DPO 2007

DPO 2007 DPO 2007

zondagopen.be
from zondagopen.be More from this publisher
01.09.2013 Views

Verslag van een wedstrijdleider: Dutch Pinball Open 2007 Als erelid was ik wederom uitgenodigd de hoofdwedstrijd te organiseren van het DPO-weekeinde op 3 en 4 november 2007. De naam DPO is in feite die van de hoofdwedstrijd op zondag, maar er zit al vanaf de eerste versie een heel flipperweekeinde aan vast met de nodige andere wedstrijden en het recreatieve gedeelte. Vanwege de extra huurtijd was het mogelijk dit evenement in het binnenkort te verlaten clubhuis in Deventer te houden. De clubruimte alleen zou echter te krap zijn. De net iets verder zittende kanovereniging bood uitkomst door hun onderkomen gedeeltelijk ter beschikking te stellen. Dit resulteerde in een clubhuis waar de stands van verschillende verkopers en alle kasten voor recreatie stonden en waar zondag tevens de dames en jeugdwedstrijden plaats vonden. De bovenverdieping van de roeivereniging bestond uit een bar met de nodige zitplaatsen en een zaal waar genoeg plek was voor de twintig wedstrijdkasten voor de kwalificatie op zaterdagmiddag, de teamwedstrijd op zaterdagavond en de hoofdwedstrijd op zondag. Na aankomst op vrijdag, met zelf acht flipperkasten, bleken een aantal medewerkers al druk aan het kasten verplaatsen. Helaas moesten de kasten voor de wedstrijd wel van de poten, omdat ze anders niet op de lift ter plekke pasten. De technische mannen konden al wel gelijk aan het werk, want er viel nog heel wat na te kijken. Het clubhuis zelf was getransformeerd tot een goed ruim opgezette speelhal waar zowat alle kasten die er stonden werkten en oud en nieuw door elkaar, kortom een zeer ruime keuze. Achterin vier nieuwe Stern kasten waaronder de laatste twee modellen Family Guy en Spiderman. Na nog een halve avond bezig geweest te zijn met het nodige papierwerk en testen van de software in de computer kon ik met een aantal anderen naar een theaterboot die vlakbij het clubhuis in de IJssel lag, alwaar een slaapplek geregeld was. Als ex-marineman is dat dan weer eens een vertrouwde slaapplaats en ik heb goed geslapen. Op zaterdagmorgen 22 NFV Spinner Magazine, jaargang 16, nummer 42 Ad Jonker bijtijds op en bij de wedstrijdruimte werden we met een overheerlijk ontbijt verzorgd door onze onvolprezen cateraars Jan en Tonia. Kenners weten hier dat het onmogelijk is dat er niet voldoende is! Rond twaalf uur zou de kwalificatie dan beginnen. Eerst was het nog vrij rustig en moest ik ook nog de laatste zaakjes afmaken. Dan wordt het in een vrij korte tijd ineens druk en uiteindelijk zijn er 92 spelers in de kwalificatie, die om 35 plaatsen in de hoofdwedstrijd speelden. Men kon naar keuze uit vijf van de twintig kasten kiezen waarop men één partij mocht spelen. Van iedere kast werden voor de hoogste vijftien scores punten toegewezen. Nadat een ieder alle partijen gespeeld en alle scores per kast verwerkt waren werden van alle spelers de behaalde punten per kast opgeteld en het totaal bepaalde de uitslag. De snelle rekenaars zullen nu weten dat er in het totaal 460 scores ingevuld moeten worden, die allemaal in een groot bestand moeten komen om het eindresultaat