september 2007 - Jong en oud - Weller

Het magazine voor relaties van Weller
Jaargang 2, Nummer 4, september 2007
Thema: Jong en oud
Renovatie van de Morenhoek
Heerlen volgens Riet de Wit
Pinkpops Jan Smeets op de bres voor een poppodium
Een gezonde balans tussen jong en oud
JOIN: interactieve jongeren en ouderen

Inhoud en
feiten
De uitdaging
Met zo’n 10.000 woningen in Heerlen, Brunssum en
Schinveld biedt Weller een thuis aan meer dan 25.000
mensen. Allemaal klanten met een persoonlijke smaak,
een eigen leefstijl en specifieke (woon)wensen.
Weller biedt alle klanten keuzevrijheid en maatwerk.
Een ambitieus doel, maar wel een waar wij sterk in
geloven. Weller ziet elk probleem als een uitdaging
en als een nieuwe kans om – met u als partner – een
maximaal resultaat te boeken.
Onze missie
Weller stelt de individuele klant centraal, biedt de
klant zekerheid en keuzevrijheid. Samen met partners
garandeert Weller een optimale woonbeleving.
Verantwoordelijkheid en respect voor mens, milieu
en maatschappij zijn daarbij vanzelfsprekend.
Moderne en klassieke
meubels zijn metafoor
voor woonbeleving
van jong en oud, en
als woonelementen
geplaatst in een
Parkstad-achtige
omgeving.
De illustratie is van
Cyprian Koscielniak,
speciaal gemaakt voor
Weller.
Redactie Krista Poulissen, Christion Cornips, Jos Cortenraad
Vormgeving Zuiderlicht
Druk Rosbeek
Bezoekadres Brunssum: Raadhuisstraat 21
Bezoekadres Heerlen: Honigmannstraat 102
Postadres: Postbus 2, 6400 AA Heerlen
Telefoon 045 – 404 86 00, www.wellernet.nl
16
4
7
4 Deze stad heeft de weg naar boven gevonden
7 De Morenhoek: mooi visitekaartje in portfolio
10 Popmuziek is van alle generaties
13 Meandergroep en Weller: zorg en wonen vinden elkaar
16 Een gezonde balans tussen jong en oud
19 De maatschappelijke prestaties van Weller
22 JOIN: Jongeren en ouderen interactief
22
Jong en
oud
Al decennia lang wordt er door mensen
gedroomd en gemijmerd over het
eeuwige leven. Zo oud worden als Methu-
salem is de apotheose van het goede
leven. De zoektocht naar dit levenselixer
heeft tal van mysteries, legendes en verhalen
opgeleverd. Zo trok Alexander de
Grote Azië in om daar een bron te vinden
die zijn gewonde soldaten zou helen en
hemzelf de sleutel tot de eeuwige jeugd
zou schenken. Maar volgens een andere
legende had dit nooit tot een triomf
kunnen leiden omdat de ‘Fontein der
eeuwige jeugd’ in Florida verscholen ligt.
De Russen menen dat de eeuwige jeugd
binnen handbereik is. In navolging hiervan
publiceerde de Volkskrant onlangs
een artikel over Epitalon. Dit middel zorgt
ervoor dat mensen tot wel 30 procent
langzamer verouderen. Of de eeuwige
jeugd nu wel of niet bestaat, het is een
feit dat ouderen langer ‘jong’ blijven.
En dat heeft nogal wat gevolgen! Als we
de experts mogen geloven is de Parkstad-
regio ‘zo grijs als een complete duiventil’
en liggen er grote problemen op de loer.
We worden ondergedompeld in een
stortvloed van kreten als vergrijzing,
ontgroening en krimp. Wat nu mineur?
Weller ziet juist allerlei kansen en
uitdagingen! Dwars tegen al deze
scenario’s in zijn we met tal van leuke
projecten bezig. Voor Weller is het
gewoon een kwestie van mouwen
oprollen en kansen scheppen, mogelijkheden
zien, voorzieningen creëren en
interessante samenwerkingen aangaan
(zoals die met de Meandergroep, lees
het artikel op pagina 13). Wonen in
Parkstad is leuk!
Strategie
De strategie die Weller vaart is een een-
voudige: geen mineur, maar een positieve
benadering. Daarbij hoort ook investeren
in een lifetime relationship met onze
klanten: een duurzame relatie opbouwen
én onderhouden. Vanuit dit streven
bieden we in feite geen woningen maar
een wooncarrière aan.
