We vroegen Karen Van Poucke die met - Atletiekclub Sodibrug

Loopwk Parijs: 2 kindermondjes vertellen…
In de late namiddag kwamen we bij Centre Pompidou.
Naast dat gebouw met de vele gekleurde buizen,
waarvan Kiara dacht dat het glijbanen waren, zagen we
allerlei fonteinen en gekke beelden.
Er was ook
een clochard
die een
tekeningetje
op de grond
maakte. Hij
had een
bolhoed op,
een stokje in
z’n hand en
een paar
gekke
voetjes. Het
was net
Charlie
Chaplin (we
moesten wel
heel hard
denken om
die naam met
een beetje
hulp terug te vinden) We liepen ook door een straat met
veel honden. Ook de metro leerden we kennen, we
sprongen erop en eraf. Aan de muur konden we de
lichtjes van de verschillende haltes zien, en aan die
bolletjes konden we tellen wanneer we terug moesten
afstappen.
We kregen wel erg grote honger en zochten een
restaurantje. We kozen voor een pizza en pasta
restaurant. We zaten er lekker warm, dicht bij het
haardvuur en bij elkaar! Wat kwam er op ons bord? Kiara
at een hamburger met frietjes, Ashley koos voor pasta en
op haar bordje lag er precies chocoladesaus (Balsamico
voor alle duidelijkheid).
Na het restaurant, deden we een bar waar we een glaasje
dronken, nl. water met een smaakje (grenadine). Na het
barbezoek was het terug een heel eind stappen en zagen
we een discobus en limousines. Dan de trein op, waar
ondertussen een act werd uitgevonden en gerepeteerd
voor de volgende dag … Ashley deed (al gekke bekkend)
een “high five” met sodibrugger Joffrey, trok dan haar
handje even snel terug weg en zei hierbij: “ Zoek je eigen
vrienden man! “ met een sappig Hollands accentje erbij.
Dat was massa’s grappig!
Nog even stappen en moe maar lekker voldaan kwamen
we ergens rond 23 uur aan in ons hotel. We maakten ons
klaar voor een leuke, zalige nacht, kropen samen in bed
en vertelden nog lekker mopjes en gierden en brulden
van het lachen. We fantaseerden ook dat ons bed naar
beneden zou vallen, oesje!
En of de meisjes ook nog Parijse dromen hadden ??? Ja
hoor, … Ashley stond op de Eifeltoren met de handen in
de lucht en Kiara daarentegen droomde thuis van een
TWEEMAA N D ELIJKS INF O BL A D A C SODIBRUG vz w
nachtmerrie …
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ
De volgende dag was het zondag, de dag van het grote
loopgebeuren.
Een ontbijt in het hotel: boterhammen met veel kaas en
fruitsap. Na het ontbijt, de bagage nemen, afscheid
nemen van de kamer en het leuke bed en terug de bus
op. En we gaan nog niet naar huis, bijlange niet, bijlange
niet, …
De bus bracht ons naar de wedstrijd. Je kon kiezen: 5km,
10 km of een halve marathon lopen. We trokken met z’n
allen naar de grote sporthal. Daar konden de lopers hun
nummers halen.
(maar onze lopers hadden hun nummers al vooraf,
dankzij Walter, de organisator van deze spetterende
sportieve 2-daagse n.v.d.r.) De sportzakken werden één
voor één in een grote grijze soort vuilniszak gestopt en
dan in bewaring gegeven.
In de sporthal deden we ook terug wat turnoefeningen:
rad op de lijnen die getekend waren in de zaal en
handenstand. De lopers deden stretchoefeningen,
maakten zich klaar, rustten nog wat en wij maar
turnoefeningen doen. Er was hier ook terug een lange rij
van WC-gangertjes en je moest je eigen toiletpapier
halen!
De wedstrijd zelf … Eerst was er de 5 km (kindjes van bij
ons op de bus liepen hier mee) dan de 10km en dan de
hoofdwedstrijd “de halve marathon”. Wij hebben tijdens
de wedstrijd gesupporterd voor iedereen van Sodibrug en
ook voor de andere lopers vanop onze bus. Ashley
vertelde dat zij en Joffrey iets afgesproken hadden voor
tijdens de wedstrijd!
Herinner je jullie nog de act die ze de avond voordien al
wandelend inoefenden? Ashley vertelde dolenthousiast
dat ze 4x de lopers konden zien en elke keer als Joffrey
passeerde, deden ze samen een kleine act: high five met
de woorden “ zoek je eigen vrienden man! “