te berekenen. Tijdens het Europees kampioenschap in 2005 had Antoine van Wijk zich hiervoor aangemeld. Na dat eenmaal gedaan te hebben heb ik nooit meer wat van hem gehoord! Vorig jaar heb ik het zelf gedaan. Kortweg komt het erop neer dat vanaf het moment dat je eerste lijst met scores van een scheidrechter krijgt je zonder onderbreking punten in staat te voeren. Dit jaar was vooraf al geregeld dat Gerard van de Sanden zich daarvoor beschikbaar stelde. Voor hem niet echt nieuw, daar hij ook de scores bijhoudt van de BAF-avonden in Zwijndrecht. De laatste keer waren daar maar liefst 62 spelers, die ieder acht maal speelden. Toch bleek hij onder de indruk van de golf te verweken lijsten. Maar zijn werk werd enorm verzacht door de spontane hulp van Ruby Plasschaert. Voor de eerste keer kon ik zowaar wat anders gaan doen, dat is lekker. Na afloop dan weer helpen de lijst voor zondag op te maken en de spelers en zij die in het ‘grijze’ gebied, op zich niet maar bij afmeldingen wel, erop wijzen dat zij zich zondagmorgen voor elf uur moeten melden voor definitieve deelname. En dan kan ik zaterdagavond na wat twijfelen toch meedoen met de teamwedstrijd, die dit maal (in tijden) geheel los van de kwalificatie en de hoofdwedstrijd werd georganiseerd door Patrick en Nienke Lemmens. Dat de opzet wat eenvoudiger moest worden bleek uit het feit dat er niet minder dan zestien teams waren. Vier poules met ieder vier teams. Per ronde tegen één van de teams. Drie kasten, ieder op drie ballen. Bal één van de eerste en derde speler werden door twee van de teamgenoten gespeeld, die van de tweede en vierde speler door die van het tegenteam. De tweede bal dan door de andere twee spelers van ieder team en de derde bal in de ZEN-vorm (ieder lid van een duo elk 1 flipper – red). Voor de behaalde scores van hoog naar laag vier, drie, twee en één punt en de twee resultaten per team werden bij elkaar opgeteld. En dit daarna nog twee keer tegen de andere twee teams in de poule. Het is maar goed dat je als team tenminste drie punten kreeg, maar na drie rondes hadden we niet de minimale negen punten, doch echter wel tien punten, wat niet genoeg bleek voor de kwartfinales. Na nog wat potjes in het recreatiegedeelte toch maar op tijd weer terug naar het schip en wederom goed geslapen, tot half vijf… Dan komen de stappers terug. En om de een of andere reden moeten mensen die het laat maken, of zoals je wilt vroeg in de morgen, altijd ongelooflijk herrie maken. Maar het mocht de pret niet drukken. Ik kon alleen maar hopen dat zij die zondag er op tijd weer bij zouden zijn. Ook zondagmorgen weer een heerlijk ontbijt, waarna het tijd wordt de gekwalificeerden in te delen. Om elf uur zou een ieder er moeten zijn, maar dat zou hebben betekent dat de helft van de kanshebbers niet mee hadden kunnen doen. Uiteindelijk is iedereen die op de lijst staat aanwezig. Wel vermeld ik graag even een foutje van mijn zijde. Er waren twee spelers, die met evenveel punten uit de kwalificatie op de grens van wel en niet zaten. Daaruit volgt gewoonlijk een extra spel voor de barrage. Één van hen was zaterdag al weg. De ander kwam zondag zich melden, maar zijn verhaal 22

