opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

■ Wim Gielen
269
Odonis de Ceritona (ca. 1180-1247)
In 1066 veroverde Willem de Veroveraar ‘Engeland’ door de Angelsaksen bij
Hastings te verslaan. De eilandbewoners werden aangevoerd door koning Harold.
Zij hadden juist de Vikingen verslagen, toen Harold hoorde van de invasie van
Normandiërs. Inderhaast probeerde de koning zijn verzwakte leger onderweg naar
het zuidoosten te versterken. De daadkracht van zijn troepen was groot, maar zij
waren slecht uitgerust toen zij de heuvel bij Hastings uitzochten om zich te verdedigen
tegen de aanstormende bij elkaar geraapte eenheden van huursoldaten, die
de Angelsaksen zagen als vijanden, of gewoon uit waren op land veroveren. Zij
waren goed uitgeruste, in lichamelijk goede conditie verkerende soldaten onder
aanvoering van ervaren krijgsheren. De slag, waarbij aan weerskanten duizenden
doden vielen, eindigde uiteindelijk in een overwinning van Willem en zijn bondgenoten.
Vanaf die tijd werd een belangrijk deel van het Britse eiland geregeerd door
de anderstalige vastelanders. Tot op heden zijn de sporen daarvan terug te vinden
in onder meer de taal en de familienamen. Er kwam een druk personen- en handelsverkeer
over het Nauw van Calais, dat later vanaf het eiland Het Kanaal en
vanaf het continent La Manche genoemd werd.
Een van de immigranten die uit Normandië het water was overgestoken, was een
jonge kerel, die later de grootvader zou zijn van een succesvol man, in zaken en in
politicis, die Guillaume of William genoemd werd en als toenaam Cheriton kreeg.
Door erfenis en eigen initiatief werd hij grootgrondbezitter. Hij was een belangrijk
man. Zijn invloed reikte tot in het hof van Hendrik II van Plantagenet, koning van
Engeland (1154-1189). Ook tijdens het bewind van diens opvolgers Richard
Leeuwenhart (1157-1199), Jan zonder Land (1167-1216) en Hendrik III (1207-1272)
bleef William zijn goede positie bewaren. De inwijkeling had zich aanvankelijk
gevestigd in Farningham, ongeveer halverwege tussen Chatham en Londen. Later
vestigde de familie zich in Cheriton, dat enkele kilometers westelijk van Folkestone
gelegen is. Hun grondbezit daar zou acht eeuwen later ruimte bieden aan de monding
van de ‘Chunnel’. William, die dus Heer van Cheriton was, kreeg in de jaren
1180-1185 een zoon, die van hem een trotse vader zou maken. Vader William en
moeder Mathilde noemden hem Odo, mogelijk verwijzend naar de naamgenoot die
in de elfde eeuw bisschop van Bayeux was. Deze Odo was een halfbroer van
Willem de Veroveraar en werd door deze laatste ‘benoemd’ tot bisschop. Het was
een strijdbare prelaat die meevocht in de slag bij Hastings. Vervolgens werd de
monseigneur een soort van gouverneur van het Engelse gebied, dat hij bestuurde
in naam van zijn halfbroer, die steeds ergens aan het oorlog voeren was. Odo, de
prelaat, was geboren omstreeks 1030. Waarschijnlijk in 1049, wat jong nog,
benoemde Willem hem tot bisschop. Na de slag bij Hastings werd Odo in de adelstand
verheven en kreeg hij de titel van Graaf van Kent. Het was in de jaren 70 van
de elfde eeuw dat deze graaf opdracht gaf tot het vervaardigen van het Tapijt van
Bayeux, waarop een picturaal verslag van de strijd is geborduurd. Mogelijk kreeg hij
zijn naam in aandenken aan de Heilige Odo van Cluny (879-942).
De eerstgeboren zoon van William van Cheriton en zijn vrouw Mathilda kreeg bij
zijn doop Sint-Odo als patroonheilige. Hij was een van de twee initiatiefnemers tot
Tiecelijn, 20, 2007