DPO 2007

Ze eisen een flipperkast…!
hoe een oude rocker zich vermaakt met jouw flipperkast
Begin november krijg ik, zoals gelukkig wel vaker overigens,
een telefoontje met de bekende vraag: u verhuurt toch
flipperkasten? Een organisatiebureau uit Maastricht vroeg me
of ik op dinsdag 20 november van 9:00 uur tot 1:00 uur een
flipperkast kan plaatsen in de Rodahal in Kerkrade.
Er speelt een band en die hebben in hun eisenpakket staan
dat er een flipperkast aanwezig moet zijn in en/of nabij de
kleedkamers. Wat mij betreft geen probleem en zodoende lag
de opdracht vast.
Benieuwd naar de band die het betrof heb ik het programma
van de Rodahal even bekeken en daar stond voor 20 november
Motörhead aangekondigd. Nou heb ik zelf niet zo veel met dit
genre (hard)rockbands maar ik kende de naam wel. De jaren
dat ik Iron Maiden regelmatig draaide, posters van ze had
hangen en de –vel over been- achtige gezichten probeerde
na te tekenen liggen inmiddels ver achter me, maar toen was
Motörhead ook al lang een begrip.
30 NFV Spinner Magazine, jaargang 16, nummer 4
Bart Bartholomeus
Naar mate 20 november dichter bij kwam heb ik me toch een
beetje in Motörhead verdiept; leve Wikipedia en You Tube!
Man van het eerste uur en frontman ‘Lemmy’ Kilmister is de
flipperaar in kwestie. Er schieten allerlei ideeën door mijn
hoofd; zou leuk zijn als iemand een foto kon maken terwijl hij
–op mijn flipperkast- flippert. Nog beter: ik mag zelf de foto’s
maken en hem even kort ontmoeten. Als ik hem toch even
ontmoet kan ik misschien meteen een paar vragen stellen
voor de Spinner? Ik mailde mijn gedachtespinsel naar het
Maastrichtse organisatiebureau en kreeg een dag of 6 later
het bericht dat men het wel zou vragen maar dat het ook wel
moeilijk zou kunnen zijn.
Die dinsdag de 20 e november meldde ik me even voor
9:00 uur bij de Rodahal. Aan de achterkant kon ik de poort
binnenrijden en vervolgens maar even kijken waar de
flipperkast moest komen te staan.
Veel mensen met allerlei accreditatiepasjes liepen heen en
weer en waren druk met hun taken. Ik moest wel opvallen met
mijn ‘kantooroutfit’ (ik moest aansluitend gewoon werken)
tussen al die hardrock figuren in voornamelijk zwarte t-shirts
met typische opdruk. Gewoon doorlopen en niemand vraagt je
iets is mijn ervaring; lukt niet altijd maar in dit geval weer wel.
De organisator liet me de plek zien waar de flipperkast moest
komen. Hij was –vanzelfsprekend- druk met het hele spektakel
en was meteen weer weg. Ik zag het nog niet gebeuren dat
hij in alle hectiek eraan zou denken mij te bellen dat Lemmy
er was en ik wat foto’s zou kunnen komen schieten. Logisch.
Om mijn kansen niet onbenut te laten heb ik ter plaatse even
2 kaartjes geschreven met het verzoek om heel even een
paar foto’s te mogen maken als hij op de flipperkast speelt.
Ook zette ik erbij dat men mij kon bellen en ik dan binnen
35 minuten aanwezig zou zijn. Eén kaartje legde ik in de
kleedkamer onder de gereedstaande flessen water en één
kaartje op de flipperkast zelf. Niet geschoten is altijd mis.
De flipperkast stond inmiddels op zijn plek en na een laatste
proefspelletje liep ik langs de kleedkamer richting uitgang.
Inmiddels was de roadmanager in de kleedkamer en hij
stond met mijn kaartje in zijn hand. Meteen maar even
handje schudden en bekennen dat ik dat verzoek daar had
neergelegd. ‘Okay, that’s no problem; Lemmy will be here at
16:00 hours; will you be around all day? Niet dus, ik moest
tussendoor gewoon werken. Kom maar rond 16:00 uur en dan
lukt dat wel zei hij.
Het was nog lang tot 16:00 uur en in dit soort gevallen moet
je nergens rekening mee houden en hopen op het beste. Op
het afgesproken tijdstip kwam ik weer bij de Rodahal; de poort
aan de achterkant was nog steeds open; één luxe-tourbus
was erbij gekomen en er stonden nog wat koffers omheen.
Net zoveel mensen liepen er rond en de toegangsdeur was
nog steeds open. Weer doodleuk naar binnen stappen en
aangekomen bij de kleedkamers hoorde ik de muziek van
ZZ-Top al klinken; mijn Getaway werd in elk geval bespeeld.
Niemand in de gang te zien, kleedkamers dicht. Even om de
hoek gekeken en ik zag -van achteren gezien- dat een man
met lang haar aan het flipperen was.
Op zoek naar de roadmanager kwam ik de Nederlandse
organisator tegen: wat doe jij hier? Ik vertelde van mijn