de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

Hoofdstuk 5
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN OVERIGE BESTUURSZA-
KEN
M.M.C. Limbeek
Inleiding
In de hoofdstukken 3 en 4 is de toepassing van het IVRK in respectievelijk het vreemdelingenrecht
en het socialezekerheidsrecht besproken. Zowel het vreemdelingenrecht
als het socialezekerheidsrecht zijn specifi eke onderdelen van het bestuursrecht. Behalve
in de rechtspraak op het gebied van het vreemdelingenrecht en de sociale zekerheid,
heeft het IVRK ook een rol gespeeld in andere bestuurszaken. Deze restcategorie
bestuurszaken bestaat uit 33 betrekkelijk recente uitspraken over uiteenlopende bestuursrechtelijke
kwesties. 1 Daarbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een geschil
over het al dan niet uitvaardigen van een softdrugsverbod bij een kinderspeelplaats,
een zaak over een bestemmingsplan zonder ‘beloofd’ speelpark en kwesties rondom
het al dan niet afgeven van een Verklaring omtrent het Gedrag aan jongeren die op
minderjarige leeftijd een strafbaar feit hebben gepleegd. Het merendeel van de uitspraken
is afkomstig van de hoogste algemene bestuursrechter in ons land, de Afdeling
bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling). De centrale vraag
in dit hoofdstuk is op welke wijze de Nederlandse rechter het IVRK in de periode 1
januari 2002 tot 1 september 2011 in overige bestuurszaken heeft toegepast.
Achtereenvolgens zal hier de toepassing van de artikelen 3, 4, 5, 7, 9, 16, 19, 28, 31
en 40 IVRK worden toegelicht. Vervolgens wordt aandacht besteed aan de uitspraken
waarin geen specifi eke bepaling wordt genoemd, maar waarin wel in algemene termen
naar het IVRK wordt verwezen. Ten slotte worden de belangrijkste bevindingen over
de toepassing van het IVRK in overige bestuurszaken beschreven in de ‘samenvatting
en conclusie’.
Artikel 3 (Belang van het kind)
1. Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of
particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke
autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging.
2. De Staten die partij zijn, verbinden zich ertoe het kind te verzekeren van de bescherming en
de zorg die nodig zijn voor zijn of haar welzijn, rekening houdend met de rechten en plichten van
zijn of haar ouders, wettige voogden of anderen die wettelijk verantwoordelijk voor het kind zijn,
en nemen hiertoe alle passende wettelijke en bestuurlijke maatregelen.
1 Zie bijlage V. Jurisprudentieoverzicht overige bestuurszaken.