2315_volledige_tekst - WODC

2. België
7. De Belgische regeling omtrent de procedures die samenhangen met (dreigende) insolventie
van ondernemingen is neergelegd in twee wetten: de Faillissementswet van 8 augustus 1997
en de Wet betreffende de continuïteit van de ondernemingen van 31 januari 2009 (“WCO”). 3
De WCO bevat de belangrijkste bepalingen aangaande akkoorden die tussen een onderneming
in financiële moeilijkheden en haar schuldeisers gesloten kunnen worden.
8. Het Belgische recht kent in hoofdzaak twee formele procedures die gevolgd kunnen worden
bij (dreigende) insolventie van een onderneming: de gerechtelijke reorganisatie en het faillissement
(waarbij de onderneming wordt geliquideerd). Daarnaast is het mogelijk om buiten
de rechter om een minnelijke regeling overeen te komen.
2.1 Pre-insolventieakkoord
9. Voorafgaand aan de insolventie van een onderneming kan zonder rechterlijke tussenkomst een
minnelijke regeling worden overeengekomen. Het is ook mogelijk om een minnelijke regeling
overeen te komen als onderdeel van een gerechtelijke reorganisatie. Omdat het dan een
akkoord binnen insolventie betreft, wordt de minnelijke regeling in het kader van een
gerechtelijke reorganisatie onder 2.2. behandeld.
10. Het minnelijk akkoord dat buiten het kader van de procedure van de gerechtelijke reorganisatie
wordt gesloten, vereist geen gang naar de rechter. Het door partijen bereikte akkoord
bindt enkel de partijen die het overeenkomen; derden kunnen er niet door worden gebonden.
Het akkoord is vertrouwelijk en kan niet worden geraadpleegd zonder toestemming van de
betrokken partijen. 4 Rechtshandelingen die worden verricht ter uitvoering van het minnelijk
akkoord zijn niet vernietigbaar met een beroep op de actio Pauliana 5 indien het akkoord
vermeldt dat het is gesloten met de doelstelling de onderneming financieel gezond te maken of
te reorganiseren en het is neergelegd ter griffie van de rechtbank. 6 Zo wordt bescherming
geboden aan de schuldeisers die met de onderneming een minnelijk akkoord overeenkomen.
2.2 Akkoord in insolventie
11. De verschillende mogelijkheden die voor een schuldenaar bestaan om te herstructureren via
gerechtelijke weg lopen allemaal via de procedure van de gerechtelijke reorganisatie. Deze
procedure fungeert daarmee als een soort procedurele ‘toegangspoort’, waarachter verschillende
opties liggen die een onderneming in moeilijkheden heeft om te reorganiseren: het
sluiten van een minnelijk akkoord, het sluiten van een collectief akkoord of het overdragen
van (een deel van) de onderneming.
2
Prof. mr. P.M.Veder is als hoogleraar burgerlijk recht, in het bijzonder insolventierecht, verbonden aan het
Onderzoekcentrum Onderneming & Recht, Radboud Universiteit Nijmegen, en is advocaat/adviseur bij
RESOR N.V. te Amsterdam. Mr. drs. T.E. Booms en mr. drs. N.B. Pannevis zijn als onderzoeker verbonden
aan het Onderzoekcentrum Onderneming & Recht en zijn paralegal bij RESOR N.V. te Amsterdam.
3
Deze wet dient ter vervanging van de Wet betreffende het gerechtelijk akkoord van 17 juli 1997.
4
Art. 15 WCO.
5
Artt. 17 en 18 Faillissementswet.
6
Art. 15 WCO.
3