De bevolkingsdaling wordt als kans
gezien om het woningbezit in evenwicht
te brengen en te houden. Vraag en
aanbod, kwantiteit en kwaliteit worden
naar elkaar toegebracht. Ook hierin
levert Weller een bijdrage. Vanuit haar
positie als woningcorporatie is Weller
natuurlijk wél in staat om partijen bij
elkaar te brengen.
Behouden van jeugd
Wij zullen de vergrijzing zeker niet
ontkennen, maar vinden het behouden
van onze jeugd véél belangrijker. Er
moeten nieuwe loten aan de Parkstadboom
komen en daar wordt hard aan
gewerkt. De Euregio heeft uitstekende
opleidingsmogelijkheden zoals de
universiteiten van Aken en Maastricht
en de Hogeschool Zuyd in Heerlen om
jeugd te facilitairen. De werkgelegenheid
in Parkstad krijgt een flinke impuls.
Heeft u al eens gehoord van de Grand
Jack Gorgels en Hans Laudy
Bazar? Dit is een verzamelgebouw voor
kleine, startende ondernemers bij elkaar.
In dit kader heeft Weller ook een
bijzonder initiatief ontwikkeld: ‘de
Morenhoek’. Een fantastisch project
waar huisvesting wordt gecombineerd
met woningen en winkelruimte voor
jonge zelfstandige ondernemers. In
Parkstad staat ook jongerencultuur hoog
op de agenda omdat die belangrijk is
voor een bruisend stadsleven. Neem
bijvoorbeeld De Nieuwe Nor: een bolwerk
van muzikale cultuur. Maar Parkstad
heeft nog veel meer… lees maar eens het
artikel Parkstad Popstad op pagina 10.
Tot slot
Weller is maar een radertje in het
grote geheel, maar is wèl bereid haar
verantwoordelijkheden te nemen. En
fors te investeren in buurten en wijken
en in goede initiatieven voor onze
klanten. Want of onze doelgroep nu
jong of oud is, ze gaat ons aan het hart!
Wij wensen u veel plezier bij het lezen
van ‘Jong en oud’.
Hartelijke groet,
Jack Gorgels en Hans Laudy
2 wellerenco nr4 september 07 wellerenco nr4 september 07 3

Deze stad heeft
de weg naar boven
gevonden.
4 wellerenco nr4 september 07
Elders in deze uitgave stelt Jan Smeets
dat ‘het poppodium in Parkstad’ niets
voorstelt. Hij zegt: “De politiek heeft
popmuziek totaal verwaarloosd.
Parkstad Popstad? Misschien ooit. Maar
dan is er nog een lange weg te gaan”.
Met die opmerking, is hij bij wethouder
Riet de Wit echter aan het verkeerde
adres. “De Nieuwe Nor, een prachtige
popzaal voor zo’n 250 bezoekers. De
middenzaal van het vernieuwde theater:
zeer geschikt voor popconcerten. De
oefenruimte bij Muziekcollectief NOX.
En het festival Booch? Dat zijn toch
mooie initiatieven. En dat alleen al in
deze stad. Inderdaad hebben we het
dan niet over een zaal voor duizenden
mensen. Maar het is een begin. Deze
stad is in opbouw. Op allerlei gebieden
gebeuren er positieve dingen. Oók voor
de jeugd. Oók in de popmuziek. Ik ben
iemand die houdt van bouwen. Stukje
bij beetje resultaten boeken. Het duurt
even, maar deze stad heeft de weg naar
boven gevonden.”
Deze regio biedt zoveel. Een prachtig achterland,
minder hectiek. Een goede plek om je kind op
te voeden. Dat brengen we te weinig voor
het voetlicht.
Riet de Wit is voor de tweede keer in haar
politieke carrière voor de Socialistische
Partij wethouder van Heerlen. Nu heeft
ze onder andere economische zaken en
jeugd in haar portefeuille. Een zwaar
pakket, want nog altijd kampt Heerlen
met een hoge werkloosheid en de
naweeën van een mijnverleden dat nog
altijd de economische structuur negatief
beïnvloedt.
