de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN OVERIGE CIVIELE ZAKEN 93
Artikel 39 IVRK komt in één zaak naar voren. Het hof Arnhem past in deze uitspraak
artikel 39 IVRK toe. 25 In casu vorderen appellanten (de ouders van de minderjarige)
geïntimeerden te verbieden dicht bij appellanten te wonen. Geïntimeerde is door de
politierechter veroordeeld voor seksueel misbruik van de minderjarige. In eerste aanleg
zijn de vorderingen van de ouders door de rechtbank afgewezen. In hoger beroep
constateert het hof dat een verhuisgebod inbreuk zou maken op de grondrechten van
geïntimeerden. Niettemin zou naar het oordeel van het hof een inbreuk gerechtvaardigd
kunnen zijn. Het hof betrekt artikel 39 IVRK bij zijn beoordeling en overweegt:
22. Toewijzing van de vordering tot een verhuisgebod is alleen aan de orde indien de inbreuken
op de grondrechten van [geïntimeerde 1] (en zijn huisgenoten) gerechtvaardigd
zijn vanwege het gewicht van de daar tegenoverstaande belangen van [naam minderjarige]
bij toewijzing van de vordering. Betreffende die belangen geldt dat [geïntimeerde
1] door het misbruik van [naam minderjarige] inbreuk heeft gemaakt op de lichamelijke
en geestelijke integriteit van [naam minderjarige]. Van hem mag verwacht worden dat hij
zich inspanningen, zo nodig offers, getroost om de schade die daardoor is veroorzaakt zoveel
mogelijk te beperken. In dat kader kan een inbreuk op grondrechten van [geïntimeerde
1] (en zelfs van zijn gezinsleden) gerechtvaardigd zijn. Het hof verwijst in dit kader
naar het bepaalde in artikel 39 van het Verdrag inzake de rechten van het kind, dat op de
lidstaten de verplichting legt om alle passende maatregelen te treffen ter bevordering van
het lichamelijk en geestelijk herstel en de herintegratie in de maatschappij van een kind
dat het slachtoffer is geworden van seksueel misbruik. Deze bepaling rechtvaardigt in
beginsel ook de toewijzing van een zo verstrekkende vordering als een verhuisgebod – in
beginsel, omdat een afweging dient plaats te vinden tussen de belangen van het minderjarige
slachtoffer en die van de dader van seksueel misbruik. Bij deze belangenafweging
spelen de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit een centrale rol.
Algemeen (Geen specifi eke bepaling)
In zeven zaken wordt geen beroep gedaan op een specifi ek artikel van het IVRK. In
drie uitspraken faalt het beroep op het IVRK, omdat of het Verdrag niet van toepassing
is of omdat het beroep niet voldoet aan de eisen die de wet stelt aan een beroep. Zo is
het hof Den Bosch in een huurzaak van mening dat de beoordeling van de vraag of het
beleid van de verhuurder in strijd is met het IVRK achterwege kan blijven, omdat niet
gesteld noch gebleken is dat appellant voor minderjarigen zorgt. 26 Ook de voorzieningenrechter
van de rechtbank Den Bosch wijst het beroep af, omdat naar zijn oordeel
het IVRK niet van toepassing is. 27 Volgens de rechtbank Rotterdam slaagt het beroep
op het IVRK niet, omdat toepassing van dit Verdrag vereist dat voldoende concrete
feiten worden gesteld die aanleiding kunnen geven tot toepassing van het IVRK. 28
In één zaak concludeert Advocaat-Generaal Timmerman voor het arrest van de Hoge
Raad van 15 oktober 2010 dat het beroep op het IVRK behoort te falen, omdat de
25 Hof Arnhem (zittingsplaats Leeuwarden) 21 juli 2009, LJN BJ3276.
26 Hof ’s-Hertogenbosch 16 augustus 2005, LJN AU4877.
27 Rb. ’s-Hertogenbosch (vzr.) 8 augustus 2006, LJN AY5839.
28 Rb. Rotterdam 17 februari 2010, LJN BL8782.