Lutjewinkel 25 Jr - Zuivelhistorie Nederland

More documents

Recommendations

Info

‘s Menschen levenslot is grillig; het is een bont mozaiek, welks patroon veelal onduidelijk te onderscheiden valt. Wij weten niet wat de bedoeling is, noch de oorzaak, evenmin weten wij, wanneer het weefsel gereed zal zijn – indien het dat ooit wordt. Doch laat ons niet philosophisch worden of ons veel bekommeren om de kleuren van den levensdraad, laat ons den dag prijzen en melken, gelijk Pallieter, en het zal ons wèl gaan... Jaren later zwerf ik, om „stof” op te doen voor een roman, door Noord-Holland. Het is hartje-zomer, de boeren maaien het gras, de vrouwen en dochters helpen bij het opperen, en over de wereld straalt een milde zonnegloed. Ik trek door de Purmer en de Beemster, vagebondeer langs de Schermer en de Heer Hugowaard, dool verder door het aloude West-Friesche land, dat, besloten tusschen dijken, ligt te pronken als een parel in een oesterschelp. Wat noordelijker, bij Medemblik, sta ik op den ouden zeedijk en staar over de wijde polders van de Wieringermeer en gevoel mij klein en nietig bij het zien van dit titanenwerk... Holland op zijn best! Hoe is het mogelijk, dat er nog menschen gevonden worden, die smalend over de schoonheid van het polderland durven spreken, en rijmpjes maakten als: „O land van mest en mist” enzoovoort. Wie ééns in het leven als een zingende dagdief getrokken heeft door de onafzienbare polders met hun droomende boerenhofsteden en waaiende molenwieken, met hun vette koeien en lollige varkens, langs intieme slootjes vol kroos en dabberende eenden, die weet voor goed wat het Hollandsche polderland voor aantrekkelijkheden bergt... Zoo gingen mijn voeten - en af en toe mijn fietswielen – over grind of beton, zoo snoof ik mijn neusgaten vol met den zoeten geur van hooi, zoo zette ik mijn kluisgaten open in de haven van Enkhuizen, staarde over het IJselmeer, waarover de nevel waasde, en waarin een paar visschersschuitjes zeilden als ranke libel- Heruitgave www.zuivelhistorienederland.nl 14
len... Heel dat Hollandsche landschap legde zijn ziel voor mij open en ik behoefde slechts te kijken... Op een laten avond wilde ik naar Wognum. Als aankomenden jongen had ik eens in het Amsterdamsche Concertgebouw dat wondere koor gehoord en er was immer iets in mij blijven na-orgelen. Ik weet niet of er tegenwoordig in Wognum nog gezongen wordt, ik hoopte het. Er van overtuigen kon ik mij niet, want ik zwierf vol verlangen langs de avondstille velden, neuriede een zoet liedeke van liefde en eeuwige trouw, en – verdwaalde! Dat gaat zoo als men het geluk najaagt, waarvoor de jaren heen zijn... Het werd langzaam aan donker, de diamantjes aan den hemel begonnen te glanzen, en rondom mij was er een concert van kikkers. Stil stond ik, een late vogel wiekte met zwaren vleugelslag nestwaarts, en ik begon mij eenzaam en van alle menschen verlaten te gevoelen. Wat te doen? Op mijn schreden terugkeeren en in een of ander dorpje bij een logementhouder een onderkomen zoeken voor den nacht? Ja, ware er geen oorlog en verduistering, welke mij dwongen na twaalf uur een dak boven het zondig hoofd te zoeken, ik had mijn dekentje uitgerold onder een hooiopper en daar den nacht verbracht. Maar ik gevoelde er weinig voor opgebracht te worden, en besloot tot een daad. Brutaal duwde ik het ijzeren hek van een boerenhofstede open, klopte aan de achterdeur en wachtte nieuwsgierig de komende dingen. Het viel mee; de deur kierde en een zware stem vroeg wie daar was. „Goed volk!”, antwoordde ik met zelfkennis. De deur zwaaide wijd open en ik stond opeens in een vertrekje, dat warm was, maar gezellig. Heruitgave www.zuivelhistorienederland.nl 15 Bij de boerderij staan de bussen versche melk te wachten op de auto, die hen naar de fabriek zal brengen Bij de tafel zat de boerin te breien, en een aardig meiske, blijkbaar de dochter, keek mij nieuwsgierig vanachter de naaimachine aan. Ik kreeg een stoel en vertelde, dat ik verdwaald was en graag het moede hoofd zou willen neerleggen in de schuur.
Page 2 and 3: Heruitgave www.zuivelhistorienederl
Page 8 and 9: Zij kan dit bereiken o.a. Door de p
Page 10 and 11: Ieder mensch heeft in het leven voo
Page 12 and 13: slot had de directie de gasten een
Page 16 and 17: ,,Er is maar één hooge schoorstee
Page 18 and 19: mocht rijden naar Lutjewinkel. Hij
Page 20 and 21: G. Nes directeur vanaf 1934 Daar te
Page 22 and 23: „En U volgt denzelfden weg?”
Page 24 and 25: nen aantoonen, dat het zóó en nie
Page 26 and 27: U weet wel, Sisyphus, de stichter v
Page 28 and 29: Hoe gaat dat nu met de melk, die aa
Page 30 and 31: Na de koeling (links) wordt de melk
Page 32 and 33: Een der groote karnkneders wordt ge
Page 34 and 35: En waar de boter meer op klompjes i
Page 36 and 37: Een afdeling van de melkinrichting
Page 40 and 41: Links op de foto de pekelbakken, re
Page 50 and 51: „Was dat gewoonte?” „Feitelij
Page 52 and 53: Maar als wij geweten hadden dat de
Page 56 and 57: Het tegenwoordige bestuur: v.l.n.r.
Page 58 and 59: Een der melkpoedermachines: gelijk
Page 60 and 61: Rondom ons hangt het zachte zoemen
Page 62 and 63: Brugman veteld van den tijd der opr
Page 64 and 65:
Voorspoed beteekent voor ons meer r
Page 66 and 67:
onze fabriek is een levend organism
Page 68 and 69:
Heruitgave www.zuivelhistorienederl
Page 70 and 71:
Het personeel in het jubileumjaar.
Page 72 and 73:
dere dan alleen ‘n zakelijke verh
Page 74 and 75:
Page 76 and 77:
Page 78 and 79:
Page 80 and 81:
Amsterdam -N Meeuwenlaan 329 Het fi
Page 82 and 83:
Page 84 and 85:
Page 86 and 87:
show all

Lutjewinkel 25 Jr - Zuivelhistorie Nederland

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?