de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

134
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
Artikel 20 (Bescherming van kinderen die niet in het eigen gezin kunnen opgroeien)
1. Een kind dat tijdelijk of blijvend het verblijf in het gezin waartoe het behoort, moet missen,
of dat men in zijn of haar eigen belang niet kan toestaan in het gezin te blijven, heeft recht op
bijzondere bescherming en bijstand van staatswege.
2. De Staten die partij zijn, waarborgen, in overeenstemming met hun nationale recht, een andere
vorm van zorg voor dat kind.
3. Deze zorg kan, onder andere, plaatsing in een pleeggezin omvatten, kafalah volgens het Islamitische
recht, adoptie, of, indien noodzakelijk, plaatsing in geschikte instellingen voor kinderzorg.
Bij het overwegen van oplossingen wordt op passende wijze rekening gehouden met de
wenselijkheid van continuïteit in de opvoeding van het kind en met de etnische, godsdienstige en
culturele achtergrond van het kind en met zijn of haar achtergrond wat betreft de taal.
Artikel 20 IVRK wordt in twaalf zaken genoemd. Volgens de Afdeling heeft artikel 20
IVRK geen rechtstreekse werking. Een uitspraak waarin de rechtbank Den Haag aan
artikel 20 IVRK rechtstreekse werking verleent, is door de Afdeling vernietigd.
Rechtstreekse werking
In eerste aanleg heeft de rechtbank Den Haag (zittingsplaats Rotterdam) geoordeeld
dat artikel 20 IVRK een rechtstreeks werkende bepaling is. 130 In deze zaak over adequate
opvang heeft de rechtbank hetgeen door de minderjarige is aangevoerd, aangemerkt
als een beroep op artikel 20 IVRK:
4.6. Eiseres heeft onder meer aangevoerd dat haar eigen moeder haar in de steek heeft
gelaten, dat zij thans bij haar tante woont en van haar afhankelijk is voor haar verzorging
en lichamelijke en psychische welzijn en ook dat indien zij uit haar vertrouwde omgeving
zou worden weggehaald en opnieuw van een moederfi guur zou worden beroofd
en worden uitgezet naar een haar volslagen onbekend land, zij daardoor psychisch
zwaar geschaad zou worden. De rechtbank merkt het aangevoerde, onder aanvulling
van de rechtsgronden, aan als een beroep op het bepaalde in artikel 20 van het IVRK.
Naar het oordeel van de rechtbank is het bepaalde in dat artikel, in het bijzonder hetgeen
in het derde lid is bepaald, gelet op de formulering, zonder nadere uitwerking in
nationale wet of regelgeving in het onderhavige geval toepasbaar.
4.6.1. Verweerder heeft vastgesteld dat eiseres opvang behoeft en conform het bepaalde
in C7/4 van de Vc 2000 [lees: Vreemdelingencirculaire 2000, red.] het onderzoek daartoe
beperkt tot de vraag of de in de DRC [lees: Democatische Republiek Congo, red.]
in het opvangcentrum Don Bosco beschikbare opvang adequaat is. Verweerder had zich
gelet op het bepaalde in het derde lid van artikel 20 van het IVRK echter eerst dienen te
buigen over de vraag of opvang in een instelling voor kinderzorg als Don Bosco noodzakelijk
was. In dat verband had verweerder, zo volgt eveneens uit het derde lid, eerst alternatieven
voor opvang moeten onderzoeken. Gelet op de omstandigheid dat eiseres al
130 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Rotterdam) 30 juli 2007, LJN BB0951.