kwam bij mij over alsof hij als het vol zat het wel goed vond. Uiteindelijk komt op het laatst op zondagmorgen de ander zich aanmelden en die heb ik in de haast ingedeeld en daarbij de eerste wat teleurgesteld. Na de levendige discussie over de wild-card, die ik aan Dirk Klaver heb gegeven, zal ik de teleurgesteld persoon voor de volgende editie toch een wildcard geven, mocht hij dat willen. De wedstrijd op zondag start wat later dan gepland, maar dat het tijdschema zo goed zou verlopen waarop we welhaast een half uur voor schema liggen voor de finale. Wel moest er hier en daar wat met een toegewezen kast geschoven worden wegens een technisch mankement, maar de medewerking van de spelers maakte dit allemaal zeer werkbaar, waarvoor uiteraard dank van mijn zijde. De finale startte toch wat later omdat het anders met andere programma onderdelen wat in de war kwam. Als finalekast werd ditmaal de Congo gekozen. Het ging niet zoals vorig jaar op de No Fear, waar men echt aan elkaar gewaagd bleek. Nu lagen de scores heel wat verder uit elkaar. Dit kan zeker zo zijn omdat deze kast lang niet bij een ieder goed bekend is. De Belgische speler Eric Buysen was oprecht blij dat hij de finale haalde. Tot mijn stomme verbazing blijkt een stuk recente geschiedenis nog steeds niet uitgewerkt. Combineer de gedachte dat de Belgen ooit Congo als kolonie hadden en de inwoners daar niet echt vrienden van de Belgen zijn en het feit de Congo als flipperkast de meest royale ball-save heeft. En nog heeft Eric vijf maal zuivere weglopers gehad. De euforie werd helaas omgezet in een teleurstelling die op die kast zelden voorkomt. Per Holknekt uit Enskede (Stockholm) werd derde en moest helaas voor de prijsuitreiking weg, wel met zijn gewonnen prijzen. Brenn Oosterbaan heeft de smaak goed te pakken en speelt niet meer toevallig in een finale. Vanuit Amerika wil men graag meer van zijn wedstrijden weten voor de grote internationale ranking vanuit de mensen van PAPA. En Roy Wils weet al wat winnen is en deed dat nog even voor aan de aanwezigen. Het was zeker ook weer fijn dat er weer vele toeschouwers waren tijdens de finale, iets wat bij andere grote wedstrijden zelden het geval lijkt. NFV Spinner Magazine, jaargang 16, nummer 4 Ik wil afsluiten met dank aan de volgende personen, in willekeurige volgorde: - Alle deelnemers. Zonder jullie gaat het DPO in het geheel niet door - Rob Capel, die zich opwierp om de kar te trekken - Edwin Nijs, die de opzet deed om alle kasten daar te krijgen waar ze hoorden - Gerard van de Sanden en Ruby Plasschaert, die mij zaterdag een enorme hoeveelheid typwerk hebben bespaard. Tot mijn prettige verrassing zei Gerard na afloop dat het geen probleem vormt dat nog eens te doen. - Jan & Tonia voor de catering. Ik dacht van hun wat gewend te zijn, maar ze gingen weer eens twee stappen verder met een heuse snackcar voor het verenigingsgebouw. - Maurice Schouten voor de broodnodige technische ondersteuning. - Alle andere die al dan niet met één van bovenstaande namen ook hun medewerking hebben verleend. En maandag zou ik nog wel ‘even’ meehelpen de kasten die tijdelijk in het andere gedeelte van het clubhuis stonden terug te plaatsen. Ik heb ze niet geteld, maar het zullen er zeker vijftig geweest zijn! Uitslag Sponsorloterij DPO 2007 In totaal zaten er 880 loten in de grote bokaal. Daaruit werd eerst een aantal extra prijzen verloot en direct uitgereikt. De officiële prijzen werden alsvolgt verdeeld: 15e prijs lot nr. 1183 Ben Zaad 14e prijs lot nr. 1726 Tonia Meijer 13e prijs lot nr. 1475 Ciske Vreuls 12e prijs lot nr. 1617 Loek Akker 11e prijs lot nr. 1458 Ben Oreel 10e prijs lot nr. 1216 Martijn van Mourik 9e prijs lot nr. 1387 Marcel van Tol 8e prijs lot nr. 1388 Marcel van Tol 7e prijs lot nr. 1787 Maurice Schouten 6e prijs lot nr. 1730 Tonia Meijer 5e prijs lot nr. 1201 Egbert van Vulpen 4e prijs lot nr. 1519 Tamme Kramer 3e prijs lot nr. 1692 Ruud Wouters 2e prijs lot nr. 1699 Frank Ernest 1e prijs lot nr. 1817 Arthur de Jong En de hoofdprijs (The HS Getaway II) ging naar lot nr 1823. De juichkreet kwam van Michiel Westerhof, zoon van Richard & Norma uit IJsselstein. Alle winnaars van harte gefeliciteerd! 23

