de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

138
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
In een andere zaak laat de rechtbank Den Haag in het midden of artikel 22 IVRK
rechtstreekse werking heeft. 141 De rechter oordeelt dat het beroep op artikel 22 IVRK
niet kan slagen, omdat de vreemdeling zichzelf niet als vluchteling beschouwt.
Verdragsconforme uitleg en toepassing
In drie uitspraken van de rechtbank Den Haag (zittingsplaats Amsterdam) wordt artikel
22 IVRK in combinatie met artikel 37 IVRK gebruikt ter invulling van de open
norm ‘te goeder trouw’ in artikel 5 EVRM. 142 De rechter komt hier tot het oordeel dat
de bewaring ten aanzien van de kinderen niet te goeder trouw is opgelegd in de zin van
artikel 5 lid 1 sub f EVRM.
In een andere zaak betrekt de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag
(zittingsplaats Breda) artikel 22 lid 2 IVRK bij de toetsing aan het zorgvuldigheidsbeginsel
en het motiveringsbeginsel. 143 De invloed van artikel 22 lid 2 IVRK blijkt met
name uit de beslissing dat de IND zich dient in te spannen om te bemiddelen in de contacten
tussen de minderjarige en de Engelse immigratiedienst teneinde de eventuele
verblijfplaats van de vader in Engeland te achterhalen.
Overig
In drie uitspraken wordt artikel 22 IVRK ingeroepen. 144 De rechter verwerpt het beroep
met een korte toelichting of laat de bespreking van artikel 22 IVRK achterwege. Het
artikel speelt geen noemenswaardige rol bij de beoordeling van de zaak.
Van andere orde is een uitspraak van de Afdeling van 3 maart 2005. 145 Deze bewaringszaak
wordt nader toegelicht bij artikel 37 IVRK onder het kopje ‘Overig’.
Artikel 23 (Kinderen met een handicap)
1. De Staten die partij zijn, erkennen dat een geestelijk of lichamelijk gehandicapt kind een
volwaardig en behoorlijk leven dient te hebben, in omstandigheden die de waardigheid van het
kind verzekeren, zijn zelfstandigheid bevorderen en zijn actieve deelneming aan het gemeenschapsleven
vergemakkelijken.
2. De Staten die partij zijn, erkennen het recht van het gehandicapte kind op bijzondere zorg, en
stimuleren en waarborgen dat aan het daarvoor in aanmerking komende kind en degenen die
verantwoordelijk zijn voor zijn of haar verzorging, afhankelijk van de beschikbare middelen, de
141 Rb. ’s-Gravenhage 17 januari 2002, LJN BU7589.
142 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Amsterdam) 13 oktober 2010, LJN BO1314; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Amsterdam) 18 november 2010, LJN BO7499 (hoger beroep: ABRvS 23 mei 2011, LJN
BQ6483); Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Amsterdam) 28 april 2011, LJN BQ7105.
143 Rb.’s-Gravenhage (zittingsplaats Breda) (vzr.) 7 december 2004, AWB 04/13687. Deze uitspraak wordt
uitgebreid besproken bij artikel 6 IVRK onder het kopje ‘Verdragsconforme uitleg en toepassing’.
144 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Dordrecht) 10 februari 2005, AWB 03/15658, 03/15661, 04/1458,
04/1459; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) 12 oktober 2006, LJN AZ1051; ABRvS 31 oktober
2006, JV 2006/457.
145 ABRvS 3 maart 2005, 200500396/1.