de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

234
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
artikelen die aan de orde komen zijn de artikelen 1, 2, 7, 8, 9, 12, 16, 18, 19, 20, 29 en
34 IVRK. Behalve aan de bepalingen van het IVRK, wordt in een vijftal uitspraken
ook aandacht besteed aan het Facultatief Protocol inzake de verkoop van kinderen,
kinderprostitutie en kinderpornografi e bij het Verdrag inzake de rechten van het kind
(hierna: Facultatief Protocol). 7
Uit dit onderzoek blijkt dat niet alleen minderjarige verdachten en veroordeelden
zich beroepen op het IVRK, ook volwassenen doen een beroep op het IVRK. De artikelen
3 en 40 IVRK worden voornamelijk ingeroepen door minderjarigen. Volwassenen
beroepen zich veelal op bepalingen met betrekking tot het gezinsleven en op
artikel 29 IVRK in het geval van leerplichtzaken.
Net als in de voorgaande hoofdstukken worden de uitspraken artikelsgewijs besproken.
In het geval van verzoekschriften in het kader van de Wet DNA-onderzoek
bij veroordeelden (hierna: Wet DNA) en de uitspraken met betrekking tot de redelijke
termijn is echter gekozen voor een aparte behandeling van deze uitspraken in de paragrafen
‘Bezwaarschriftprocedure Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden’ en ‘Redelijke
termijn’. Deze paragrafen komen voorafgaand aan de artikelsgewijze bespreking
van de uitspraken. Bij beide onderwerpen wordt veelvuldig een beroep gedaan op
meerdere artikelen, voornamelijk de artikelen 3 en 40 IVRK.
In de paragraaf ‘Algemeen (geen specifi eke bepaling)’ worden ten slotte drie uitspraken
besproken, waaruit niet duidelijk valt op te maken op welke specifi eke bepaling
een beroep is gedaan.
Dit hoofdstuk wordt afgesloten met een samenvatting en een deelconclusie.
Bezwaarschriftprocedure Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden
Op 1 februari 2005 trad de Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden in werking. 8 Een
ieder die is veroordeeld of jegens wie een strafbeschikking is uitgevaardigd wegens
een misdrijf als omschreven in artikel 67 lid 1 Sv, wordt door de offi cier van justitie
bevolen celmateriaal te doen afstaan ten behoeve van het bepalen en verwerken van
het DNA-profi el. 9 De wetgever maakt geen onderscheid tussen volwassen veroordeelden
en minderjarige veroordeelden. Iedere veroordeelde is verplicht medewerking te
verlenen aan de afname van zijn of haar DNA-materiaal voor opname daarvan in de
DNA-databank. Er zijn twee uitzonderingen in de Wet DNA opgenomen. Ten eerste
wordt geen celmateriaal afgenomen indien het DNA-profi el van een persoon reeds is
verwerkt. 10 Ten tweede wordt afgezien van het afnemen van het celmateriaal van een
veroordeelde als ‘redelijkerwijs aannemelijk is dat het bepalen en verwerken van zijn
DNA-profi el gelet op de aard van het misdrijf of de bijzondere omstandigheden waaronder
het misdrijf is gepleegd niet van betekenis zal kunnen zijn voor de voorkoming,
opsporing, vervolging en berechting van strafbare feiten van de veroordeelde’. 11 Op
grond van artikel 7 Wet DNA kan door de veroordeelde bezwaar worden aangetekend
7 Trb. 2001, 63; Trb. 2001, 130.
8 Stb. 2004, 465, Stb. 2005, 18.
9 Artikel 2 Wet DNA.
10 Artikel 2 lid 1 sub a Wet DNA.
11 Artikel 2 lid 1 sub b Wet DNA.