WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries
WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND - The Mill Hill Missionaries
GOuD 12 “Jezus preken, Jezus geven, Jezus doen, dat is een priesterleven. Vooral dat “Jezus liefde” doen brengt je soms in conflict met het kerkelijk recht. Jezus spelen, verwarmende liefde zijn, het is me lang niet altijd gelukt. Maar zolang ik kan, zal ik doorgaan om het te proberen in mijn Apostelkerk in Beverwijk” jaap Nielen mhm In de laatste vijftig jaar heb ik heel wat vooral jonge mensen mogen begeleiden in Ierland, Schotland, Engeland, Oeganda en Nederland. Sommigen zijn priester geworden; een paar zelfs Mill Hill collega’s. De meesten ben ik uit het oog verloren. Ik hoop dat ik ze allemaal op hun Weg heb geholpen de Waarheid en het Leven te vinden. hans Boerakker mhm Eerlijk gezegd ben ik niet in jubelstemming ondanks de viering van mijn 50 jarig jubileum als priester. Te vaak is de kerk de laatste tijd negatief in het nieuws geweest.Toch is het nodig om positief te blijven, om ook het goede te zien, dankzij zoveel mensen in Oeganda en Kenia, familieleden en collega’s tot stand gebracht. Veel dank daarvoor. Een mens, een maatschappij, een geloofsgemeenschap ook, worden gevormd en groeien dankzij en ondanks alles wat plaats vindt. Moge het heden ons sterken om vanuit het verleden naar en aan een nieuwe toekomst te werken. Cor Rothweiler mhm God wijst ons de weg, ook al zie ik die niet altijd zitten. Als jonge knaap van twaalf werd ik al geïnspireerd door het leven van Father Felix Westerwoudt onder de Dayaks van Borneo. Ongelooflijk, maar twaalf jaar later was mijn eerste benoeming datzelfde Borneo, en de eerste parochie waar ik kwam te werken, was precies het gebied waar Felix zijn leven had gegeven. Maar God had andere plannen: na twee en een half jaar werd ik teruggeroepen vanwege een ernstige ziekte van mijn moeder. Uiteindelijk ben ik in Brazilië beland. Hier heb ik een andere kerk mogen ontdekken, een ander missionaris zijn, er mogen zijn voor anderen, voor armen en misdeelden. God had een weg voor mij in petto, ook al zag ik die niet altijd zitten. Ik ben blij dat ik die weg heb mogen volgen. Dick marcus mhm
ROBijN In 1969 zei Paus Paulus VI tegen de mensen in Afrika: ‘Nu zijn jullie zelf je eigen missionarissen’. Voor mij was dat een uitnodiging om mijn missiewerk langs die lijn voort te zetten: niet meer alle aandacht naar zelf het missiewerk doen, maar allereerst de lokale mensen vormen en bijstaan om dit zelf zo goed mogelijk te kunnen doen. Ik kijk met grote dankbaarheid terug naar de jaren dat ik hierin mijn steentje mocht bijdragen. Pierre Spanjers mhm jan Tool mhm is ernstig ziek en heeft geen bijdrage kunnen sturen. Met enorm veel voldoening en plezier heb ik de laatste 40 jaar in Kameroen mogen leven en werken. Al spoedig mocht ik gaan pionieren in verre, ongeëvangeliseerde streken: in het hete grensgebied van Kumbo, onder de overwegend moslim bevolking van Ngaoundéré, in de oerwoudszone van Mamfe, en momenteel in een vergeten uithoek van Bamenda. Al die mensen – met hun groot geloof en diepe godsvrucht – hebben mij verrijkt en opgebouwd. Ik ben zeer dankbaar aan mijn familie, collega’s, de lokale Kerk ginds en mijn thuisfront in Sittard, die dit mogelijk gemaakt hebben. Frans meulemans mhm Het elke keer weer nieuwe uitdagingen aangaan, van lesgeven tot bouwgroepen begeleiden, hulp verlenen bij hongersnood en geweld situaties en wel namens jullie allemaal, heeft ook mij