de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

184
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
van [verzoeker sub 1] geen ernstige schade oploopt. Met deze regeling voldoet de Staat
der Nederlanden naar het oordeel van de voorzieningenrechter aan de verplichtingen
die voortvloeien uit de bepalingen van het IVRK, zoals bijvoorbeeld omschreven in de
artikelen 19 en 24 van het verdrag. Aldus is ook beter gewaarborgd dat de gezondheid
van [verzoeker sub 1] wordt bewaakt. Een verhoging van de bijstandsuitkering geeft
immers geen garantie dat die zal worden aangewend voor de dieetvoorziening van [verzoeker
sub 1].
De voorzieningenrechter komt tot de conclusie dat het IVRK in dit geval geen inbreuk
maakt op de Wwb. Tevens concludeert de voorzieningenrechter dat de gemeente niet
gehouden is op basis van dit Verdrag een hogere uitkering aan verzoeker te verstrekken.
In de visie van de voorzieningenrechter bestaat daarom geen aanleiding voor het
treffen van een voorlopige voorziening.
Artikel 5 (De rol van de ouders)
De Staten die partij zijn, eerbiedigen de verantwoordelijkheden, rechten en plichten van de
ouders of, indien van toepassing, van de leden van de familie in ruimere zin of de gemeenschap
al naar gelang het plaatselijk gebruik, van wettige voogden of anderen die wettelijk verantwoordelijk
zijn voor het kind, voor het voorzien in passende leiding en begeleiding bij de uitoefening
door het kind van de in dit Verdrag erkende rechten, op een wijze die verenigbaar is met de zich
ontwikkelende vermogens van het kind.
Artikel 5 IVRK wordt in vier uitspraken genoemd. In geen van deze zaken slaagt het
beroep. Dit hangt voornamelijk samen met het oordeel van de Centrale Raad dat deze
bepaling geen rechtstreekse werking heeft.
Rechtstreekse werking
Op 12 juni 2007 heeft de Centrale Raad geoordeeld dat artikel 5 IVRK geen ‘een ieder
verbindende bepaling’ is als bedoeld in de artikelen 93 en 94 van de Grondwet. 41 Dit
standpunt herhaalt de Centrale Raad op 29 juni 2010, waarbij hij eveneens overweegt
dat in artikel 5 IVRK sprake is van algemeen omschreven sociale doelstellingen waaraan
geen onvoorwaardelijk en nauwkeurig bepaalbaar subjectief recht in de vorm van
een (afdwingbare) aanspraak op bijstand valt te ontlenen. 42
Overig
De Centrale Raad heeft op 18 juni 2009 het beroep op artikel 5 IVRK in combinatie
met artikel 27 IVRK verworpen. 43 Appellante heeft in deze zaak naar voren gebracht
dat terugvordering van het voorschot van de zogenoemde WAO-uitkering meebrengt
dat zij in feite een periode geen inkomen heeft gehad. Zij acht dit onder meer in strijd
41 CRvB 12 juni 2007, LJN BA7026.
42 CRvB 29 juni 2010, LJN BM9795 (hoger beroep van: Rb. Haarlem 21 november 2008, LJN BG6130).
43 CRvB 18 juni 2009, LJN BI9928.