen
gedetineerd heeft gezeten is daartoe onvoldoende, aldus de rechtbank.
53 HR 7 december 2010, LJN BO6446 (concl. A-G G. Knigge).
54 HR 4 januari 2005, LJN AR5741 (concl. A-G W.H. Vellinga).
55 HR 11 januari 2008, LJN BB4130.
56 Rb. Middelburg 29 juni 2005, NBSTRAF 2005/313; Rb. Middelburg 15 maart 2006, NBSTRAF
2006/233; Rb. Roermond 11 mei 2011, LJN BQ4277.
57 Rb. Amsterdam 15 juni 2010, LJN BM8538.