opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
■ Marcel Ryssen<br />
Het begon in 1988<br />
298<br />
Voor mij ligt het eerste nummer van Tiecelijn, ‘groenig van coleur’ zou Bredero zeggen,<br />
erg dunnetjes maar met een flink uit de kluiten gewassen raaf van Ivo Dewulf<br />
op het titelblad. Een klein pienter vosje trekt gelaarsd en gespoord de lijn van zijn<br />
tocht aan, gezwind en vol overtuiging. De ‘Nieuwsbrief voor reynaerdofielen’ begint<br />
zijn tocht.<br />
Ik herinner het mij als de dag van gisteren. Een bevlogen Rik van Daele aan de<br />
deur. ‘Willen we met een Reynaerttijdschrift beginnen,’ zei hij. Als zijn oud-leraar<br />
had ik hem de Reynaertdrug gedeald en nu was hij onherroepelijk verslaafd. Ja, zei<br />
ik, zonder nadenken. Hij haalde er nog een derde man bij: Herman Heyse, helaas<br />
ons al te vroeg ontvallen. Wij planden een eerste redactievergadering. Er moest een<br />
titel gevonden worden. In het Reynaertverhaal is Tiecelijn de boodschapper, zei ik<br />
en meteen was de titel er. De groene lenteaanhef van het epos deed ons voor een<br />
groen titelblad kiezen. ‘Niet te geweldig in het begin,’ opperde Herman, ook mateloos<br />
enthousiast, maar met de toom ietwat bezadigder in de hand. Ik hoor het hem<br />
nog zeggen: ‘zestien bladzijden, en als we het vijf jaar volhouden is het een<br />
geslaagde onderneming geweest.’ Het werden er twintig en het aantal bladzijden<br />
barst vandaag uit zijn voegen.<br />
Maar dat eerste nummer. Ambachtelijk zou men het vandaag noemen. Met de<br />
hand getypt en geniet. Gedrukt bij ‘de broeders’ (Hiëronymieten te Sint-Niklaas), het<br />
‘Malpertuus’ van Broeder Aloïs, een van de Reynaertpioniers in het Waasland. De<br />
eerste exemplaren werden fier genummerd, je weet maar nooit hoe gegeerd dat<br />
eerste Tiecelijnnummer zou worden bij de bibliofielen. We koesterden stoere dromen.<br />
Ik had de eer het allereerste artikel te mogen schrijven. Ik had het over zes<br />
nog niet verwaarloosde Reynaertbanken. Maar in de eerste plaats was Tiecelijn een<br />
echte nieuwsbrief (Reynaertgebeurtenissen, recensies, aankondigingen…) en dat<br />
zou het blad lange tijd blijven, Waas getint weliswaar, maar ook met een oplettend<br />
Tiecelijn, 20, 2007