opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
371<br />
gemeenteraad toegekend einde 1940, opnieuw tijdens de bezetting. In zijn archief<br />
vonden wij een kaartje met een portret (litho door P.D.M) met de pamfletachtige<br />
tekst: ‘Hubert Melis, de gewezen Stadssecretaris die door de Franskilionsche reactie<br />
uit het stadhuis verdrongen werd en door de Vlaamsche demokratie er terug<br />
wordt ingehaald’.<br />
Tijdens de oorlog meende Melis aanspraak te mogen maken op een vergoeding<br />
als plaatsvervangend lid van de Bormscommissie. Deze commissie onder leiding<br />
van August Borms was een zogenaamde ‘herstelcommissie’, opgericht op 6 september<br />
1942 door de toenmalige militaire bevelhebber in België en Noord-Frankrijk<br />
met de bedoeling een schadevergoeding of herstel van rechten toe te kennen aan<br />
activisten die na Wereldoorlog I ontslagen of/en vervolgd werden. 9 Na de bevrijding<br />
werden de commissieleden, Hubert Melis incluis, vervolgd en veroordeeld en hun<br />
‘goederen’ in beslag genomen.<br />
Na zijn ontslag als stadssecretaris was hij dankzij de bemiddeling van de katholieke<br />
Vlaamsgezinde industrieel Lieven Gevaert (1868-1935) algemeen secretaris<br />
geworden van het Vlaams Economisch Verbond, wat meteen bewijst dat Hubert<br />
Melis in de toenmalige culturele en zakelijke wereld een zeker aanzien genoot.<br />
Deze benoeming bracht hem touwens in nauw contact met Jozef Goossenaerts<br />
(1882-1963), die pas na de Tweede Wereldoorlog bijzondere interesse voor de<br />
Reynaert vertoonde. In de brieven tussen Hubert Melis en Jozef Goossenaerts die<br />
bewaard worden in het AMVC wordt met geen woord over Reynaert gerept. Dat<br />
Melis een bijzondere interesse had voor de Reynaert blijkt wel uit de naam die hij<br />
zijn woning in de Louis de Pretlaan in Brasschaat-Vriesdonk had gegeven: Huize<br />
Reinaard de Vos.<br />
Hubert Melis stierf op 7 april 1949 in De Panne.<br />
Dichter, toneelschrijver en Reynaertbewerker<br />
Na deze korte biografie waarin we onder andere zijn professionele bezigheden<br />
bekeken, concentreren we ons op zijn literair werk. Al vroeg zat het schrijven hem<br />
in de vingers. Melis was een leerling van Pol de Mont, invloedrijk flamingant 10 in het<br />
Antwerpse atheneum. Daar richtte Melis in 1890 samen met Victor de Meyere<br />
(1873-1938), Edmond van Offel (1871-1959) en Marten Rudelsheim (1873-1920)<br />
het studentenblad De Strijd op. Samen met Alfons de Ridder (Willem Elsschot) en<br />
Ary Delen (1883-1960) stond hij aan de wieg van het studentengenootschap<br />
Flandria.<br />
Reeds in zijn jeugd was Hubert Melis actief als gelegenheidsdichter. Als stadsfunctionaris<br />
werd geregeld beroep op hem gedaan als ‘stadsdichter’. Van hem zijn<br />
huldegedichten aan Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Elisabeth van België (1900)<br />
en aan het koningspaar Albert I en Elisabeth n.a.v. hun blijde intrede in 1912<br />
bewaard.<br />
Hij publiceerde geregeld in diverse tijdschriften, waarvan sommige met uitgesproken<br />
Vlaamse reflex. Zo is er dichtwerk van Melis te vinden in het liberale algemeen<br />
maandschrift De Vlaamse Gids (opgericht in 1905, waarbij ook Max Rooses<br />
en Pol de Mont betrokken waren), in Vlaamsch en Vrij (1893-1897), Het<br />
Nederlandsch Tooneel (1895-1914) en later ook in De Schelde, een ‘Nieuws- en<br />
aankondigingsblad van Temsche en omliggende’, een Vlaams, gelovig en politiek<br />
onafhankelijk blad dat in 1882 was opgericht door Petrus de Landsheer en dat een<br />
Tiecelijn, 20, 2007