opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

Lies van Gasse
DE TWEEDE WOLVIN
“Dat hi claget om sijn wijf”
Wie haar begeert, moet vluchtig
de snorharen langs wangen strijken,
schichtig, snel en onverwachts.
Haar lichaam is als water,
donker, maar nog onbeslist.
Verwikkeld in een schaduwspel
likt ze aan een rosse pels.
De haren recht, bedwelmd
door vacht als van komijn.
“Alleen de vos?”
Aan haar hand gaat iets verloren
dat op liefde lijkt.
Haar buik blijft blind, zo wee.
Balch, liefste, zwijg stil.
210
Tiecelijn, 20, 2007