de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

98
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
tegen besluiten van bestuursorganen. Aangezien de Haagse rechtbank niet alle vreemdelingenzaken
alleen kan behandelen, maakt zij gebruik van zogenaamde ‘zittingsplaatsen’
in andere arrondissementen. 5
De toepassing van het IVRK in vreemdelingenzaken wordt in dit hoofdstuk artikelsgewijs
toegelicht. Bijna alle artikelen van het IVRK komen aan bod. Achtereenvolgens
worden de artikelen 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 14, 16, 18, 19, 20, 22, 23, 24,
26, 27, 28, 29, 31, 32, 34, 35, 36, 37 en 39 IVRK besproken. Vaak wordt in uitspraken
alleen in algemene termen naar het IVRK verwezen. Deze uitspraken worden aan het
einde van dit hoofdstuk in de paragraaf ‘Algemeen (Geen specifi eke bepaling)’ behandeld.
Tot slot volgt een samenvatting en een conclusie.
Artikel 1 (Defi nitie van het kind)
Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder een kind verstaan ieder mens jonger dan achttien
jaar, tenzij volgens het op het kind van toepassing zijnde recht de meerderjarigheid eerder
wordt bereikt.
Artikel 1 IVRK defi nieert het begrip kind en is voor de toepassing van het IVRK van
belang. Doorgaans neemt de rechter deze bepaling in acht bij bewaringszaken, waarin
de leeftijd van de vreemdeling in afwachting van nader onderzoek nog niet vaststaat. 6
Ook wordt de begripsbepaling door de rechter gehanteerd ter ondersteuning van
de redenering dat het IVRK in het concrete geval niet van toepassing is. 7 Zo heeft de
rechter – met een verwijzing naar artikel 1 IVRK – overwogen dat het IVRK alleen
ziet op minderjarigen, zodat het verschillend behandelen van minderjarigen enerzijds
en meerderjarigen anderzijds buiten de werkingssfeer van het Verdrag valt. 8
Soms verwijst de rechter niet specifi ek naar artikel 1 IVRK, maar valt uit de overwegingen
af te leiden dat de rechter het IVRK op basis van deze begripsbepaling niet
van toepassing acht op de vreemdeling. 9 Dit blijkt bijvoorbeeld uit de overweging van
de rechtbank Den Haag (zittingsplaats Haarlem) dat de vreemdeling zich niet op het
5 Het aanstellen van (neven)zittingsplaatsen is geregeld in artikel 41 lid 1 Wet op de Rechterlijke Organisatie.
6 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Arnhem) 4 oktober 2002, LJN AF2813; ABRvS 24 februari 2003, AB
2003, 327; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Zutphen) 22 mei 2003, LJN AG0141; Rb. ’s-Gravenhage
(zittingsplaats Alkmaar) 24 november 2003, LJN AN9458, ABRvS 5 maart 2004, JV 2004/179; ABRvS
5 maart 2004, JV 2004/180; ABRvS 5 maart 2004, 200307777/1; ABRvS 5 maart 2004, 200308023/1;
ABRvS 5 maart 2004, 200308600/1; ABRvS 18 maart 2004, 200308034/1.
7 Rb. ’s-Gravenhage 9 februari 2005, LJN AS6592; Rb. ’s-Gravenhage (vzr.) 14 juli 2005, LJN AT9575;
Rb. ’s-Gravenhage 21 oktober 2009, LJN BK5782.
8 Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Arnhem) 4 oktober 2002, LJN AF2813; Rb. ’s-Gravenhage 9 februari
2005, LJN AS6592.
9 Rb. ’s-Gravenhage 19 mei 2003, LJN AH9669; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) 17 november
2003, AWB 03/57375; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Zwolle) (vzr.) 13 april 2004, AWB
04/12710 en 04/12709; Rb. ’s-Gravenhage (zittingsplaats Haarlem) 12 oktober 2006, LJN AZ1051; Rb.
’s-Gravenhage (vzr.) 25 april 2008, AWB 07/40378 en 08/8153.