Wet Koop onroerende zaken; de evaluatie - WODC

MOLENGRAAFF INSTITUUT VOOR PRIVAATRECHT
aanname niet aan bij bovenstaand antwoord van de minister op een vraag van de KNB. In die situatie ging
het namelijk om een wijziging van de koopovereenkomst, waarna de bedenktijd opnieuw van toepassing
wordt verklaard. Ten tweede wordt het niet opnieuw ingaan van de bedenktijd na een ontbinding binnen
de bedenktijd beperkt tot zes maanden na de koopovereenkomst. 62
Het onderzoeksteam acht het zeer goed verdedigbaar dat de bedenktijd binnen zes maanden na het tot
stand komen van de koopovereenkomst slechts eenmaal van toepassing kan zijn. Dit is op het moment
van de ter hand stelling van de eerste tussen partijen overeengekomen koopovereenkomst. Naast de
belangen van de verkoper baseert het onderzoeksteam haar mening op het feit dat het doel van de
bedenktijd na de eerste bedenktijd is bereikt. Van een overhaaste koopbeslissing kan na het verlopen van
deze bedenktijd immers geen sprake meer zijn nu de koper reeds drie dagen over zijn koop heeft kunnen
nadenken. Daarnaast heeft de koper bij een wijziging of aanvulling van de overeenkomst genoeg tijd om
een deskundige voor de wijziging of aanvulling in te schakelen, nu er al een overeenkomst aanwezig is en
er geen eventuele tijdsdruk voor de koper is. De situatie dat partijen na de ontbinding van de
overeenkomst, bijvoorbeeld na het ingaan van een ontbindende voorwaarde, opnieuw een overeenkomst
aangaan heeft dusdanig veel overeenkomsten met het ontbinden van de overeenkomst binnen de
bedenktijd dat ook op die grond zou kunnen worden verdedigd dat er geen nieuwe bedenktijd intreedt. 63
Een volgende vraag is of de bedenktijd wel opnieuw in zou moeten treden op het moment dat er een
wijziging, aanvulling of nieuwe koopovereenkomst tot stand komt na zes maanden na de eerste
koopovereenkomst. Ook in deze situatie acht het onderzoeksteam het verdedigbaar dat er niet opnieuw
een bedenktijd gaat lopen. De hiervoor genoemde overwegingen zijn volgens het onderzoeksteam ook
van toepassing op de situatie dat partijen een wijziging, aanvulling of geheel nieuwe overeenkomst
overeenkomen na zes maanden na de eerste overeenkomst.
Breedveld-de Voogd noemt het eenmaal van toepassing zijn van de bedenktijd ook als mogelijke
oplossing voor de problemen die een nieuwe bedenktijd met zich kan brengen. 64 Een nadeel van deze
oplossing is volgens haar dat de bescherming van artikel 7:2 BW daarmee illusoir kan worden. Indien in de
eerste koopovereenkomst bijvoorbeeld alleen de zaak en de prijs worden genoemd, ziet de bedenktijd
namelijk alleen op die elementen. Volgens Breedveld-de Voogd wordt de koper dan slechts beschermd
tegen een overhaaste koop, maar niet tegen juridische onkunde. 65 Dit nadeel kan echter eenvoudig worden
weggenomen indien er eisen aan de inhoud van de koopovereenkomst worden gesteld. Zie paragraaf 2.6.5.
Op die manier wordt gewaarborgd dat de koper zijn bedenktijd tevens zou kunnen gebruiken (indien
mogelijk) voor het inschakelen van een deskundige die de essentiële onderdelen van de koopovereenkomst
kan bekijken. Daarnaast geldt bovengenoemd argument dat de koper na de koopovereenkomst
meer tijd zal hebben om een deskundige in te schakelen, voordat hij instemt een wijziging of een
aanvulling van de overeenkomst.
Het gevolg van de hierboven verdedigde aanname is wel dat ook in de, zeer uitzonderlijke, situatie dat
partijen tien jaar na de eerste koopovereenkomst met betrekking tot dezelfde zaak een nieuwe
koopovereenkomst aangaan, er geen nieuwe bedenktijd zal intreden voor de koper. Om dit nadelige
gevolg te voorkomen zou ook kunnen worden gesteld dat de bedenktijd pas weer in kan treden na twee
jaar na de totstandkoming van de eerste koopovereenkomst. Een periode van twee jaar zou in verreweg de
meeste gevallen voldoende moeten zijn om te bepalen of de koop al dan niet doorgang zal vinden.
Samenvattende conclusies en aanbeveling
Het opnieuw intreden van de bedenktijd na een aanvulling of wijziging van de overeenkomst of na het
opnieuw aangaan van een koopovereenkomst met betrekking tot dezelfde zaak levert bezwaren op. Ten
62 Zie artikel 7:2 lid 2 BW.
63 Het onderzoeksteam beseft zich dat dit argument niet op gaat als het de bedoeling van de wetgever is geweest
om de uitsluiting van de bedenktijd specifiek te koppelen aan het inroepen van de ontbinding binnen de bedenktijd.
64 Breedveld–de Voogd 2007, p. 268.
65 C.G. Breedveld–de Voogd 2007, p. 268.
70