Wet Koop onroerende zaken; de evaluatie - WODC

MOLENGRAAFF INSTITUUT VOOR PRIVAATRECHT
levert in die situatie te veel ongelijkheid tussen partijen op. Bovendien blijkt dat het grootste gedeelte van
de kopers nog steeds een deskundige inschakelt vóórdat ze tot koop overgaan of dat er gebruik wordt
gemaakt van een ontbindende voorwaarde in de koopovereenkomst met betrekking tot de uitkomst van
een deskundigenbericht.
De bedenktijd vervult wel een functie bij het tegengaan van een overhaaste koopbeslissing. Dit was de
tweede reden van de minister om de bedenktijd in te voeren. Het gevaar van een overhaaste koopbeslissing
wordt echter ook voor een groot deel weggenomen door het schriftelijkheidsvereiste. Vanwege het
feit dat de koper moet wachten totdat er een schriftelijke koopovereenkomst is opgesteld, blijkt de koper
in de praktijk in de meeste gevallen enkele dagen bedenktijd te hebben voor het daadwerkelijk tot stand
komen van de koopovereenkomst. Zo bezien biedt een deugdelijk opgestelde standaard koopakte met
minimuminhoud waarop de koper zich voor de ondertekening kan bezinnen een zekere waarborg,
waaraan de bedenktijd weinig toe kan voegen. Besproken is in dit verband dat kwaliteitseisen met
betrekking tot de koopakte kunnen worden gesteld. Dit dient een meerledige functie, het heeft een
waarschuwend effect, het voorkomt het wegcontracteren van essentiële bepalingen en er wordt een zo
evenwichtig mogelijke verhouding tussen koper en verkoper bereikt. 121
Tot slot is de bedenktijd een zeer conjunctuurgevoelige maatregel. Volgens het onderzoeksteam bestaat er
een beter beschermingsmechanisme om de doelstellingen van de minister te verwezenlijken. Dit
beschermingsmechanisme bestaat uit het inschakelen van de notaris bij de schriftelijke koopovereenkomst
in plaats van het gebruik maken van de bedenktijd in combinatie met een schriftelijkheidsvereiste. De
inschakeling van de notaris bij de koopovereenkomst zal nader worden besproken in hoofdstuk VI. Het
schriftelijkheidsvereiste is in het vorige hoofdstuk behandeld.
121 Vergelijk Le Roy 2005, p. 255-258.
80