de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

100
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
een onderscheid wordt gemaakt tussen kinderen die in een acute medische noodsituatie
verkeren en kinderen ten aanzien van wie dat niet het geval is.
De lagere rechtspraak heeft zich weinig gelegen laten liggen aan het standpunt
van de Afdeling met betrekking tot de rechtstreekse werking van artikel 2 IVRK. 13
Meermaals heeft de rechter in eerste aanleg aan artikel 2 IVRK rechtstreekse werking
verleend.
Op 9 februari 2005 verleent de rechtbank Den Haag aan artikel 2 IVRK rechtstreekse
werking. 14 De rechtbank ziet artikel 2 IVRK als een ieder verbindende bepaling,
omdat deze bepaling inhoudelijk eenzelfde norm bevat als artikel 26 IVBPR
en artikel 14 EVRM, welke bepalingen door de hoogste rechtsprekende instanties in
Nederland zijn erkend als een ieder verbindende bepalingen.
Ruim een jaar later overweegt de rechtbank Den Haag (zittingsplaats Haarlem) dat
een ieder rechtstreeks een beroep kan doen op het bepaalde in artikel 2 lid 1 IVRK. 15
Volgens de rechter houdt de bepaling een onvoorwaardelijk en nauwkeurig bepaalbaar
subjectief recht in voor ieder kind om bij het eerbiedigen en waarborgen van de in het
Verdrag beschreven rechten niet te worden gediscrimineerd. In hoger beroep is deze
uitspraak echter vernietigd. 16 De Afdeling gaat hier niet in op de vraag of artikel 2 lid
1 IVRK rechtstreekse werking heeft, maar overweegt wel dat het beroep op deze bepaling
faalt. Volgens de Afdeling staat het discriminatieverbod er niet aan in de weg dat
binnen één juridische categorie minderjarige vreemdelingen op zakelijke en redelijke
gronden een onderscheid wordt gemaakt:
Zij [lees: de rechtbank, red.] heeft voorts miskend dat het beroep van de vreemdelingen
op artikel 2, eerste lid, van het IVRK faalt, omdat het in deze bepaling neergelegde discriminatieverbod
er niet aan in de weg staat dat binnen één juridische categorie – de
groep van kinderen die rechtmatig in Nederland verblijven doch niet zijn toegelaten – op
zakelijke en redelijke gronden onderscheid wordt gemaakt tussen kinderen van ouders
die aan hun meewerkplicht voldoen en kinderen van ouders, zoals de vreemdelingen, die
daaraan niet voldoen.
Op 12 april 2007 overweegt de Afdeling op nagenoeg eenzelfde wijze dat het beroep
op artikel 2 lid 1 IVRK faalt. 17 Ook hier laat de Afdeling zich niet uit over de recht-
13 Rb. ’s-Gravenhage 9 februari 2005, LJN AS6592; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) 22 mei
2006, LJN AX4451 (in hoger beroep vernietigd: ABRvS 15 februari 2007 LJN AZ9524); Rb.’s-Gravenhage
(zittingsplaats Arnhem) (vzr.) 9 augustus 2006, AWB 06/38026, 06/38027 en 06/38107; Rb.
’s-Gravenhage (zittingsplaats ’s-Hertogenbosch) 8 november 2007, LJN BB9819; Rb. ’s -Gravenhage
(zittingsplaats ’s-Hertogenbosch) 8 november 2007, LJN BB8838; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats
Middelburg) 10 april 2008, LJN BC9445 (in hoger beroep vernietigd: ABRvS 18 november 2008, LJN
BG5668); Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats ’s-Hertogenbosch) 14 april 2008, LJN BD1454. Vgl. Rb.’s-
Gravenhage (zittingsplaats Rotterdam) (vzr.) 2 oktober 2006, LJN AY9546.
14 Rb. ’s-Gravenhage 9 februari 2005, LJN AS6592.
15 Rb. ’s -Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) 22 mei 2006, LJN AX4451.
16 ABRvS 15 februari 2007 LJN AZ9524.
17 ABRvS 12 april 2007, LJN BA3394; zie ook JV 2007, 144 m.nt. Gardol en AB 2007, 118 m.nt. Sewandono.