WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries

WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries

millhillmissionaries.com
from millhillmissionaries.com More from this publisher
01.09.2013 Views

ONTmOETiNGSDaG: EEN PRESENTiE- ERvaRiNG uiT EEN BuuRTPaSTORaaT Dat was de verzuchting van een van de aanwezigen kort voor het slot van de thema- en ontmoetingsdag in het St. Jozefhuis in Oosterbeek. Kerkelijke media op nationaal of bisdom niveau schenken er zelden of nooit aandacht aan. Nu waren de aanwezigen diep Spreekster Monique de Bree onder de indruk van de verhalen van buurtpastor Monique de Bree uit Utrecht. Anderhalf uur lang luisterden we ademloos. Kort gezegd komt het erop neer, dat zij naar de mensen toegaat, in de buurt aanwezig is en mensen in nood zo helpt, dat hun probleem uitgangspunt is en niet een protocol, een lijstje regeltjes om naar te handelen. Monique werkt in de Daalse buurt vanuit de speeltuin. Ze vertelt over haar werk in de afgelopen week. Op een scherm laat ze er wat foto’s bij zien. 14 Waarom horen we nu pas over de presentiemethode? Ze heeft met een groepje kinderen een afspraak gemaakt om in deze vakantieweek naar de enge film “De Griezelbus” te gaan. Het was zo eng dat de kinderen op één na allemaal tegen haar aankropen. Na afloop bliezen ze wat uit, deelden de popcorn en een appel en liepen weer terug naar huis. Dan moet je goed op het verkeer letten. Allemaal heel leerzaam, want ze hadden zelf de groep samengesteld en alles geregeld. Al jaren helpt ze een vrouw, die na de dood van haar moeder en haar man en de moord op haar zoon het spoor een beetje bijster is. Ze heeft een eigen gebruiksaanwijzing en de reguliere hulp weet daar geen raad me. Nu ligt ze in het ziekenhuis en Monique is vooral bezig het personeel te leren

hoe met haar om te gaan. “Als stevig zwachtelen te veel pijn aan haar benen geeft, zegt ze, doe het dan wat losser en laat het niet zo lang zitten.” De zoon heeft haar rekening geplunderd en de dochter heeft daar een boekje over opengedaan. Monique spreekt de zoon er op aan. Woedend gaat die op weg naar zijn zus. Monique belt haar. Toch moet er gepraat worden ondanks het geweldsrisico. Het huiswerkgroepje moet eerst de boeken gaan ruilen. De bibliotheek in de buurt gaat sluiten. De vorige keer hadden ze een cadeautje voor de mevrouw meegenomen. Daarna gaan ze een feestje bouwen, ze versieren alles zelf en koken zelf. Het is bijna Kerstmis, maar ze vinden dat het ook voor hen feest is, want “Jezus is van delen!”. En zo vertelt Monique over een gezin dat voor een gewelddadige stiefvader naar een uithoek van Nederland is gevlucht, over een oma, die het gezin van haar dochter in huis heeft genomen nu blijkt, dat een scheiding onontkoombaar is en over een oma, die door haar zoon uit huis is gezet, omdat ze spullen en geld stal om de coke te kunnen betalen. Uit wraak ging oma naar de sociale dienst om te klikken, dat haar zoon met een uitkering toch heel vaak bij zijn vriendin sliep. Dus moest er bemiddeld worden om de uitkering niet te laten stoppen. De werkwijze van de presentie wordt door de Stichting Preventie verder verbreid en niet alleen onder pastores, maar ook bij de politie, scholen, en zorginstellingen. Het werk wordt bekostigd door fondsen en de gemeente Utrecht. Het salaris voor een collega in een sloopbuurt komt van een woningbouwstichting. Monique is er voor de mens in nood. Ze doet wat Jezus van Nazareth ons heeft voorgedaan. Zij cijfert zich weg. En toch kreeg zij van de Aartsbisschop geen erkenning als pastor. Zij blijft een trouwe herder, maar het verdriet om dat gebrek aan erkenning blijft schrijnen. John Jorna 15

hoe met haar om te gaan. “Als stevig<br />

zwachtelen te veel pijn aan haar benen<br />

geeft, zegt ze, doe het dan wat losser<br />

en laat het niet zo lang zitten.” De<br />

zoon heeft haar rekening geplunderd<br />

en de dochter heeft daar een boekje<br />

over opengedaan. Monique spreekt de<br />

zoon er op aan. Woedend gaat die op<br />

weg naar zijn zus. Monique belt haar.<br />

Toch moet er gepraat worden ondanks<br />

het geweldsrisico.<br />

Het huiswerkgroepje moet eerst de<br />

boeken gaan ruilen. De bibliotheek in<br />

de buurt gaat sluiten. De vorige keer<br />

hadden ze een cadeautje voor de<br />

mevrouw meegenomen. Daarna gaan<br />

ze een feestje bouwen, ze versieren<br />

alles zelf en koken zelf. Het is bijna<br />

Kerstmis, maar ze vinden dat het ook<br />

voor hen feest is, want “Jezus is van<br />

delen!”. En zo vertelt Monique over<br />

een gezin dat voor een gewelddadige<br />

stiefvader naar een uithoek van<br />

Nederland is gevlucht, over een oma,<br />

die het gezin van haar dochter in<br />

huis heeft genomen nu blijkt, dat een<br />

scheiding onontkoombaar is en over<br />

een oma, die door haar zoon uit huis<br />

is gezet, omdat ze spullen en geld<br />

stal om de coke te kunnen betalen.<br />

Uit wraak ging oma naar de sociale<br />

dienst om te klikken, dat haar zoon<br />

met een uitkering toch heel vaak<br />

bij zijn vriendin sliep. Dus moest er<br />

bemiddeld worden om de uitkering<br />

niet te laten stoppen.<br />

De werkwijze van de presentie<br />

wordt door de Stichting Preventie<br />

verder verbreid en niet alleen onder<br />

pastores, maar ook bij de politie,<br />

scholen, en zorginstellingen. Het werk<br />

wordt bekostigd door fondsen en de<br />

gemeente Utrecht. Het salaris voor<br />

een collega in een sloopbuurt komt<br />

van een woningbouwstichting.<br />

Monique is er voor de mens in nood.<br />

Ze doet wat Jezus van Nazareth ons<br />

heeft voorgedaan. Zij cijfert zich weg.<br />

En toch kreeg zij van de Aartsbisschop<br />

geen erkenning als pastor. Zij blijft<br />

een trouwe herder, maar het verdriet<br />

om dat gebrek aan erkenning blijft<br />

schrijnen.<br />

John Jorna<br />

15

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!