de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

240
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
minderjarigen. 32 Zodanige generieke uitzondering kan ook niet aan het IVRK worden
ontleend, aldus de Hoge Raad. De Hoge Raad gaat niet specifi ek in op de werking van
de artikelen 3 en 40 IVRK.
Ná 13 mei 2008
Na deze richtinggevende arresten van de Hoge Raad zijn in de onderzoeksperiode nog
acht zaken over de Wet DNA en het IVRK aangetroffen. 33 De rechtbank Roermond
maakt als enige nog een belangenafweging op grond van artikel 3 IVRK. 34 De raadsman
voert in deze zaak aan dat, ondanks de arresten van de Hoge Raad waarin de Hoge
Raad heeft geoordeeld dat er voor minderjarigen geen generieke uitzondering bestaat
voor het opnemen van DNA-profi elen van minderjarigen in een databank, minderjarigen
toch een bijzondere positie innemen. De raadsman beroept zich hierbij op artikel
3 IVRK, de uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens 35 en de
Nederlandse rechtspraak waarbij nog altijd ruimte wordt gezien om de uitzondering
van artikel 2 lid 1 sub b Wet DNA in te vullen.
De rechtbank Roermond acht – in navolging van de Hoge Raad – geen generieke
uitzondering aanwezig voor minderjarigen, maar maakt wel een belangenafweging op
grond van artikel 3 IVRK. De rechtbank oordeelt dat uit artikel 3 lid 1 IVRK volgt dat
bij maatregelen betreffende kinderen, belangen van minderjarigen een eerste overweging
vormen. Onder een maatregel die een kind betreft dienen ook rechterlijke beslissingen
te worden verstaan. Voorafgaand aan elke rechterlijke beslissing dient dus een
belangenafweging plaats te vinden. In de belangenafweging die de rechtbank maakt
komt zij uiteindelijk tot het oordeel dat de belangenafweging niet uitvalt in het voordeel
van de minderjarige veroordeelde.
In andere zaken daterend van na de arresten van de Hoge Raad wordt geen belangenafweging
meer gemaakt op grond van het IVRK. In vier gevallen wordt conform
de arresten van de Hoge Raad beslist. 36 De rechtbank Zwolle-Lelystad en de rechtbank
Maastricht motiveren op andere wijze dat van een schending van het IVRK geen
sprake is. 37 In een uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad neemt de rechter geen
schending aan van de artikelen 3 en 40 IVRK en laat daarbij de rechtstreekse werking
van artikel 3 IVRK in het midden:
De rechtbank is van oordeel dat DNA-onderzoek na een veroordeling geen afbreuk doet
aan het gevoel van waardigheid en eigenwaarde van het kind en het onderzoek de her-
32 HR 13 mei 2008, LJN BC8231, r.o. 4.5 (concl. P-G J.W. Fokkens); HR 13 mei 2008, LJN BC8234, r.o.
4.5 (concl. P-G J.W. Fokkens).
33 Rb. Zutphen 5 september 2008, LJN BF0255; Rb. ’s-Hertogenbosch 14 november 2008, LJN BG4916;
Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4127; Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4137; Rb.
Haarlem 10 december 2009, LJN BK6966; Rb. Zwolle-Lelystad 26 maart 2010, LJN BM2298; Rb.
Roermond 9 februari 2011, LJN BP4829; Rb. Roermond 11 mei 2011, LJN BQ4277.
34 Rb. Roermond 11 mei 2011, LJN BQ4277.
35 De raadsman verwijst hier naar de uitspraak van het EHRM 4 december 2008, nr. 30562/04 en 30566/04
(S. en Marper/Verenigd Koninkrijk).
36 Rb. Zutphen 5 september 2008, LJN BF0255; Rb. ’s-Hertogenbosch 14 november 2008, LJN BG4916;
Rb. Haarlem 10 december 2009, LJN BK6966; Rb. Roermond 9 februari 2011, LJN BP4829.
37 Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4127; Rb. Maastricht 24 februari 2009, LJN BH4137; Rb.
Zwolle-Lelystad 26 maart 2010, LJN BM2298.