Jaarverslag Zaan Primair 2010

11
Interview | over passend onderwijs
‘Je ziet heel mooi
de sterke punten van
het kind’
Anousjka Langereis, intern begeleider / Dynamica voortgezet speciaal onderwijs
(110 leerlingen), Kogerveld
’Vaak zit er meer in een kind’
“Onze leerlingen gaan nu volwaardig naar school, ze werken met een agenda, hebben vakkenpakketten
en halen certificaten. Dat was voor veel leerkrachten wel even wennen, maar vaak zit er meer
in een kind. Daarbij, we gaan sterk uit van mogelijkheden en interesses van een kind en kijken heel
specifiek wat het nodig heeft. Sommige leerlingen lukt het niet bepaalde sommen te maken, maar
in de keuken hebben ze geen enkel probleem met ingrediënten afwegen. Anderen kunnen juist op
papier keurig rekenen, maar klappen dicht als ze in de winkel achter de kassa staan.”
Dynamica voortgezet speciaal onderwijs ontwikkelt een lesprogramma vanuit vier uitstroomniveaus:
van leerlingen voor wie zelfredzaamheid het belangrijkste doel is, tot degenen die zullen meedraaien
in het vrije bedrijf. De kerndoelen uit het reguliere onderwijs (wat moeten leerlingen kennen en kunnen
bij het examen) worden aangepast aan de Dynamica-leerlingen en uitgewerkt in lessen. De
leerkrachten registreren de vorderingen van leerlingen: de zelfredzaamheid, de cognitieve, sociale
en creatieve ontwikkeling. “Je moet veel doen voordat er een individueel handelingsplan uitrolt, maar
dan zie je wel heel mooi de sterke punten van het kind en de hiaten. Zo krijg je inzicht hoe je de
sterke punten kunt inzetten om meer met een leerling te bereiken.”
Leerlingen krijgen nu les van meerdere leerkrachten en dat maakt samenwerking heel belangrijk,
leerkrachten zijn samen verantwoordelijk voor een leerling. Goed registreren is daarbij van belang
voor de halfjaarlijkse leerlingenbesprekingen. “Dan hebben we bij zo’n overleg allemaal een goed
beeld van het kind, kunnen we meteen ervaringen uitwisselen en snel beslissen hoe we verder gaan
met een leerling. In de toekomst willen we externe instanties en vooral ook leerlingen zelf en hun
ouders nog meer betrekken bij het bepalen van het onderwijsaanbod. Toch hebben we in enkele
jaren veel bereikt.”