de toepassing van het internationaal verdrag ... - Kinderrechten.nl

86
DE TOEPASSING VAN HET IVRK IN DE NEDERLANDSE RECHTSPRAAK
zaak concludeert Advocaat-Generaal Wuisman voor het arrest van de Hoge Raad van
23 februari 2007 dat het beroep op artikel 3 IVRK niet kan slagen. 13 Volgens de Advocaat-Generaal
vormt of raakt de vraag of een schuldsaneringsregeling dient te worden
beëindigd niet een maatregel die een kind betreft in de zin van artikel 3 lid 1 IVRK.
In zijn conclusie voor het arrest van de Hoge Raad van 11 december 2009 concludeert
Advocaat-Generaal Huydecoper dat het beroep op artikel 3 IVRK in aanmerking komt
voor afwijzing. 14 Hij voert hier als reden aan dat het beroep pas in cassatie voor het
eerst is aangevoerd, hetgeen niet mogelijk is. Daarnaast is hij van mening dat het dossier
geen aanwijzingen bevat die een noemenswaardig aanknopingspunt kunnen geven
voor de stelling dat er sprake is van een schending van het IVRK en het EVRM.
Tot slot kan worden vastgesteld dat de voorzieningenrechter van de rechtbank Den
Haag een keer het beroep op artikel 3 IVRK niet bespreekt. 15 In deze zaak hebben
eiseressen aangevoerd dat artikel 3 IVRK rechtstreekse werking heeft. De rechtbank
verklaart eiseressen niet-ontvankelijk in hun beroep maar bespreekt wel de zaak inhoudelijk,
zonder hierbij het beroep op het IVRK te behandelen. Naar het oordeel van de
rechtbank is onder meer niet voldaan aan de voorwaarden die artikel 3:305a BW (collectieve
actie) stelt, wat heeft geleid tot de beslissing om eiseressen niet-ontvankelijk
te verklaren.
Artikel 7 (Recht op naam en nationaliteit)
1. Het kind wordt onmiddellijk na de geboorte ingeschreven en heeft vanaf de geboorte het recht
op een naam, het recht een nationaliteit te verwerven en, voor zover mogelijk, het recht zijn of
haar ouders te kennen en door hen te worden verzorgd.
2. De Staten die partij zijn, waarborgen de verwezenlijking van deze rechten in overeenstemming
met hun nationale recht en hun verplichtingen krachtens de desbetreffende internationale
akten op dit gebied, in het bijzonder wanneer het kind anders staatloos zou zijn.
Artikel 7 IVRK wordt in de rechtspraak slechts éénmaal ingeroepen. 16 In deze zaak
speelt zich het volgende af. In een uitzending van het televisieprogramma Spoorloos
zijn twaalf Ethiopiërs op zoek naar hun biologische vader. Hierbij zijn de namen van
vermeende biologische vaders genoemd. Achteraf is gebleken dat er geen bewijs bestaat
voor het vermoeden dat deze mannen de biologische vaders zijn van de twaalf
Ethiopiërs. Bij dagvaarding vorderen de weduwe en de dochters van één van deze
vermeende vaders schadevergoeding van de publieke omroeporganisatie, de KRO. De
KRO beroept zich op artikel 8 EVRM en artikel 7 IVRK. Volgens de KRO zijn haar
belangen ‘onlosmakelijk verbonden met het belang van het kind om de identiteit van
zijn biologische vader te achterhalen.’ De rechtbank Amsterdam beoordeelt de zaak op
basis van artikel 6:106 BW en artikel 10 EVRM en wijst de vordering toe. Het beroep
13 HR 23 februari 2007, LJN AZ4854 (concl. A-G J. Wuisman).
14 HR 11 december 2009, LJN BJ9353 (concl. A-G J.L.R.A. Huydecoper).
15 Rb. ’s-Gravenhage (vzr.) 17 juli 2006, LJN AY4017.
16 Rb. Amsterdam 20 juli 2011, LJN BR6128.