Wet Koop onroerende zaken; de evaluatie - WODC

MOLENGRAAFF INSTITUUT VOOR PRIVAATRECHT
Ook van de Vormerkung blijkt in de praktijk daadwerkelijk gebruik te worden gemaakt, dat wil zeggen van
de mogelijkheid tot inschrijving. Een aantal respondenten onder de notarissen geven aan dat de daarbij
behorende bescherming nog nooit daadwerkelijk is ingeroepen, maar de rest geeft aan hier geen gegevens
over te hebben.
Wat betreft de Amsterdamse praktijk valt op dat vooral de respondenten onder de notarissen in en buiten
Amsterdam en de makelaars in Amsterdam een meerwaarde zien in de betrokkenheid van de notaris in de
obligatoire fase en voor verplichte inschakeling zijn. De respondenten onder de makelaars buiten Amsterdam
zijn daarentegen weer sterk verdeeld, maar lijken vooral geen voorstander van de verplichte inschakeling
van de notaris te zijn.
Voorst blijkt dat ook van de 5% regeling daadwerkelijk gebruik wordt gemaakt. Het komt ook voor dat in
plaats van de regeling vervangende zekerheid wordt gesteld. De meningen met betrekking tot de hoogte
van het percentage lopen uiteen.
Met het begrip ‘een tot bewoning bestemde onroerende zaak’ wordt zeer uiteenlopend omgesprongen.
Alle mogelijke invullingen worden toegepast door de respondenten. Dat wil zeggen dat sommigen een
object dat slechts voor een klein deel voor bewoning wordt gebruikt als ‘tot bewoning bestemd’ beschouwen,
terwijl anderen dit juist pas doen als minimaal de helft of zelfs een meerderheid van het aantal vierkante
meters voor bewoning is bestemd.
In het algemeen kan worden opgemerkt dat gebrek aan juridische kennis als een belangrijk knelpunt bij de
(ver)koop van woningen wordt gezien.
Als laatste zijn door verschillende respondenten suggesties gedaan voor de bestrijding van vastgoedfraude,
waarover uitgebreid hoofdstuk VII.
216