WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries

4
WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND
Het is goed leven en verblijven in
Missiehuis Vrijland schrijft Frans
Kwik. In januari 2012 was het acht jaar
geleden dat ik in het verzorgingshuis
‘Vrijland’ kwam wonen. In het begin
was het even wennen. De medewerkers
van de verzorging, de keuken, de
eetzaal en het interieur zijn allen in
witte uniformen gekleed. Ik voelde me
als een patiënt in een ziekenhuis! Maar
door de goede sfeer en de goede geest
begon het patiëntengevoel langzaam
aan te verdwijnen. Ik zag geen
uniformen meer, maar vriendelijke
gezichten.
We komen elke dag samen voor het
ontbijt, de eucharistieviering met
daarna gezamenlijk koffie drinken,
voor het middagmaal, voor thee in de
middag en voor het avondmaal. Alles
bij elkaar twee à drie uur per dag. Op
zon- en feestdagen en als er iemand
van ons jarig is – zestig verjaardagen
per jaar! komen daar nog drie kwartier
bij voor een gezellig samenzijn met
een drankje.
De maandlijst staat vol met activiteiten.
Elke week houden we een gezamenlijke
gymnastiek en een spelmiddag;
om de veertien dagen komt er een
spreker van buiten en eens per maand
houden we een bezinningsmiddag en
een filmmiddag. Niemand hoeft zich
eenzaam te voelen.
We zijn hier met zestig bewoners.
De gemiddelde leeftijd is 83 jaar! In
de acht jaar dat ik hier woon heb ik
ruim zestig bewoners ‘uit de tijd’ zien
gaan. Hoe kan het anders? Zijn we
niet allemaal, ongeacht de leeftijd,
‘as shaky as a fiddler on the roof’
(wankelend als een vedelspeler op het
dak)? Er breekt een pan of je maakt een
verkeerde stap: weg ben je! Wat óns in
Vrijland op de been houdt is de zorg
voor elkaar en de betrokkenheid van
de medewerkers. De melodieën die
we spelen variëren van klassiek naar
populair: missieverhalen uit de oude
tijd, nieuws van radio en TV, voetbal
natuurlijk, het huiselijke gebeuren
en de belevenissen van de dag.
Diepgaande gesprekken worden met
de leeftijd zeldzamer.
Gastvrijheid staat bij ons hoog in het
vaandel. Je kunt eigenlijk niets anders
verwachten van ons, missionarissen,
die ons missiewerk hebben kunnen
doen dankzij de gastvrijheid en
edelmoedigheid van vele mensen in
de missie en in Nederland. Regelmatig
zitten hier dan ook gasten aan tafel.