Lutjewinkel 25 Jr. - Zuivelhistorie Nederland

Ze werd dan ook na korten tijd
Door een tweetal reeds geschonden,
En na een moeilijken strijd,
Geheel en al ontbonden.
Edoch, onze poëet blijft niet zitten jammeren aan den poel van zijn verdriet.
Hoopvol besluit hij:
Zoo stond „West-Friesland” voor ‘t geval,
Al mocht men het betreuren,
De beste stuurlui staan aan wal,
Dat ziet men vaak gebeuren.
Maar waar de toekomst duister is,
Daar kan men zich mee troosten,
Er is toch altijd kans op licht,
En daagt het in het Oosten”.
„Ja , zegt Blaauboer, „dat waren tijden! We zijn de moeilijkheden glansrijk te
boven gekomen, de „kans op licht” hebben wij aangegrepen, met als gevolg, dat
wij op het oogenblik het volle vertrouwen bezitten van al onze leden. En dat
onze collega’s in deze streek inzien, dat de fabriek te Lutjewinkel een van de
sterkste zaken is, blijkt wel uit de geregelde toename van het ledental.
In het eerste boekjaar, 1917/18, bedroeg dit 193, terwijl wij momenteel de 400
ver gepasseerd zijn en in totaal de melk van ruim 700 boeren verwerken. Hadden
wij geen afspraak met het Gemeentebestuur van Wieringermeer om uit dat
gebied voorloopig geen leden in te schrijven, dan zou ons ledental ongetwijfeld
belangrijk hooger zijn”.
Inderdaad: een prestatie! En ik bedenk als leek, dat het ideaal van dezen man
toch sterk en zuiver moest zijn, om, ondanks tegenslag, dit alles te kunnen bereiken.
Om vijfentwintig jaar rechtaan op het doel te trekken, moet men een geloof bezitten
– een geloof in het Wonder...
Blaauboer, eens op zijn praatstoel en vol van datgene wat hem dag in, dag uit
bezielt, heeft geen aansporing meer noodig te getuigen voor zijn ideaal. Hij vertelt
en ik zit te staren over het Hollandsche polderland, gestoffeerd met zwartbont
vee als parels op een kleed van groen fluweel.
Heruitgave www. zuivelhistorienederland.nl 59