DPO 2007

Ik concludeerde dat ik op de Alligator zeker 10 punten moest gaan
scoren wilde ik nog in de running blijven. Het zou een dubbeltje op
zijn kant worden, wel 5 ballen, maar toch!! De eerste twee ballen
had ik niet eens kunnen aanraken. Maar mijn derde bal wist ik
best lang in het spel te houden waardoor ik ook twee sneaky shots
had kunnen maken die direct 1000 punten per shot opleverde, ik
stond na mijn derde bal tegen de 4000 punten. De andere twee
ballen waren ook direct verdwenen. Het was afwachten geblazen
of ik hiermee 10 man had verslagen. Gezien mijn poule al goed
volgespeeld was, stond er na enkele minuten op het scherm
dat ik als vierde was geëindigd in mijn toch goed bezette poule.
Spannende kwalificatie, door het oog van de naald, maar ook op
deze flipperkasten had ik mijn mannetje kunnen staan. De andere
Nederlanders die zich hadden weten te plaatsen voor de tweede
ronde waren: Ralph Beckers(T1), Albert Nomden(T2) . Joska(T4)
was nipt 5 de geworden, Ad (T1) 7 de en Roger(T1) 11 de .
De kwartfinales
Ralph moest op de Terminator 3 spelen en lag lange tijd goed
op schema om de volgende ronde te halen. Maar de uiteindelijk
verliezend finalist wist met zijn laatste bal het eindspel te starten
waardoor Ralph een dusdanige achterstand opliep dat die voor
hem niet meer te behappen was. Ikzelf moest tegen Albert spelen
op de Attack From Mars, weliswaar met nog twee andere, maar
toch was het in mijn beleving tegen Albert. Eindelijk voor mij weer
eens DMD-kast, jippie!!
Deze specifieke AFM speelde als een zonnetje, het zou een leuk
potje gaan worden. Ik had het geluk dat ik als tweede mocht
spelen. Albert begon sterk, hij eindigde met z’n eerste bal op zo’n
3,5 B. De toon was gezet, ik moest vol aan de bak. Mijn eerste
bal liep ook lekker, Martian Attack + Total Annihilation, ik eindigde
daarmee op 7B. De tweede en derde bal van Albert waren niet
meer al te best, waardoor ik me vrij makkelijk in de halve finale
mocht vervoegen.
De Halve Finale
Deze werd gespeeld op een gelinkte NBA Fastbreak. De bedoeling
was dat er twee keer werd gespeeld. Op beide kasten één keer,
dit om eventueel verkregen voordeel te minimaliseren. De scores
van beide potjes zouden worden opgeteld. Ik verloor mijn eerste
potje met 1 punt (NBA Fastbreak kent een afwijkende scorecount
dan op andere flipperkasten – red). Mijn tweede potje won ik
met een verschil van 8 punten. Waardoor ik dus de finale mocht
spelen. Ik moet zeggen, het was best leuk om zo’n pot te spelen,
je adrenaline gaat goed gieren, zeker als je de eerste pot verloren
hebt en in de tweede potje bijna alles raak moet gaan schieten.
De Finale
De Duitsers hadden wederom iets leuks bedacht. De finalisten
zouden tegenover elkaar en moeten uitvechten wie zich de
“Sieger” mocht gaan noemen. Er werd gespeeld op een Joust
(een head-to-head flipperkast waar de spelers tegenover elkaar
staan en tegelijk flipperen – red). Zie de foto hiernaast. Beide
spelers wisten niet wat precies de bedoeling van de kast was dus
speelden we maar wat. Ook in de finale was het zo dat er van helft
gewisseld zou worden, de eindscores werden opgeteld waaruit
de winnaar zou volgen. Mijn eerste pot was dermate slecht dat
ik ruimschoots verloor. Tijdens de tweede helft wist ik inmiddels
een beetje wat ik moest doen en speelde volle bak om mijn
achterstand in te halen. Na afloop en een snelle berekening van
mijn zijde dacht ik alsnog gewonnen te hebben.
NFV Spinner Magazine, jaargang 16, nummer 4
Maar na wat gereken vanuit de wedstrijdleiding werd er verteld
dat het verschil heel miniem was. De wedstrijdleiding vond,
gezien het dusdanige kleine verschil, dat er een shoot-out moest
plaatsvinden. We mochten wel kiezen maar beiden stemden we
voor de shoot-out!
De Duitsers vonden het geweldig en wat volgde was in elk geval
het langste potje van de drie! Dit is namelijk afhankelijk van de
hoeveelheid ballen die drainen. Gezien we inmiddels beide aardig
geoefend waren volgde dus de “echte” finale pot. Zelf had ik
inmiddels het gevoel dat ik wist wat ik deed en dat me niets meer
zou kunnen overkomen, ik zou en moest hem kunnen kloppen.
En wat bleek…ik was de SIEGER
Bovenstaand zie je de finalisten, de binnenste twee waren nummer
3 en 4.
Als winnaar mocht ik een mooie kleuren TV meenemen, kreeg
ik een setje ledverlichting en een beker mee. Het was een erg
gezellig toermooi, niet zoals ik ze het liefste zie, maar wel erg
apart en leuk verzonnen. De catering, de locatie, het aanbod van
flipperkasten, het bier, de gezelligheid en de winst maakte dit dus
tot een verdomd leuk toernooi. Niet dat het leuker was dan in
Mannheim, maar toch!
41