de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN VREEMDELINGENZAKEN 127
In latere jurisprudentie benadrukt de Afdeling dat artikel 12 IVRK niet tot meer
verplicht dan dat aan minderjarigen inzake het horen gelijke waarborgen worden geboden
als aan meerderjarigen in soortgelijke procedures. 107 Artikel 12 IVRK staat volgens
de Afdeling er niet aan in de weg dat op grond van artikel 7:3 Awb kan worden
afgezien van het horen van de minderjarige, mits aan de daarvoor gestelde vereisten
is voldaan.
In lagere rechtspraak heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag
(zittingsplaats Leeuwarden) zich expliciet uitgelaten over de rechtstreekse werking
van artikel 12 lid 2 IVRK. 108 Deze bepaling is naar het oordeel van de voorzieningenrechter
rechtstreeks werkend:
De voorzieningenrechter is van oordeel dat deze verdragsrechtelijke bepaling, waaraan
naar zijn oordeel directe werking toekomt, de mogelijkheid biedt om kinderen in bestuurlijke
procedures als de onderhavige te laten vertegenwoordigen door hun ouders,
als hun wettelijke vertegenwoordigers, zoals ook in deze procedure is gebeurd. Dit zou
anders kunnen zijn, indien de belangen van de kinderen niet noodzakelijkerwijs dezelfde
zijn als die van hun ouders, maar naar het oordeel van de voorzieningenrechter is daarvan
in dit geval geen sprake.
Verder heeft de lagere rechter het vraagstuk van de rechtstreekse werking van artikel
12 IVRK in het midden gelaten, wanneer hij reeds van oordeel is dat het beroep op
artikel 12 IVRK niet nader is onderbouwd. 109 In deze uitspraken faalt het beroep op
artikel 12 IVRK wegens onvoldoende onderbouwing. Een antwoord op de vraag of de
bepaling rechtstreekse werking heeft, is niet meer aan de orde.
Verdragsconforme uitleg en toepassing
In drie uitspraken is artikel 12 IVRK betrokken bij de rechterlijke toetsing van het
besluit aan het zorgvuldigheidsbeginsel en/of het motiveringsbeginsel. 110 Een sprekend
voorbeeld is een uitspraak van de rechtbank Den Haag (zittingsplaats Amsterdam). 111
In deze zaak stelt eiseres dat de IND ten onrechte de gevraagde vergunning heeft geweigerd.
De IND heeft de vergunning geweigerd, omdat eiseres niet in het bezit is van
een geldige machtiging tot voorlopig verblijf (hierna: mvv). Volgens eiseres leidt het
stellen van het mvv-vereiste tot onbillijkheid van overwegende aard, omdat de ziekte
van haar dochter een reis naar Marokko onmogelijk maakt. Eiseres is van oordeel dat
zij ten onrechte niet is gehoord over haar persoonlijke omstandigheden en die van
haar minderjarige dochter. In de bezwaarschriftprocedure heeft eiseres aangevoerd dat
haar minderjarige dochter ernstig ziek is en te ziek is om naar Marokko af te reizen
107 ABRvS 29 september 2005, JV 2005, 437; ABRvS 2 mei 2011, 201011016/1/V1 (hoger beroep van: Rb.
’s-Gravenhage (zittingsplaats Arnhem) 19 oktober 2010, AWB 09/39956).
108 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Leeuwarden) (vzr.) 27 januari 2003, LJN AF3393.
109 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Arnhem) 21 juni 2004, AWB 03/19872 en 03/20125; Rb.’s-Gravenhage
(zittingsplaats Amsterdam) (vzr.) 12 november 2010, LJN BO9097. Vgl. Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Amsterdam) (vzr.) 20 november 2009, LJN BK4919.
110 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Middelburg) 8 april 2004, AWB 04/13173 en 04/13176; Rb. ’s-
Gravenhage (zittingsplaats Amsterdam) 29 juni 2006, LJN AZ2545; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Maastricht) 28 februari 2007, AWB 06/28271 en 06/28272.
111 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Amsterdam) 29 juni 2006, LJN AZ2545.