kwam bij mij over alsof hij als het vol zat het wel goed vond.<br />

Uiteindelijk komt op het laatst op zondagmorgen de ander<br />

zich aanmelden en die heb ik in de haast ingedeeld en daarbij<br />

de eerste wat teleurgesteld. Na de levendige discussie over<br />

de wild-card, die ik aan Dirk Klaver heb gegeven, zal ik de<br />

teleurgesteld persoon voor de volgende editie toch een wildcard<br />

geven, mocht hij dat willen.<br />

De wedstrijd op zondag start wat later dan gepland, maar<br />

dat het tijdschema zo goed zou verlopen waarop we welhaast<br />

een half uur voor schema liggen voor de finale. Wel moest er<br />

hier en daar wat met een toegewezen kast geschoven worden<br />

wegens een technisch mankement, maar de medewerking<br />

van de spelers maakte dit allemaal zeer werkbaar, waarvoor<br />

uiteraard dank van mijn zijde. De finale startte toch wat later<br />

omdat het anders met andere programma onderdelen wat in<br />

de war kwam. Als finalekast werd ditmaal de Congo gekozen.<br />

Het ging niet zoals vorig jaar op de No Fear, waar men echt<br />

aan elkaar gewaagd bleek. Nu lagen de scores heel wat verder<br />

uit elkaar. Dit kan zeker zo zijn omdat deze kast lang niet bij<br />

een ieder goed bekend is.<br />

De Belgische speler Eric Buysen was oprecht blij dat hij de<br />

finale haalde. Tot mijn stomme verbazing blijkt een stuk<br />

recente geschiedenis nog steeds niet uitgewerkt. Combineer<br />

de gedachte dat de Belgen ooit Congo als kolonie hadden en<br />

de inwoners daar niet echt vrienden van de Belgen zijn en<br />

het feit de Congo als flipperkast de meest royale ball-save<br />

heeft. En nog heeft Eric vijf maal zuivere weglopers gehad. De<br />

euforie werd helaas omgezet in een teleurstelling die op die<br />

kast zelden voorkomt. Per Holknekt uit Enskede (Stockholm)<br />

werd derde en moest helaas voor de prijsuitreiking weg, wel<br />

met zijn gewonnen prijzen.<br />

Brenn Oosterbaan heeft de smaak goed te pakken en speelt<br />

niet meer toevallig in een finale. Vanuit Amerika wil men graag<br />

meer van zijn wedstrijden weten voor de grote internationale<br />

ranking vanuit de mensen van PAPA. En Roy Wils weet al wat<br />

winnen is en deed dat nog even voor aan de aanwezigen. Het<br />

was zeker ook weer fijn dat er weer vele toeschouwers waren<br />

tijdens de finale, iets wat bij andere grote wedstrijden zelden<br />

het geval lijkt.<br />

NFV Spinner Magazine, jaargang 16, nummer 4<br />

Ik wil afsluiten met dank aan de volgende personen, in<br />

willekeurige volgorde:<br />

- Alle deelnemers. Zonder jullie gaat het <strong>DPO</strong> in het geheel<br />

niet door<br />

- Rob Capel, die zich opwierp om de kar te trekken<br />

- Edwin Nijs, die de opzet deed om alle kasten daar te<br />

krijgen waar ze hoorden<br />

- Gerard van de Sanden en Ruby Plasschaert, die mij<br />

zaterdag een enorme hoeveelheid typwerk hebben<br />

bespaard. Tot mijn prettige verrassing zei Gerard na<br />

afloop dat het geen probleem vormt dat nog eens te doen.<br />

- Jan & Tonia voor de catering. Ik dacht van hun wat<br />

gewend te zijn, maar ze gingen weer eens twee<br />

stappen verder met een heuse snackcar voor het<br />

verenigingsgebouw.<br />

- Maurice Schouten voor de broodnodige technische<br />

ondersteuning.<br />

- Alle andere die al dan niet met één van bovenstaande<br />

namen ook hun medewerking hebben verleend.<br />

En maandag zou ik nog wel ‘even’ meehelpen de kasten die<br />

tijdelijk in het andere gedeelte van het clubhuis stonden terug<br />

te plaatsen. Ik heb ze niet geteld, maar het zullen er zeker<br />

vijftig geweest zijn!<br />

Uitslag Sponsorloterij <strong>DPO</strong> <strong>2007</strong><br />

In totaal zaten er 880 loten in de grote bokaal. Daaruit werd eerst een<br />

aantal extra prijzen verloot en direct uitgereikt. De officiële prijzen<br />

werden alsvolgt verdeeld:<br />

15e prijs lot nr. 1183 Ben Zaad<br />

14e prijs lot nr. 1726 Tonia Meijer<br />

13e prijs lot nr. 1475 Ciske Vreuls<br />

12e prijs lot nr. 1617 Loek Akker<br />

11e prijs lot nr. 1458 Ben Oreel<br />

10e prijs lot nr. 1216 Martijn van<br />

Mourik<br />

9e prijs lot nr. 1387 Marcel van Tol<br />

8e prijs lot nr. 1388 Marcel van Tol<br />

7e prijs lot nr. 1787 Maurice<br />

Schouten<br />

6e prijs lot nr. 1730 Tonia Meijer<br />

5e prijs lot nr. 1201 Egbert van<br />

Vulpen<br />

4e prijs lot nr. 1519 Tamme<br />

Kramer<br />

3e prijs lot nr. 1692 Ruud Wouters<br />

2e prijs lot nr. 1699 Frank Ernest<br />

1e prijs lot nr. 1817 Arthur de<br />

Jong<br />

En de hoofdprijs (The HS Getaway II) ging naar lot nr 1823. De juichkreet<br />

kwam van Michiel Westerhof, zoon van Richard & Norma uit<br />

IJsselstein. Alle winnaars van harte gefeliciteerd!<br />

23

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!