We vroegen Karen Van Poucke die met - Atletiekclub Sodibrug

Loopwk Parijs: 2 kindermondjes vertellen…
Op Op Op een een dinsdagavond
dinsdagavond dinsdagavond na de
pistetraining en een lekkere douche, zoeken 2
jonge meidjes en 2 iets minder jonge meiden
(m.a.w. 4 Sodies klein en groot) zich een tafeltje
uit in de “Extra Time”. Dat het er hier gezellig
en leutig aan toe zal gaan, weten we al vanaf
het eerste moment: drankjes, chipjes, kaasjes
en salamiworstjes worden besteld.
Ieder z’n positie ingenomen, Kiara en Ashley, precies 2
zusjes met hun blonde haren, zetten zich op de bank. Op
de stoeltjes aan de andere kant van het tafeltje, de
interviewsters van het redactieploegje. We zijn startklaar
…en de meisjes vertellen ronduit….
Parijs… here we come
Wanneer zijn we nu ook alweer vertrokken, was het nu de
vrijdag of de zondag (toen keerden we terug hé)? Voor
alle duidelijkheid we vertrokken op zaterdagmorgen
vroeg, via verschillende opstapplaatsen. Ashley klom als
eerst op de bus aan de parking van de Kinépolis en dit al
om 7u.30. Kiara werd opgepikt op de parking van het
zwembad te Torhout. Ashley had voor haar
sodiloopvriendinnetje al een plaatsje voorbehouden.
Tijdens de lange busreis konden we rondlopen, snoepjes
trakteren en mensen animeren.
TWEEMAA N D ELIJKS INF O BL A D A C SODIBRUG vz w
Op de bus waren er niet alleen Sodibruggers, maar ook
de triatlonclub Damme was met een hele delegatie
vertegenwoordigd en ook nog heel wat andere
loopverenigingen en supporters waren aanwezig.
De chauffeur van onze dubbeldekker (effekes de vriend
van mama volgens dochter Ashley) heette “Wim”.
Op de vraag “Wie de meisjes nog hadden leren kennen?”
volgde luidkeels en in koor:
“Krulle, de meneer met de vingergymnastiektruckjes en
Elly-Blue en Galliano” (2 ietsje oudere loopgenootjes). Er
waren natuurlijk nog mensen, maar hun namen weten we
niet meer allemaal.
We deden één grote stop in Péronne. Daar aten we een
lekker ijsje, strekten we even de benen, amuseerden we
ons aan de filmmuur waarmee kon gespeeld worden in
het restaurant, maar er was ook een hele lange file om
naar het toilet te gaan.
Kort na de middag, kwamen we aan in het Ibis hotel: snel
onze kamer zoeken, dat was met een nummertje (een
code). Joepi we zouden samen slapen in 1 bed! Hihihi!.
In onze kamer stond een groot bed voor mama Marleen
en papa Patrick en daarboven een éénpersoonsbed. Via
een trapje konden we in ons bedje kruipen. Mama
Sabine zou alleen op haar kamer achterblijven, omdat zij
een uurtje vroeger uit de veren moest wij.
Na het inchecken in de kamer, snel de bus op, richting
centrum Parijs.
We gingen naar een heel groot gebouw met allerlei sjieke
winkels in : Galeries La Fayette. Wauw, wat zagen we
daar dure kleren zeg! We gingen tot helemaal boven en
daar, bovenop het gebouw, jawel op het dak, deden we
een radje (molentje) en andere turnoefeningen. Sommige
mensen zaten
er in zeteltjes te
zonnebaden.
toch wel eventjes bang.
We bezochten
ook een grote
begraafplaats,
het was net een
doolhof waarin
je kon
verdwalen. Toen
we daar
rondliepen,
klonk plots een
luide knal:
“BOEM”!!! We
hoorden sirenes
van
politiewagens,
ziekenwagens,
… we waren