de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

150
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
van opvang prevaleren boven het belang van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers
(hierna: COA) bij ontruiming. Zo overweegt de voorzieningenrechter op 17 februari
2003:
Echter, alle betrokken belangen in aanmerking nemende, overweegt de voorzieningenrechter
als volgt. Wat er verder zij van het gegeven dat eerder is uitgemaakt dat gedaagden
onvoldoende hebben meegewerkt om Nederland te verlaten, vaststaat dat zij
thans niet over reisdocumenten beschikken die hun toegang geven tot Armenië en dat zij
dientengevolge op dit moment niet naar Armenië kunnen terugkeren. Bij toewijzing van
de eis als gevorderd zal aldus feitelijk de situatie ontstaan dat het gezin met drie minderjarige
kinderen zonder opvang te Nederland verblijft. Dit nu is onwenselijk. Daarbij
weegt het belang van gedaagden – in het bijzonder ook van hun minderjarige kinderen –
zwaarder dan dat van eiser. Bij deze belangenafweging vormen immers de belangen van
het kind de eerste overweging, zoals dit volgt uit het voor Nederland op 7 maart 1995
in werking getreden Verdrag inzake de rechten van het kind (Verdrag van 20 november
1989, Trb. 1190, 170 (Rectifi catie Trb. 1997, 83) (IVRK).
Staten die partij zijn bij het IVRK erkennen het recht van ieder kind op een levensstandaard
die toereikend is voor de lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en
maatschappelijke ontwikkeling van het kind (artikel 27 van het IVRK). De ouders hebben
de primaire verantwoordelijkheid voor het waarborgen, naar vermogen en binnen
de grenzen van hun fi nanciële mogelijkheden, van de levensomstandigheden die nodig
zijn voor de ontwikkeling van het kind. Derhalve hebben gedaagden als ouders een
eigen verzorgingsverplichting jegens hun minderjarige kinderen. Onderdeel daarvan is
de verplichting tot het bieden van onderdak. Alleen indien zij over woonruimte beschikken
zijn gedaagden in staat om invulling te geven aan hun ouderlijke verantwoordelijkheid,
en kunnen zij de bescherming en zorg bieden die nodig zijn voor het welzijn
van de kinderen. Op grond van artikel 27 lid 3 van het IVRK neemt de Staat passende
maatregelen om ouders te helpen bij het verwezenlijken van het hiervoor gemelde recht
van ieder kind. Nu eiser een overheidslichaam is dient ook hij conform de bepalingen
van het IVRK te handelen en dienen de belangen van de kinderen ook voor hem de
eerste overweging te vormen. Voldoende aannemelijk is dat de belangen van de kinderen
danig in het gedrang komen, indien, in afwachting van het verkrijgen van (vervangende)
reisdocumenten naar Armenië, gedaagden uit de COW-woning, zonder aanbod
tot vervangende woonruimte, worden ontruimd. Immers, in dat geval is (vast) onderdak
niet langer gewaarborgd. Ook hebben gedaagden, zoals door beide partijen ter zitting
aangegeven, geen mogelijkheid tot het verkrijgen van onderdak bij familie, vrienden of
anderszins. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ligt dan een situatie
in het verschiet van onaanvaardbare ontwrichting van het gezin waarin (derhalve) de
kinderen geen minimale zorg en voorzieningen meer kunnen worden geboden. Het ligt
dan op de weg van eiser, als overheidslichaam, de ouders te helpen bij het verstrekken
van zorg en voorzieningen.