WLZVL-017 v3 - Voedsel- en Waren Autoriteit

Toezicht op welzijn van hoefdieren en gekweekt wild op slachthuizen 10 april 2013
(WLZVL-017) Versie 3
• zo verplicht artikel 6 tot het vooraf plannen van de dodingactiviteiten en het vastleggen van deze plannen in
zgn. standaardwerkwijzen (SWW’s) ; met het opstellen en uitvoeren van deze SWW’s moet gewaarborgd worden
dat het doden en de daarmee verband houdende activiteiten overeenkomstig art 3, lid 1 plaatsvinden;
• volgens artikel 5 moeten periodieke/stelselmatige controles worden uitgevoerd op afwezigheid van tekenen
van bewustzijn of gevoeligheid en afwezigheid van tekenen van leven;
• in artikel 16 staat dat voor de toepassing van artikel 5 monitoringsprocedures ingevoerd en toegepast moeten
worden;
• en volgens artikel 17 lid 3 moet de functionaris voor het dierenwelzijn (zie verder) een register bijhouden met
de maatregelen ter verbetering van het dierenwelzijn zijn genomen.
Voor het opstellen van SWW’s en de monitoringsprocedures mag de exploitant gebruik maken van de in artikel 13
bedoelde Gidsen voor goede praktijken. Deze gidsen moeten beoordeeld zijn door de bevoegde autoriteit (= EZ
i.o.m. NVWA). Op dit moment (januari 2013) zijn brancheorganisaties bezig met het schrijven hiervan; er zijn nog
geen beoordeelde/goedgekeurde Gidsen beschikbaar.
De eisen waar SWW’s, monitoringsprocedures en gidsen voor goede praktijken aan moeten voldoen zijn nader uitgewerkt
onder 4.2.1 (onder “Overige “voorzieningen”).
In de onderstaande paragrafen worden de voornaamste wettelijke eisen opgesomd en kort toegelicht.
Zie Bijlage 4 voor een wegwijzer in de EU-dierenwelzijnswetgeving.
4.2.1 Indeling, bouw, apparatuur en voorzieningen
Volgens artikel 14 lid 1 van de Vo 1099/2009 moeten slachthuizen voldoen aan de eisen gesteld in bijlage II.
Echter, deze eisen zijn tot 8 december 2019 uitsluitend van toepassing op nieuwe slachthuizen, dan wel op
elke nieuwe indeling, bouw of apparatuur van na 1-1-2013. Zie artikel 29 van de Vo 1099/2009 (Overgangsbepalingen).
Voor reeds bestaande slachthuizen, bestaande indelingen en bestaande apparatuur blijven tot
die tijd een aantal bepalingen van Richtlijn 93/119 van kracht (zie artikel 28 van de Vo).
Deze “oude” eisen zijn hieronder genoemd; daarnaast is, waar van toepassing, de opsomming aangevuld
met nieuwe (specifieke) eisen die wél meteen m.i.v. 1-1-2013 van kracht zijn en bovendien de eisen die gelden
voor nieuwe slachthuizen, nieuwe indelingen en apparatuur geplaatst na 1-1-2013 (en per 8-12-2019
dus voor alle slachthuizen).
NB: artikel 3 van de Vo 1099/2009, met algemene eisen die aan voorzieningen worden gesteld (zie hierboven
onder 4.2,) is uiteraard ook per 1-1-2013 onverkort van kracht.
Uitrusting/voorzieningen lossen
Op het slachthuis moet aanwezig zijn:
• passende verlichting tijdens het lossen. Volgens de verlichtingsnormen NEN-EN 1264-1 en NEN 3087 is
minimaal 200 lux nodig om visuele taken te kunnen verrichten. Een verlichtingssterkte van 10 tot 200
lux wordt gerekend tot de zgn. oriëntatieverlichting; 200 lux of meer tot de werkverlichting;
• passende voorzieningen en installaties voor het uitladen van de dieren uit de vervoermiddelen;
• deze voorzieningen moeten een stroef loopvlak hebben en zo nodig een bescherming aan de zijkanten.
Bruggen, loopplanken en vlonders moeten zo weinig mogelijk helling hebben en voorzien zijn van zijwanden
of relingen die verhinderen dat de dieren eraf vallen (zie verder onder 4.1.2).
Bouw, inrichting, uitrusting onderbrengen
De onderbrengvoorzieningen dienen te voldoen aan de algemene eisen die staan in artikel 3;
in lid2 staat dat bedrijfsexploitanten met name de noodzakelijk maatregelen nemen om te waarborgen dat:
• fysiek comfort en fysieke bescherming wordt geboden, doordat zij schoon worden gehouden, in een
omgeving met adequate thermische omstandigheden die ook bescherming biedt tegen vallen of uitglijden;
• beschermd zijn tegen letsel;;
• (behandeld en) gehuisvest worden in overeenstemming met hun normale gedrag
Meer specifieke eisen zijn:
• Het slachthuis beschikt over adequate en hygiënische stallen, of voorzover weer het toelaat, over omheinde
terreinen die gemakkelijk kunnen worden schoongemaakt en ontsmet (Vo 853/2004 B3 §1 H2-
1a);
• De stallen zijn ruim genoeg om welzijn van dieren te garanderen [Vo 853/2004 B3 §1 H2-1c] Dit houdt
in dat elk dier beschikt over voldoende ruimte om te kunnen staan, te gaan liggen en, m.u.v. afzonderlijk
gehouden vee, rond te draaien en de drinkwatervoorziening te bereiken (Vo 1099/2009, art 15.1
Bijlage III, punt 1.6 en 2.1);
• De maximale capaciteit van elke onderbrengvoorziening is vastgelegd door de exploitant (Vo
1099/2009, art 14 lid 2;
• Op ieder hok is zichtbaar vermeld het aantal dieren dat het maximaal kan bevatten, behalve in geval
van afzonderlijk gehouden vee; bovendien is datum en tijdstip van aankomst op ieder hok vermeld (Vo
1099/2009 art 15.1 Bijlage III, punt 2.3);
• De stallen zijn zo ontworpen dat AM-keuringen, inclusief identificatie van dieren gemakkelijk kunnen
plaatsvinden [Vo 853/2004 B3 §1 H2-1c]. Dit houdt onder meer in dat er voldoende licht is (minimaal
200 lux) en dieren lopend beoordeeld kunnen worden;
• Omheinde terreinen hebben óf natuurlijke bescherming/schaduw, óf voorzieningen die bescherming
bieden tegen slechte weersomstandigheden;
Bron: NVWA, Divisie V&I, afdeling TO, team Levend vee pagina 4 van 21