Positieve trend
De stad vergrijst sneller dan het landelijk
gemiddelde, en dat baart Riet de Wit
zorgen. “Het betekent dat we goede
zorg moeten hebben voor onze ouderen
maar ook dat we de stad aantrekkelijk
moeten maken, zorgen voor vertier,
voor goede huisvesting, scholing en
werkgelegenheid zodat we de jeugd
hier houden. Langzaam maar zeker zie je
vooruitgang. De Heerlenaar onderschat
zichzelf en de stad. We hebben moeilijke
jaren achter de rug na de mijnsluiting,
maar we krabbelen weer op. Dat gaat
niet in een keer. Op veel fronten moet er
iets gebeuren: meer werk, verbeteringen
in buurten, zorg voor mensen die dat
nodig hebben, meer sfeer in het stadscentrum
en noem maar op. Daar moeten
we onze schouders onder zetten en we
moeten ook waarderen wat we allemaal
in huis hebben.”
De SP-wethouder noemt instellingen en
bedrijven als ABP, CBS, Medtronic,
Solland, DSM, Dyneema en andere grote
werkgevers die in Heerlen duizenden
mensen in dienst hebben. “Van een
aantal werkgevers hoor ik dat ze moeilijk
aan goedopgeleide mensen kunnen
komen. Ook in de hoge functies.
Tegelijkertijd trekken jongeren na hun
studie richting randstad, omdat ze
denken dat hier geen uitdagende functies
liggen. Dat is toch vreemd. Dat betekent
dat de jeugd geen goed beeld heeft van
de mogelijkheden die deze stad biedt.”
Breed aanbod
Gelukkig trekt de werkgelegenheid in
onze stad aan. Op dit moment daalt het
aantal mensen zonder werk en het aantal
dat bijstand ontvangt behoorlijk. Daar
ben ik blij om. Het betekent ook dat we
moeten werken aan de achterstanden in
de stad door taal- en scholingsprojecten.
Daarin speelt het onderwijs een
belangrijke rol. Van basisonderwijs tot
beroepsonderwijs. Hier is een grote keuze
aan opleidingen op allerlei niveaus.
Gelukkig, want leren is zo belangrijk.
We hebben zelfs de Open Universiteit.
Die biedt weliswaar geen dagonderwijs,
maar vervult toch een academische rol.
Samenwerking met de RWTH (technische
hogeschool Aken) krijgt meer en meer
gestalte. Ik kan het niet vaak genoeg
zeggen: samenwerking is de sleutel. Het
zou onzin zijn om te streven naar een
nieuwe technische universiteit terwijl we
Aken op een steenworp afstand hebben.
Arcus en de Hogeschool Zuyd gaan
faciliteiten zoals laboratoria delen. De
krachten worden gebundeld, kennis
uitgewisseld. Heerlen krijgt een
wetenschappelijk instituut dat zich bezig
houdt met zonne-energie. Daarmee zijn
we de eerste, daar ben ik echt blij mee.”
Sloophamer
Met spijt kijkt de in Bekkerveld woonachtige
De Wit terug op de jaren tachtig
wellerenco nr4 september 07 5

De Morenhoek is een goed voorbeeld. Een
bewijs dat een woningcorporatie, in dit geval
Weller, een belangrijke rol kan spelen in de
stadsvernieuwing
en negentig van de vorige eeuw toen de
sloophamer in de binnenstad iets al te
makkelijk gehanteerd werd waardoor
karakteristieke gebouwen plaats moesten
maken voor betonnen blokkendozen.
“Zonde. Je moet je verleden niet negeren,
maar waarderen en vertalen naar de
toekomst. Neem het Mijnwaterproject
of het museum van oud-mijnwerkers in
de schacht van de ONI. Heel waardevol.
De mijnen hebben deze stad gevormd.
Met de sloop en weinig smaakvolle
nieuwbouw is de sfeer uit de stad
gehaald. Heerlen geldt als een prima
winkelstad, maar na zes uur is het er
doodstil. Er wonen te weinig mensen, er
is te weinig te doen.”
Een nieuwe centrumvisie moet de
binnenstad verder verbeteren en vooral
meer sfeer brengen. Pleinen worden
opgeknapt, zo veel mogelijk groen
aangeplant, wonen boven winkels is
een prioriteit en oude panden worden
met behulp van projectontwikkelaars
en woningstichtingen nieuw leven
ingeblazen. “De Morenhoek is een goed
voorbeeld. Een bewijs dat een woningcorporatie,
in dit geval Weller, een
belangrijke rol kan spelen in de stadsvernieuwing.
