Download Fiat Justitia: Multiculturele samenleving - Juridische ...

U haalde ook de krantenkoppen door
te pleiten voor islamitisch onderwijs op
openbare scholen.
Ik zie nog steeds dat de behoefte voor
islamitisch onderwijs leeft onder
mensen. Maar deze behoefte wordt op
dit moment verkeerd ingevuld. Kijk
maar naar de radicalisering onder
jongeren. In mijn wijk zie ik jongens
van zestien met een intense haat jegens
de samenleving, ondanks dat zij hier
zijn geboren en getogen. Het is mijn
politieke verantwoording om dit
probleem te onderkennen en daar
oplossingen voor aan te dragen. We
hebben dus een anti-radicaliseringsplan
opgesteld. Binnen dit plan hebben
we vervolgens de islamitische
weekend scholen aan de kaak gesteld,
omdat kinderen daar middels lijfstraffen
verkeerde zaken krijgen
geleerd. Deze weekendscholen zijn dus
geen goede oplossing. Gelukkig maakt
de Wet op het primair onderwijs het
mogelijk dat kinderen met behoefte
aan godsdienstonderwijs in het
openbaar onderwijs hierin gefaciliteerd
worden. Op deze manier is het
islamitisch onderwijs veel beter te
controleren en is er minder kans op
radicalisering. We willen dit dus niet
aan iedereen opleggen, maar alleen de
mogelijkheid geven aan de ouders en
kinderen die hier behoefte aan hebben.
Het liefst gebeurt dit buiten schooltijd,
omdat vooral déze kinderen de
reguliere lesuren hard nodig hebben.
Uiteindelijk gaat het erom dat een
bestaande behoefte op een gezonde
manier wordt gefaciliteerd.
Waarom hebt u in uw plannen het
openbaar onderwijs zo specifiek
benoemd? Dit lijkt de bron van de vele
kritiek op uw plannen.
Mijn pleidooi was vooral op het
openbaar onderwijs gericht, omdat ik
zie dat islamitische kinderen zichzelf
verloochenen. Ze krijgen op een
openbare school niet vrij vanwege het
Suikerfeest of het Offerfeest, maar
omdat ze zogenaamd een studiedag
hebben. De kinderen weten dus wel
waarom ze vrij zijn, maar mogen dat
eigenlijk niet zeggen. Dit heeft een
grote impact op kinderen. Zelfverloochening
is een factor binnen het
radicaliseringproces.
U hebt zich de afgelopen vier jaar
niet erg populair gemaakt bij de
lokale Marokkaanse gemeenschap.
Daarbij bent u door de traditionele
PvdA-achterban ook niet gekozen tot
lijsttrekker van het nieuw te vormen
stadsdeel Nieuw West. U staat er alleen
voor, lijkt het wel.
Ik ben politicus en geen Najib Amhali.
Ik spreek mensen aan om mee te doen
in de samenleving en ik strijd voor
fundamentele vrijheden. De bewoners
van Slotervaart belonen mij met een
zeven: het hoogste rapportcijfer van
Amsterdam. De dienstverlening van
onze ambtenaren wordt in hetzelfde
onderzoek ook het hoogst gewaardeerd
van Amsterdam. Het is dan ook
pijnlijk en teleurstellend wat er is
gebeurd tijdens de lijsttrekkersverkiezing.
Mijn rivaal heeft slechts na
maarliefst drie stemrondes en met een
minimaal verschil gewonnen. Dit
betekent dat er aan de andere kant ook
veel support is. Ik heb de dingen op
mijn manier gedaan, omdat ik denk dat
ze op die manier gedaan moeten
worden. Ik heb geen moment
stilgestaan bij de electorale betekenis
van mijn handelen. Daarnaast vraag ik
me af waarom een grote groep leden
niet is komen opdagen. Onze lokale
PvdA-afdeling telt zeshonderd leden,
van wie nog geen kwart heeft gestemd.
Leden van een politieke partij moeten
hun lidmaatschap waarmaken. Door
passief te zijn en je niet uit te spreken,
loop je weg van je verantwoordelijkheid
binnen zo’n vereniging.
“Zij denken nog steeds dat door te pamperen en op
de tent te passen, problemen zich vanzelf oplossen”
Het filmpje waarbij u een klein
vervelend jochie een oorvijg gaf, kreeg
landelijk veel aandacht in de media.
Zou je kunnen zeggen dat het filmpje
eigenlijk symbolisch is voor de hardere
lijn die is ingezet door de PvdA, zeker
nu u voor de verkiezing zo expliciet
gesteund bent door de partijtop?
Het is terecht dat de partijtop, onder
andere met Wouter Bos, Lodewijk
Asscher en Jeroen Dijsselbloem, zich
heeft uitgesproken voor de lijn waar de
PvdA voor staat. Deze manier van doen,
Fiat Justitia februari 2010 23