Download PDF - Limburgse Natuurgidsen

46
93r91Y1!lrlg
Robinia groeit besc op rulle, luchtige, niet te nat,te kies-, zand-, storten
puinbodema, liefet voedselrijk en neutraal (pH +-7). Deze soort brengt grote
veranderingen teweeg door nitraataanreíking in de bode¡r en de allelopathieche
werkingen. In botanisch rzwakker gebieden zitten zijn hoofdverepreidingekaneen,
vooral wanneer de bode¡nfactoren gúnetíg zijn. Inmiddels meent men, dat de nitraataanreiking
eerder door hec etrooieel, dan door de wortelbactérÍën zou
plaat svinden .
Natuurbeheer en Natuurbehoud.
Degenen die aan natuurbehoud, natuurbouw, landschapsherstel of aan natuurtechnisch
beheer doen en op dit Èerrein de bocaniache idenÈiteit van streek of
land moeten dragen, moeten uit het voorgaande begrepen hebben, dat deze waarden
door de Robinia niet worden gediend. Eén van de etellers zet he¡n dan ook zonder
omÌregen, aâmen Í¡et de Bospeet, op het verdomlijetje.
l.Iat de klaesieke bosbouv¡ betreft ligt de zaak genuanceerder. Deze soort heef
¡ninder(of zelfe geen)oog voor syno'dcologische of botanísche identiteiÈ van onze
streken. Robinia is voor hen de vastlegger-bij-uitetek voor aangebrachte gronden,
wegens zijn weinige eieen aan de bode¡n. Ook alb vervanger van de econonisch
geworden monoculturen van pijnbomen op bodema waar dezeontginningsmethoden
de bodem naar de bliksem heeft gehaald, finaal verzuurd en uitgeput. En als
opvuller van brandgangen levert hij een betere bescherming dan een niet beplante
brandgang. Ntaar dat allee treeft net natuurbehoud weinig te maken.
In de landbour¡ ondervindt hij, in tegenetelling tot onze loofbomen ninder tot,
geen vijandschap, Zíjn strooiael brengt etikgtof in de grond en heeft hij ingebouwde
stikecofbinders bíj zich. Bovendien rderpt hij weinig schaduw af. Maar
dat heeft met natuurbehoud weinig te maken.
Verder bloeit hij met sterk honing afgevende bloemen-in-trosaen, die van de
bloeiende boom een ware pracht maken. Voor het overwinteren van het klein
gruÈ in de natuur zijn zijn díepe echorspleten en zijn bij hoge ouderdom hol
wordende stam een goede uitkomst. En hij levert een goede, moói geel gekleurde
houtsoort op die nog hard is ook, niettegenstaandezijn enelle groei. De boom ís
inderdaad na 50 jaar al. geschikt om te roogstent.
Tussen de stellerg ie er geen eensgezindheid nopens zijn aanvaardbaarheid
in bosbeetanden. Mocht ¡¡en de soort goed in dehand kunnen houden, dan was hij
als landbouw-(houÈbouw)-genas in een houtakker even aanvaardbaar als andere
exoten, bij voorbeelddeAardappel. Maar hec is een kenmerk van exoten en dan
precies van een die zich uitzonderlijk goed aIe pionier én konkurrenc én stresg
tolerator gedraagt, dat hij niet in de hand kan worden gehouden. In de praktijk
kont zulks neer op het tegengaan van de verwildering van de wortelopelag.
Voor de bosbouwer is dit een dure aangelegenheid en aangezien econønische red
nen in de bosbouw absoluut zijn, ligt het voor de hand, dat hier geen verwach-
Èingen te koesteren zijn. Nochtans heeft zijn hout goede kwalÍteiten. Maar in
parkboseen, natuurgebieden en dergelijke? Iloud hern er toch uit.
tsesluiten.
-Als solitair-parkexoot in parken en ar.boretum is Robinia een waar
devol element. Educatief zouden wij hem niet graag missen.
-Vanuit het standpunt van natuurbehoud is de aanpLant van Robinia
elders niet wenseliJk.
-Als Openbaar Groen is Robinia niet wenselijk, want openbaar gro
moet nadruk leggen op de botanische identlteit van de streek.
Aanplant langsheen verkeers$regen, hetgeen vooral langs grote
autowegen gebeurt, is aIs opzettefiJke floravervalsing af te keu
ren en als bedrelging te kwalificeren.
-waar Robinia samen met andere soorten 'in bosverband' voorkomt,
moet ernaar gestreefd worden hem zo spoedig mogeliJk te verwiJ-