de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN PERSONEN-, FAMILIE- EN CIVIELE JEUGDZAKEN 9
getreden en zijn opgenomen om misbruik van de erkenning bij het verkrijgen van de
Nederlandse nationaliteit tegen te gaan. Het hof volgt de rechtbank niet in deze overweging.
Als gevolg van het wijzigen van artikel 6 RWN heeft de wetgever onderscheid
gemaakt tussen erkenning vóór en na de geboorte. Het maken van dit onderscheid acht
het hof ongeoorloofd nu dit in strijd komt met het bepaalde in de artikelen 26 van het
Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, 8 en 14 van het Europees
Verdrag tot bescherming van de mens en de fundamentele vrijheden (verder te
noemen “EVRM”) en 2 en 3 van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het
Kind (zie ook HR 26 januari 2007, RvdW 2007, 127).
Het hof volgt de rechtbank evenmin in haar overweging dat een positieve beantwoording
van de vraag of het verschil in erkenning vóór of na de geboorte in strijd is met artikel
8 jo 14 EVRM slechts zou moeten leiden tot wijziging van de wettelijke nationaliteitsregeling
en geen gevolgen heeft voor de uitkomst van deze zaak. Bedoelde verdragen
verbieden de Nederlandse staat en daarmee iedere Nederlandse rechter om een dergelijk
onderscheid te maken. De Nederlandse rechter moet daarom waarborgen dat een
dergelijk onderscheid niet wordt gemaakt. Een wetswijziging kan daarom niet worden
afgewacht. 10
Overig
Het beroep op artikel 2 IVRK slaagt in vijf uitspraken niet. In drie zaken, die dateren van
vóór de hiervoor genoemde beschikkingen van de hoven, faalt het beroep op het IVRK,
omdat geschillen over de Nederlandse nationaliteit van personen, en meer specifi ek de
veronderstelde strijdigheid met artikel 2 IVRK, in een andere procedure aangevoerd dienen
te worden. 11 Zo bepaalt de rechtbank Amsterdam dat de veronderstelde strijdigheid
met artikel 2 IVRK aangebracht dient te worden in een procedure die het Nederlanderschap
tot inzet heeft, terwijl de rechtbank Utrecht expliciet oordeelt dat geschillen over
de Nederlandse nationaliteit aan de rechtbank Den Haag voorgelegd behoren te worden.
Na de uitspraken van het hof Arnhem en het hof Leeuwarden heeft de Haagse
rechtbank overwogen dat het voornoemde onderscheid niet discriminatoir is. Zo overweegt
de rechtbank in 2008 als volgt:
2.3 (...) Sinds 1 april 2003 bepaalt de RWN dat er een onderscheid gemaakt dient te
worden tussen enerzijds minderjarigen die ten tijde van de geboorte in een familierechtelijke
betrekking staan tot de man die als hun vader geldt, en anderzijds minderjarigen
bij wie dat niet het geval is. De rechtbank acht dit niet discriminatoir. Deze bepaling is
in de wet opgenomen om schijnerkenning tegen te gaan. Dit levert naar het oordeel van
de rechtbank geen strijd op met de artikelen 26 IVBPR en 2 IVRK. De heer [A] had immers
alle vrijheid om vóór de geboorte van [verzoeker] over te gaan tot zijn erkenning.
Het feit dat hij dit heeft nagelaten en pas ruim 16 jaar ná de geboorte van [verzoeker]
10 Hof Arnhem 8 mei 2007, LJN BA4885.
11 Rb. Amsterdam 14 september 2005, LJN AU4369; Rb. Amsterdam 14 september 2005, LJN AU4370.
Vgl. Rb. Utrecht 15 maart 2006, LJN AW2071. Het is niet geheel duidelijk of er een beroep is gedaan
op artikel 2 IVRK door een procespartij. De manier waarop de rechtbank het IVRK bespreekt, lijkt er
op te wijzen dat een procespartij artikel 2 IVRK inroept.