de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN OVERIGE BESTUURSZAKEN 215
ter zitting bij de Afdeling heeft verklaard, de belangen van een minderjarige aanvrager
van een VOG eveneens bij de totstandkoming van de Circulaire zijn betrokken, maar dat
hieraan geen doorslaggevende betekenis hoeft te worden toegekend.
In 2011 heeft de Afdeling zich tweemaal expliciet uitgesproken over de rechtstreekse
werking van artikel 3 IVRK. 4 Zo overweegt de Afdeling op 25 mei 2011 dat artikel
3 IVRK, gelet op de formulering, geen norm bevat die vatbaar is voor rechtstreekse
toepassing door de rechter. De Afdeling geeft als reden dat de norm niet voldoende
concreet is voor zodanige toepassing en derhalve nadere uitwerking behoeft in nationale
wet- en regelgeving. 5
Een aantal maanden later, op 13 juli 2011, nuanceert de Afdeling haar standpunt
met betrekking tot artikel 3 lid 1 IVRK. In deze uitspraak benadrukt de Afdeling dat
het belang van het kind niet ‘de’ eerste overweging is, maar ‘een’ eerste overweging is.
Deze wijze van interpretatie geeft volgens de Afdeling ruimte voor het laten prevaleren
van andere belangen. Het beroep op artikel 3 lid 1 IVRK kan volgens de Afdeling niet
slagen, omdat de bepaling ‘wat betreft het gewicht dat aan het belang van het kind
moet worden toegekend’ geen rechtstreekse werking heeft:
Zoals de Afdeling voorts eerder heeft overwogen (bijvoorbeeld in de uitspraak van 15
februari 2007 in zaak nr. 200604499/1, AB 2007,118) verstaat de Afdeling de woorden
“de eerste overweging” in artikel 3, eerste lid, van het IVRK, mede in aanmerking genomen
de bewoordingen in de authentieke Engelse versie -”a primary consideration”- zo
dat het belang van het kind een eerste overweging is, maar ruimte geeft voor het zwaarder
laten wegen van andere belangen. Wat betreft het gewicht dat aan het belang van het
kind moet worden toegekend bevat deze verdragsbepaling, gelet op haar formulering,
geen norm die vatbaar is voor rechtstreekse toepassing door de rechter, aangezien zij
daarvoor niet voldoende concreet is en derhalve nadere uitwerking in nationale wet- en
regelgeving behoeft. Het beroep van [appellant] op deze bepaling faalt reeds daarom.
Verdragsconforme uitleg en toepassing
Uit twee uitspraken valt af te leiden dat de rechter streeft naar een uitleg die in het licht
van artikel 3 IVRK verdedigbaar is. 6 Zo heeft de rechtbank Den Haag artikel 3 betrokken
bij de toetsing van het besluit aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. 7
In deze zaak kan eiseres zich niet verenigen met het besluit van de Minister van Justitie
om haar geen VOG te verlenen. Eiseres voert onder meer aan dat bij het nemen van
het besluit onvoldoende rekening is gehouden met het IVRK en onvoldoende rekening
is gehouden met haar jeugdige leeftijd ten tijde van het plegen van de strafbare feiten.
Eiseres verwijst in het bijzonder naar de artikelen 3 lid 1, 4, 16 en 40 lid 1 IVRK. De
rechter is van oordeel dat het besluit van de Minister van Justitie om eiseres geen VOG
te verlenen haar onevenredig treft in haar belang om een functie in de zorg te kunnen
blijven uitoefenen, en is daarbij van oordeel dat bij het bepalen van ‘de relevantie
4 ABRvS 25 mei 2011, LJN BQ5897; ABRvS 13 juli 2011, LJN BR1478.
5 Zie voor een vergelijkbare overweging ten aanzien artikel 3 lid 2 IVRK: Rb. Amsterdam 3 september
2010, LJN BO3284.
6 Rb. Almelo (vzr.) 24 april 2008, LJN BD0651; Rb.’s-Gravenhage 15 september 2010, LJN BN8404.
7 Rb.’s-Gravenhage 15 september 2010, LJN BN8404.