de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN VREEMDELINGENZAKEN 133
maar is ook persoonlijke adequate opvang beschikbaar bij een persoon bij wie de amv
eerder heeft gewoond. De amv doet een beroep op artikel 19 IVRK in combinatie met
artikel 32 IVRK en stelt dat sprake zal zijn van een schending van deze bepalingen
indien hij bij terugkeer wordt opgevangen door de persoon bij wie hij eerder heeft gewoond.
Volgens de voorzieningenrechter faalt het beroep op deze bepalingen:
Nog daargelaten of deze bepalingen een rechtstreeks toepasbare norm bevatten en derhalve
rechtstreekse werking hebben, is in het onderhavige geval niet gebleken van een
dreigende schending van één van beide artikelen, nu eiser bij terugkeer in een opvanghuis
kan worden opgevangen. Het beroep op deze bepalingen van het IVRK faalt derhalve.
Overig
Uit een aantal andere uitspraken volgt ook dat het beroep op artikel 19 IVRK faalt. 127
Een uitspraak van het hof Amsterdam over een ontruiming van de asielopvang zal hier
nader wordt toegelicht. 128 De asielzoekers zijn in casu van mening dat ‘het op straat
zetten’ van de kinderen (en derhalve het toewijzen van de gevraagde ontruimingsvordering)
in strijd is met de artikelen 3 lid 1, 3 lid 2, 19 lid 1, 27 en 37 IVRK. Het hof
verwerpt het betoog van appelanten als volgt:
De regelgeving met betrekking tot de opvang van asielzoekers en hun kinderen en de
wijze waarop daaraan in het onderhavige geval door het COA [lees: Centraal Orgaan
opvang asielzoekers, red.] uitvoering wordt gegeven, voldoen aan de krachtens het Internationaal
Verdrag inzake de Rechten van het Kind daaraan te stellen eisen. Daar
komt bij dat de gevorderde ontruiming niet als een specifi ek tegen de kinderen gerichte
maatregel aan te merken valt: de kinderen volgen hun ouders op wie primair de verplichting
rust om de kinderen van onderdak te voorzien. Dat de ouders aan deze plicht
als gevolg van de gevorderde ontruiming in het geheel niet zullen kunnen voldoen staat
voorshands onvoldoende vast en leidt in de gegeven omstandigheden niet tot verdergaande
aanspraken jegens het COA dan uit de Rva volgen.
Van andere orde zijn twee uitspraken van de rechtbank Den Haag (zittingsplaats
Assen). 129 De rechtbank laat hier de bespreking van artikel 19 IVRK achterwege, zij
het dat de rechtbank wel in het voordeel van de minderjarige vreemdeling beslist.
127 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Groningen) (vzr.) 20 februari 2003, AWB 02/92858 en 02/92859;
Hof Amsterdam 24 juli 2003, 1759/02 KG; ABRvS 14 januari 2008, LJN BC2492; Rb.’s-Gravenhage
(zittingsplaats Haarlem) (vzr.) 8 april 2008, AWB 08/10340 en 08/10333.
128 Hof Amsterdam 24 juli 2003, 1759/02 KG. Vgl. Hof Amsterdam 16 oktober 2003, NJF 2004, 36.
129 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Assen) 27 april 2007, AWB 06/41494; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Assen) 3 augustus 2007, LJN BC0095.