de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

94
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
klacht waarin het IVRK deel van uit maakt – namelijk dat het hof ten onrechte alleen
aan het nationale recht heeft getoetst – voor het eerst in cassatie is aangevoerd, hetgeen
niet mogelijk is. 29 De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep, omdat de aangevoerde
klachten niet tot cassatie kunnen leiden. Deze beslissing wordt met toepassing van
artikel 81 Wet RO niet nader toegelicht.
In de drie andere zaken bespreekt de rechter het beroep op het IVRK niet. In de
eerste uitspraak is aan de rechtbank Maastricht gevraagd de voorgenomen executie van
de huisraad van eiser door de schuldeisers te verbieden. 30 Eiser stelt dat de openbare
verkoop onrechtmatig is en dat de schuldeisers (gedaagden in het kort geding) geen
redelijk belang hebben bij de verkoop. Ter zitting doet eiser voorts een beroep op het
IVRK, omdat zijn zoon wegens zijn autisme en ADHD-verschijnselen kwetsbaar is en
een vertrouwde omgeving nodig heeft. De voorzieningenrechter komt tot de conclusie
dat de verkoop niet in verhouding staat tot het belang dat met de verkoop wordt gediend.
Het IVRK wordt door de voorzieningenrechter niet besproken. Op grond van de
feiten en omstandigheden van het geval wijst hij de vordering toe. De rechtbank Den
Haag bespreekt het beroep op het IVRK in de volgende zaak eveneens niet en verklaart
eiseres niet-ontvankelijk in haar vordering voor verklaring van recht. 31 Volgens
de rechtbank voldoet eiseres niet aan het bepaalde in artikel 3:302 BW. In de derde
uitspraak, ook van de Haagse rechtbank, kan geconstateerd worden dat de voorzieningenrechter
het beroep op het IVRK hier ook niet behandelt. 32 De voorzieningenrechter
wijst op basis van de omstandigheid dat er sprake is van een gedoogsituatie het gevorderde
verbod tot ontruiming toe. Hij stelt dat de overige aangevoerde gronden en
verweren, waaronder het beroep op het IVRK, gezien dit oordeel onbesproken kunnen
blijven.
Samenvatting en conclusie
In dit hoofdstuk is de toepassing van het IVRK in 26 civielrechtelijke zaken, die niet
tot het personen-, familie- en civiele jeugdrecht behoren, onderzocht. Deze zaken betreffen
de artikelen 3, 7, 9, 16, 19, 23, 24, 27 en 39 IVRK. Daarnaast is in enkele
zaken naar het IVRK in het algemeen verwezen. De rechtspraak met betrekking tot
deze civiele zaken bestaat voornamelijk uit woongerelateerde geschillen. In veertien
van de 26 zaken speelt een dergelijk geschil zich af. Voorts kan de conclusie getrokken
worden dat artikel 3 IVRK met dertien zaken het vaakst is ingeroepen. Eveneens
kan vastgesteld worden dat veertien uitspraken afkomstig zijn van een rechtbank ten
opzichte van acht uitspraken die door een hof zijn behandeld. In cassatie is viermaal
een beroep gedaan op het IVRK, maar de Hoge Raad heeft in geen van deze vier zaken
het cassatieberoep behandeld. De Hoge Raad is kennelijk van oordeel dat de klacht,
inhoudende het beroep op het IVRK, niet noopt tot beantwoording van rechtsvragen in
het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
29 HR 15 oktober 2010, LJN BO0415 (concl. A-G L. Timmerman).
30 Rb. Maastricht (vzr.) 2 februari 2006, LJN AV2539.
31 Rb. ’s-Gravenhage 5 december 2007, LJN BB9751.
32 Rb. ’s-Gravenhage (vzr.) 22 maart 2011, LJN BP8942.