Lutjewinkel 25 Jr. - Zuivelhistorie Nederland
Lutjewinkel 25 Jr. - Zuivelhistorie Nederland
Lutjewinkel 25 Jr. - Zuivelhistorie Nederland
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Zoo zit ik weer in het privé-kantoor, en tegenover mij zit de heer Blaauboer,<br />
de voorzitter van de Coöperatieve Zuivelfabriek „West-Friesland” te <strong>Lutjewinkel</strong>.<br />
De heer Blaauboer blijkt een stevige vijftiger, grijs en met een bruinverweerd<br />
gezicht. ‘n Man, de eenvoud in persoon, met een klein borstelsnorretje<br />
en een paar doordringende oogen. Over zijn wezen ligt een mengelmoes van<br />
idealisme en practischen zin, zijn gebaren zijn rustig en beheerscht. Ongetwijfeld<br />
een man, die eerst denkt eer hij spreekt, en dan nog voorzichtig...<br />
Je zit er als interviewer altijd even mee: hoe zal ik het slachtoffer aanpakken?<br />
En als de heer Blaauboer nog opmerkt, niet al te veel tijd te hebben en midden<br />
in den hooi-oogst te zitten, vat ik de koe maar stevig bij de horens en val met<br />
de deur in huis:<br />
„Meneer Blaauboer, U moet mij een heeleboel vertellen! Het interesseert me<br />
niet wat U al of niet interesseert, het kan me niets schelen wat U in Uw vrijen<br />
tijd doet of hoe U bijvoorbeeld over de mode denkt – maar ik wil van U weten<br />
wàt U bezielde, toen U op het idée kwam van een coöperatieve zuivelfabriek”.<br />
„Dat wil ik heel graag vertellen”, zegt Blaauboer, want het is om zoo te zeggen<br />
mijn leven. Welnu, ik ben boer en daar ben ik trotsch op. Ik houd van mijn<br />
werk en van mijn collega’s, het boerenvak is het mooiste dat ik ken... Ofschoon<br />
U nou niet denken moet, dat alles ideaal is, of dat er niets te verbeteren valt –<br />
verre van dat. Maar we gaan steeds vooruit, dat is de hoofdzaak”.<br />
Blaauboer steekt een sigaar op, blaast waardeerend den rook weg en vervolgt:<br />
„Kijk ‘es, zoo’n vijf-en-twintig jaar geleden was de toestand niet zooals nu. Ik<br />
bedoel: we wisten te weinig. Te weinig van ons bedrijf, te weinig van de mogelijkheden<br />
betreffende onze producten. Ik voelde dat sterk, en liet me op m’n<br />
twee-en-twintigste jaar inschrijven voor een cursus op de Rijkslandbouw –<br />
Winteravondschool te Schagen”.<br />
Heruitgave www. zuivelhistorienederland.nl 49<br />
De Handen Ineen!