de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

166
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
Van andere orde zijn de uitspraken waarin de rechter van oordeel is dat er in de
procedure geen ruimte is om het beroep op het IVRK te beoordelen. Bijvoorbeeld
wanneer de rechter van oordeel is dat het beroep op het IVRK ziet op asiel gerelateerde
omstandigheden die niet in de reguliere procedure kunnen worden aangevoerd. 229 Of
wanneer het een Dublin-zaak betreft, waarin alleen ter beoordeling staat welke lidstaat
verantwoordelijk is voor de inhoudelijke behandeling van de asielaanvraag. 230
Tot slot blijkt uit een aantal uitspraken dat het beroep op het IVRK om een andere
reden niet kan slagen. 231 Het gaat hier hoofdzakelijk om bewaringszaken. 232 In deze
bewaringszaken wordt door de rechter voornamelijk overwogen dat het beroep op het
IVRK niet kan slagen, omdat de maatregel van bewaring niet aan de kinderen is opgelegd
en de vreemdelingen er zelf voor hebben gekozen om hun kinderen tijdens de
bewaring bij zich te houden.
Verdragsconforme uitleg en toepassing
Het beroep op het IVRK lijkt in een aantal zaken effect te hebben gehad. 233 In deze
zaken valt te constateren dat de rechter bij de beoordeling van de zaak rekening heeft
gehouden met het IVRK. Twee uitspraken zullen hier worden uitgelicht, te weten een
bewaringszaak en een ontruimingszaak.
In de bewaringszaak stelt de vreemdeling dat de minister met het oog op de kinderen
had kunnen volstaan met een lichter middel dan de tenuitvoerlegging van de bewaring
in een uitzetcentrum. 234 Volgens de vreemdeling heeft het IVRK doorwerking in
deze situatie. De rechtbank betrekt de belangen van de kinderen als volgt:
De rechtbank overweegt dat bij de beoordeling van het voortduren van de bewaring
gelet op de jonge leeftijd van de kinderen en de periode dat de bewaring voortduurt,
niet doorslaggevend mag zijn dat de maatregel niet de minderjarige kinderen betreft
en eiseres heeft gekozen haar kinderen bij zich te houden. Van een werkelijk vrije keuze
is immers – ook met betrekking tot het kind van twee jaar – geen sprake. De rechtbank
is van oordeel dat, met name gezien de jonge leeftijd van de van eiseres afhankelijke
229 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Roermond) 13 juli 2004, AWB 02/86876; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Dordrecht) 31 maart 2009, LJN BI8713.
230 Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats Zwolle) (vzr.) 16 oktober 2008, JV 2008/474; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Arnhem) 30 juni 2011, LJN BR1595.
231 ABRvS 31 oktober 2003, JV 2004/10; ABRvS 11 november 2003, 200304894/1; Rb.’s-Gravenhage
(zittingsplaats Haarlem) (vzr.) 13 april 2004, AWB 04/14268 en 04/14264; Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats
Haarlem) (vzr.) 21 september 2004, AWB 04/39829, 04/39828, 04/39827; Rb. ’s-Gravenhage
(zittingsplaats Zwolle) 8 augustus 2005, AWB 05/32907 en 05/32908; ABRvS 24 november 2005,
200508794/1; ABRvS 8 november 2010, JV 2011/8; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Dordrecht) 8
april 2011, AWB 10/27797.
232 Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) (vzr.) 21 september 2004, AWB 04/39829, 04/39828,
04/39827; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Zwolle) 8 augustus 2005, AWB 05/32907 en 05/32908;
ABRvS 24 november 2005, 200508794/1; ABRvS 8 november 2010, JV 2011/8.
233 Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) (vzr.) 14 februari 2002, LJN AE3456; Rb. ’s-Gravenhage
(zittingsplaats Almelo) 20 juni 2006, AWB 06/27656; Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats ’s-Hertogenbosch)
(vzr.) 28 juni 2006, AWB 06/3332; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Zwolle) 15 augustus 2007,
AWB 07/6050; Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) (vzr.) 6 maart 2008, AWB 07/44331; Rb.
Zutphen (vzr.) 18 februari 2010, LJN BL5725; Rb. Zutphen (vzr.) 29 april 2010, LJN BM2856.
234 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Almelo) 20 juni 2006, AWB 06/27656.