opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

319
Om het geheugen even op te frissen: het Intergemeentelijk Project Het Land van
Reynaert is een grensoverschrijdend, cultureel samenwerkingsproject tussen
gemeenten boven en onder de Belgisch-Nederlandse grens. Leden zijn alle Wase
gemeenten, met name Lokeren, Sint-Niklaas, Kruibeke, Beveren, Moerbeke, Sint-
Gillis-Waas, Stekene, Temse, Waasmunster, Destelbergen en Lochristi en de
Zeeuws-Vlaamse gemeenten Hulst en Terneuzen (Axel tot de fusie). De vzw
Tiecelijn-Reynaert (thans vzw Reynaertgenootschap) is eveneens lid en adviseert
bij de werking.
Van bij de start werden de volgende doelstellingen geformuleerd: (1) De gemeenten
in het Land van Reynaert streven naar een gezamenlijke promotie van de streek
en naar een gezamenlijke promotie van het verhaal van Van den vos Reynaerde.
(2) De gemeenten streven naar een afstemming van de grote variëteit aan initiatieven
met betrekking tot de Reynaert. Zij onderhouden hiertoe contacten met de lokale
initiatiefnemers. Hierbij wordt gedacht aan manifestaties, museale projecten, toeristische
routes, podiumproducties, documentatiecentra, enzovoort. (3) De gemeenten
streven naar een organisatie van intergemeentelijke grensoverschrijdende activiteiten.
Het voorzitterschap wordt jaarlijks doorgegeven, waarbij elke voorzittersgemeente
eigen klemtonen legt.
Een aantal items lopen als een rode draad door alle jaren heen. Er is in de eerste
plaats de gratis halfjaarlijkse nieuwsbrief met Reynaerdiaanse wetenswaardigheden.
Lieven Dehandschutter en later Lucien Bats waren verantwoordelijke uitgever,
Rik van Daele was van bij het eerste nummer samensteller en eindredacteur.
De raad van bestuur fungeerde als redactieraad. Vervolgens was er de website
www.landvanreynaert.com, waar de lezer onder andere de tekst van de laatste twee
nummers vindt.
Een van de meest opvallende realisaties is het stripverhaal Reynaert de Vos uit
1999. De Zeeuws-Vlaamse (van Antwerpen afkomstige) illustrator Kris de Roover
heeft bewust herkenningspunten uit de geschiedenis van de streek in de tekeningen
verwerkt. In het openingstafereel kijkt Nobel bijvoorbeeld naar zijn koninklijke
burcht, voor de gelegenheid het Gravenkasteel van Rupelmonde. Kris de Roover en
auteur Marcel Ryssen hebben het Middelnederlandse verhaal getrouw naverteld,
zodat de didactische verwerkingsmogelijkheden groot zijn. De tekeningen van Kris
de Roover zijn verfijnd en genuanceerd. Marcel Ryssen schreef een leesbare en
smakelijke Reynaertbewerking die erg evenwichtig is en leest als een trein. Het verhaal
is bedoeld voor de 8- tot 80-jarigen. Zij krijgen geen lauwe vos te zien, maar
een genadeloze individualist. Momenteel is de voorraad uitgeput. Een volgende
druk komt eraan.
Als we de geschiedenis van het Intergemeentelijk Project (IGP) overschouwen,
dan leverde elk voorzitterschap wel iets bijzonders op.
In 1996 en 1997, onder voorzitterschap van Paul Weemaes, wethouder van
Cultuur van de initiatiefnemende gemeente Hulst, werd een eigen folder uitgegeven,
was er de keuze van het logo (met als basis de Reynaertfiguur uit het ex libris
van P. Prokoviv uit de Oekraïne) en werd het voorzitterssymbool ontworpen, een
gekleurd Koning Nobelbeeld in terracotta van Ernest van Huffel. Dit beeldje gaat
ieder jaar mee met de nieuwe voorzitter en wordt in een openbare ruimte geëxposeerd.
Ook in de eerste jaren was er de spreiding van de tentoonstelling Reynaert
de vos in prent en exlibris.
Tiecelijn, 20, 2007