opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

artikelen heb ik in Tiecelijn (december 1999 en december 2006) gewag gemaakt
van mijn bevindingen.
Toen ik in 1999 aan de voorbereidingen van de editie De gedrukte Nederlandse
Reynaerttraditie begon, bleef ik een trouw lezer en werd later, tot mijn eigen verbazing,
zelfs medewerker van Tiecelijn. Aangemoedigd door de plaatsing van het eerste
Cuwaertartikel in 1999 en het enthousiasme van Rik van Daele, begon ik artikelen
te schrijven en kleine stukjes in te zenden.
Zo kondigde ik in het eerste nummer van 2001 de editie van de gedrukte
Reynaertbronnen na 1500 aan. In juni 2006 deed ik in Tiecelijn uitgebreid verslag
van mijn onderzoek naar de afwijkingen in bestaande uitgaven. Die afwijkingen
kwamen aan het licht omdat ik gebruik maakte van bestaande edities bij de totstandkoming
van mijn uitgave. Op verzoek van de redactie lichtte ik met korte
beschrijvingen de edities toe waardoor het artikel geschikter werd voor het populair
wetenschappelijk tijdschrift. De leesbaarheid van het taaie artikel werd erdoor vergroot.
Deze toelichtingen zijn dankzij Tiecelijn, hoewel enigszins aangepast, ook
terechtgekomen in de editie.
En nu houdt mijn lijfblad ermee op. Een blad dat mij door de jaren heen steeds
dierbaarder werd. Ik kon er mijn pen in uitproberen en op de hoogte blijven van de
laatste ontwikkelingen in soms prikkelende artikelen. Hoewel Rik van Daele in zijn
uitnodiging schreef dat Tiecelijn vanaf volgend jaar een jaarboek wordt, dat met
evenveel liefde en passie gemaakt zal worden, weet ik nu al dat ik het gekras van
de raaf (of de roek of toch de kraai, wie het weet mag het zeggen) zal gaan missen.
Voor mij was Tiecelijn zeker geen ongeluksbode.
Leiden, 19 juli 2007
297
Tiecelijn, 20, 2007