de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

228
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
IVRK niet van toepassing is, omdat geen sprake is van een strafrechtelijke procedure.
De Afdeling acht deze overweging van de rechtbank echter onjuist, omdat de afwijzing
van de aanvraag tot gevolg heeft dat aan de minderjarige geen advocaat wordt toegevoegd
voor het instellen van een beroep in cassatie voor een strafzaak. Desondanks
is volgens de Afdeling geen sprake van een schending van artikel 40 IVRK. Hiertoe
overweegt de Afdeling als volgt:
2.3.4. Voor zover [appellant] heeft beoogd te betogen dat de rechtbank heeft miskend dat
het in aanmerking nemen van het inkomen van zijn ouders ertoe leidt dat hem in strijd
met artikel 6, derde lid, aanhef en onder c, van het EVRM, artikel 14, derde lid, aanhef
en onder d, van het IVBPR en artikel 40, tweede lid, aanhef, onder b en onder II, van het
IVRK, het recht op kosteloze rechtsbijstand wordt onthouden, faalt dit betoog. Ouders
zijn verantwoordelijk voor de opvoeding en verzorging van hun minderjarige kinderen.
Onder deze verantwoordelijkheid moet tevens worden begrepen het dragen van de kosten
van rechtsbijstand voor een minderjarig kind, indien zij over voldoende fi nanciële
middelen beschikken. Toepassing van artikel 8 van het Bebr [lees: Besluit eigen bijdrage
rechtsbijstand, red.] leidt aldus niet tot een beperking van het in voornoemde bepalingen
gewaarborgde recht op kosteloze rechtsbijstand dat toekomt aan hen die over onvoldoende
middelen beschikken.
2.3.5. Voorts faalt ook het betoog dat de rechtbank heeft miskend dat het in aanmerking
nemen van het inkomen van de ouders ertoe leidt dat aan [appellant] de toegang tot
de rechter wordt ontzegd. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (uitspraak van 27
januari 2010 in zaak nr. 200903949/1), is een beperking van het recht op toegang tot de
rechter niet in strijd met artikel 6 van het EVRM, indien deze niet in essentie het recht
op toegang tot de rechter schaadt, een gerechtvaardigd doel dient en proportioneel is.
In dit geval is aan deze vereisten voldaan. Toepassing van artikel 8 van het Bebr beperkt
op zichzelf niet in essentie de toegang tot de rechter. Het voorkomt dat beperkte publieke
middelen voor gefi nancierde rechtsbijstand moeten worden aangewend voor kosten van
rechtsbijstand waarvan in redelijkheid mag worden aangenomen dat zij kunnen worden
gedragen door de ouders van de minderjarige rechtzoekende. Aldus tast artikel 8 van
het Bebr het recht op toegang tot de rechter in essentie niet aan en dient het een gerechtvaardigd
doel. Voorts is niet gebleken dat de gevolgen van de toepassing van artikel 8
van het Bebr onevenredig zijn tot het daarmee te dienen doel. Deze gevolgen zijn slechts
fi nancieel van aard en als zodanig niet onoverkomelijk, nu uit de stukken blijkt dat de
afwijzing van het verzoek [appellant] niet heeft verhinderd om beroep in cassatie in te
stellen. Gelet hierop is de afwijzing van het verzoek niet in strijd met artikel 6, eerste lid,
van het EVRM. Omdat artikel 14, eerste lid, van het IVBPR en artikel 40, tweede lid,
aanhef, onder b en onder III, van het IVRK niet verder strekken dan artikel 6, eerste lid,
van het EVRM, is de afwijzing van de aanvraag evenmin in strijd met het in die bepalingen
gewaarborgde recht op toegang tot de rechter.
2.3.6. Gelet op het vorenstaande heeft de rechtbank terecht geoordeeld dat toepassing
van artikel 8 van het Bebr niet leidt tot schending van artikel 6 van het EVRM, artikel 14
van het IVBPR en artikel 40 van het IVRK.