opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

zo had ik tegelijkertijd een titel – Goethe à Porrentruy – en een idee. Stukken uit
Goethes Reineke Fuchs zouden gelezen worden, de passages van de verteller
door ‘Goethe’, de andere door de verschillende beesten die het woord hebben. Een
gesprek tussen Goethe en de das zou parallel met deze lezingen lopen en als commentaar
en verklaring dienen. ‘Goethe’ kent natuurlijk het verhaal; Grimbeert kent
het niet, maar hij kent de beesten – en hij weet waar Maupertuus ligt, wat Goethe
niet weet. Daarom vergezelt Goethe de das graag op diens weg naar Reynaert om
hem voor de derde keer te dagen. En de das op zijn beurt neemt hem graag mee
omdat hij niet weet wat hem na de vernederingen van Bruun en Tibeert wacht.
De tekst van dit gesprek tussen das en dichter was mijn eigen kleine creatieve bijdrage.
De studenten van Francis Heinrich, leraar Duits van Saint-Charles, hebben
het uit het Duits naar het Frans vertaald. En de maskers en kostuums gemaakt.
Onder de leiding van Henri Jolissaint, leraar wijsbegeerte, zal het stuk in september
2007 tweemaal opgevoerd worden, een keer voor de studenten, een keer voor het
brede publiek. Sommige leraars zijn een beetje bang voor alles wat zou kunnen
mislopen, maar de studenten delen mijn optimisme. De tekening die een van de studentes
(Sûria Barbier) spontaan gemaakt heeft, bewijst dat ze zelfs mijn vermoeden
delen dat ze in Porrentruy in een andere wereld leven.
Lausanne, 26 juli 2007
301
Tiecelijn, 20, 2007