Lutjewinkel 25 Jr - Zuivelhistorie Nederland

G. Nes directeur vanaf 1934
Daar tegenover staat, dat ik verlang, dat het personeel met de machines omgaat,
als waren ze hun kinderen. En ik mag zeggen, dat ons dit gelukt is! Het
is werkelijk prettig te zien, hoe zorgzaam het fabriekspersoneel met een en ander
omgaat”.
„U heeft Uw menschen dit geleerd?”
Nes weifelt een oogenblik. ,,Gedeeltelijk”, antwoordt hij, en doet peinzend een
trek aan zijn sigaar. Dan zwerft zijn blik naar den wand achter mij, zoodat ik
mijn hoofd mee wend en kijk naar het portret van een stevig-gedrongen man.
„Dat is onze vorige directeur”, zegt mijnheer Nes - er ligt een klank van weemoed
in zijn stem. Het is even stil in het kantoor, als van heel ver komt het fabriekslawaai
binnenzweven. Inderdaad: er gaat iets krachtigs uit van dit
schijnbaar stugge mannengelaat, het zijn een paar doordringende oogen, die
ons aankijken. Een man, die zich niet spoedig zal geven. Maar ook een, die,
zoodra hij weet wat men aan elkaar heeft, ten volle zal openstaan.
„Ja”, vertelt de directeur, „dat is mijnheer Jensma, onder hem ben ik hier vier
jaar assistent geweest... Vanaf den eersten dag, dat ik hier was, heeft hij me
geleerd verantwoordelijk te zijn voor een opgedragen taak... Het is Jensma mogen
gelukken door wilskracht en een eigen manier van doorzetten hier in het
kleine Lutjewinkel een zuivelbedrijf te stichten, waarover een ieder in heel Nederland
met respect kan spreken...”
Heruitgave www.zuivelhistorienederland.nl 20