verrijkt en veel voldoening gegeven. De laatste tien jaar ben ik als gastheer en financieel administrateur voor Kenia en Oeganda bezig om de nog ruim 40 Millhillers en vooral onze nieuwe leden te ondersteunen zodat ook zij hun dromen kunnen verwezenlijken. Bovendien begeleid ik verschillende projecten van Nederlandse organisaties of zorg voor de distributie van hun fondsen o.a. voor het Liliane Fonds die, hier in Kenia alleen al, ruim vijfduizend gehandicapte kinderen en hun families ondersteunen. Dank aan allen die dit door hun steun mogelijk hebben gemaakt. Ko Klaver mhm 13
- Page 2 and 3: 1863 Afschaffing slavernij bij wet
- Page 4 and 5: 4 WONEN iN miSSiEhuiS vRijlaND Het
- Page 6 and 7: Het zou een reis van 25 uur worden;
- Page 8 and 9: zijn kracht in de loop van de tijd
- Page 10 and 11: te dialogeren. Fathers Piet Houwen,
- Page 14 and 15: ONTmOETiNGSDaG: EEN PRESENTiE- ERva
- Page 16 and 17: Fr Nol Verhoeven herinnert zich Ger
- Page 18 and 19: Aldenghoor in Haelen. 18 van Wedero
- Page 20 and 21: 20 EEN BOEGBEElD vaN mill hill Herm
- Page 22 and 23: ENThOuSiaST EN vOl GODSvERTROuWEN J
- Page 24: Retouradres: Johannahoeve 4 6861 WJ
GOuD<br />
12<br />
“Jezus preken, Jezus geven, Jezus doen, dat is een priesterleven.<br />
Vooral dat “Jezus liefde” doen brengt je soms in conflict<br />
met het kerkelijk recht. Jezus spelen, verwarmende liefde<br />
zijn, het is me lang niet altijd gelukt. Maar zolang ik kan, zal<br />
ik doorgaan om het te proberen in mijn Apostelkerk in Beverwijk”<br />
jaap Nielen mhm<br />
In de laatste vijftig jaar heb ik heel wat vooral jonge mensen<br />
mogen begeleiden in Ierland, Schotland, Engeland, Oeganda<br />
en Nederland. Sommigen zijn priester geworden; een paar<br />
zelfs <strong>Mill</strong> <strong>Hill</strong> collega’s. De meesten ben ik uit het oog verloren.<br />
Ik hoop dat ik ze allemaal op hun Weg heb geholpen de<br />
Waarheid en het Leven te vinden.<br />
hans Boerakker mhm<br />
Eerlijk gezegd ben ik niet in jubelstemming ondanks de viering<br />
van mijn 50 jarig jubileum als priester. Te vaak is de kerk<br />
de laatste tijd negatief in het nieuws geweest.Toch is het nodig<br />
om positief te blijven, om ook het goede te zien, dankzij<br />
zoveel mensen in Oeganda en Kenia, familieleden en collega’s<br />
tot stand gebracht. Veel dank daarvoor. Een mens, een maatschappij,<br />
een geloofsgemeenschap ook, worden gevormd en<br />
groeien dankzij en ondanks alles wat plaats vindt. Moge het<br />
heden ons sterken om vanuit het verleden naar en aan een<br />
nieuwe toekomst te werken.<br />
Cor Rothweiler mhm<br />
God wijst ons de weg, ook al zie ik die niet altijd zitten. Als<br />
jonge knaap van twaalf werd ik al geïnspireerd door het leven<br />
van Father Felix Westerwoudt onder de Dayaks van Borneo.<br />
Ongelooflijk, maar twaalf jaar later was mijn eerste benoeming<br />
datzelfde Borneo, en de eerste parochie waar ik kwam<br />
te werken, was precies het gebied waar Felix zijn leven had<br />
gegeven. Maar God had andere plannen: na twee en een half<br />
jaar werd ik teruggeroepen vanwege een ernstige ziekte van<br />
mijn moeder. Uiteindelijk ben ik in Brazilië beland. Hier heb<br />
ik een andere kerk mogen ontdekken, een ander missionaris<br />
zijn, er mogen zijn voor anderen, voor armen en misdeelden.<br />
God had een weg voor mij in petto, ook al zag ik die niet altijd<br />
zitten. Ik ben blij dat ik die weg heb mogen volgen.<br />
Dick marcus mhm
Change language