opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

Chris Ferket (°1929) uit Deinze (geboren in Stekene) is beeldhouwer en maakte de laatste jaren
ruim 30 Reynaertbeelden, waarvan de meeste in de streek ten westen van Gent zijn geplaatst.
Ferket werd ridder in de Orde van de Vossenstaart in 2001. Zie ook: Marcel Ryssen, Chris
Ferket: een vos op zijn Balegems, in: Tiecelijn, 13 (2000), p. 146-155.
1. Chris Ferket legde een aantal contacten om een Reynaertbeeld te plaatsen in het kleine
Ename in de buurt van Oudenaarde. Ename wordt vermeld in Reynaerts historie.
18
Schilde, 18 oktober 2000
Paul van Keymeulen aan Rik van Daele
234
Geachte Heer Van Daele,
Via de heer Goeman 1 , redactiesecretaris van Boonland, kreeg ik uw adres en bijkomend
het bestaan van Tiecelijn, tijdschrift voor Reinaerdofielen. Ik ben nu geen
Reinaertfan want de vos uit het epos en de branches is nu geen individu om mee
bevriend te zijn en de meeste lezers weten niet wat voor een rotvent hij is. Dat blijkt
al uit de Roman de Renart, waarvan onze Reynaert een vertaling is, maar vooral uit
de branche 18 La mort de Renard.
Ik weet niet of die branche al ooit uit het Middelfrans werd vertaald; ik vraag me
zelfs af of die tak bij ons wel bekend is. Om hierover uitsluitsel te krijgen deze brief.
Kan u me daarover inlichten en/of literatuur aanwijzen of bezorgen. Als tegenprestatie
wil ik u mijn vertaling van La mort de Renard (+ 1500 verzen) ter publicatie in
Tiecelijn afstaan. Vergeet u echter niet dat het om meer dan 1500 verzen gaat, dus
een 30-tal pagina’s. 2
Het zou me aangenaam zijn met uw antwoord de laatste nummers van Tiecelijn
– ter kennismaking – te mogen ontvangen.
Met vriendelijke groeten,
Paul van Keymeulen
P.S. Ik heb geen e-mail en schrijf nog altijd – zoals u kan zien – met een vulpen.
Mijn vertaling is wel getijpt en derhalve leesbaar, in de twee betekenissen, hoop ik.
1. met één pagina inleiding – 17 getypte pp. zonder interligne
Context: Met deze brief begon een lange samenwerking met Paul van Keymeulen.
Paul van Keymeulen (1920-2006) was een van de meest productieve Tiecelijnmedewerkers.
Jeugdvriend van L.P. Boon. Studeerde aan de RU Gent tijdens de oorlogstijd Romaanse filologie.
Nadien leraar Frans aan het Koninklijk Atheneum te Antwerpen (1948) en inspecteur Frans
(1962). Schreef luisterspelen, publiceerde drie dichtbundels, talloze toneelstukken (Toneelfonds
Janssens te Antwerpen), waaronder ook Van den vos Reynaerde (Tiecelijn, 2002, p. 112 e.v.),
schoolboeken Frans, scenario’s voor tv-documentaires en artikelen in het Nieuw Vlaams
Tijdschrift, De Vlaamse Gids en Gierik. Betrokken bij de stichting van De Faun. Critisch bulletin,
letteren, kunst, geestesleven (1945-1946). Veel vertaalmateriaal uit het Frans in tijdschriften:
teksten van Prévert, Apollinaire, de Ysopet, Anouilh en natuurlijk de Roman de Renart. Van het
Nederlands naar het Frans vertaalde hij onder andere de Beatrijs van Boutens en de gedichten
van zijn vriend Bert Decorte. In Tiecelijn werden ondertussen al meer dan twintig branches van
de Roman de Renart en diverse andere kleinere teksten (fabels uit de Ysopet, van La Fontaine,
Tiecelijn, 20, 2007