Ook in het Maankwartier
en de Stationstraat is Weller betrokken
bij de plannen. Kijk, woningstichtingen
hebben hun woningbestand veelal in de
wijken. Maar het centrum is ook een
wijk. Het is het hart van de stad. Een
wijk die moet leven, waar iets te doen
is. Voor ouderen, voor de jeugd. Daar
werken we aan. Gestaag, met grotere
en kleinere projecten.
We betrekken zo veel mogelijk mensen
bij de plannen, vragen om hun mening
6 wellerenco nr4 september 07
en laten hen ideeën aanleveren. Zij weten
immers wat er speelt, waar behoefte
aan is.”
Woningen voor jongeren
Net als onderwijs en werk is huisvesting
een belangrijke factor om ergens al dan
niet te gaan wonen. In de stad Heerlen
zelf moet nog veel gebeuren, weet het
college van B&W. Vooral betaalbare
woningen voor jongeren die beginnen
met hun carrière zijn schaars. “Dat is
vaak de reden dat de jeugd na de studie
vertrekt. Van de andere kant kun je in
deze regio wel een huis kopen of huren
tegen een goede prijs. Dat is in de
randstad wel even anders. Deze regio
heeft zo veel te bieden. Een prachtig
achterland, minder hectiek. Een goede
plek om je kinderen op te voeden. Dat
brengen we, vind ik, te weinig voor
het voetlicht.”
Dat er nog heel veel werk aan de winkel
is, weet Riet de Wit als geen ander. Ze
oogt met haar 59 jaar echter energieker
en strijdbaarder dan ooit. De combinatie
van het tijdrovende wethouderschap,
een man met een zware politieke baan
(Jan de Wit zit in de Tweede Kamer voor
de SP) en drie volwassen kinderen gaat
haar goed af. “Omdat ik resultaten zie.
Laatst zijn hier bij het Werkplein twee
adviseurs begonnen die in de randstad
geworven zijn. Ze hebben spijt dat ze
niet eerder de stap naar het zuiden
gemaakt hebben. Het lijkt een detail, ik
vind dat een signaal...”
Peter Vandenboorn en Raymond Haenen
De Morenhoek: mooi
visitekaartje in onze
portfolio
Uiterlijk in november start de renovatie
van de Morenhoek in Heerlen, dat min
of meer verborgen ligt tussen het
Pancratiusplein en de Putgraaf. Het
verwaarloosde gebouw met de somber
ogende passage en verloederde parkeer-
plaats wordt omgetoverd tot een
modern woon- en winkelcomplex. Met
dertien appartementen, een grand café
en zes winkelunits voor startende
ondernemers. Weller is eigenaar,
Huiswerk Architecten uit Maastricht
tekent voor het ontwerp.
In hun enthousiasme vallen de architecten
Peter Vandenboorn en Raymond
Haenen elkaar nogal eens in de rede als
ze vertellen over dit project dat ze
beschouwen als een van de mooiste
visitekaartjes in de portfolio van hun nog
jonge architectenbureau. “De Morenhoek
is een typisch voorbeeld hoe je een
gebouw uit de jaren zestig weer tot
leven kunt wekken. We moeten wat
voorzichtiger omgaan met de gebouwen
uit de jaren zestig en zeventig.”
Slopen
De twee architecten constateren dat
over vooroorlogse, monumentale
gebouwen geen discussie bestaat: die
worden gekoesterd en geconserveerd.
Maar de panden uit de jaren zestig en
zeventig, waar een relatief jonge stad
als Heerlen vol mee staat, verdwijnen in
hoog tempo onder de slopershamer.
Raymond Haenen: “Zo jammer. Het zijn
de monumenten van de toekomst.
Slopen is zo definitief, het is de weg van
de minste weerstand. Stel je voor, het
Glaspaleis was bijna afgebroken. Nu staat
het op de werelderfgoedlijst. Wat hadden
we mooie dingen kunnen doen met de
oude mijngebouwen. In onze visie moet
je altijd eerst kijken of een gebouw te
redden is, wat de goede elementen zijn,
wat je kunt behouden. Dat leidt vaak
tot verrassende conclusies.”
In het geval van de Morenhoek is dat
zeker het geval. In 2004 krijgt Huiswerk
Architecten het verzoek om hun
architectonische visie los te laten op het
toen al vrijwel leegstaande en slecht
onderhouden pand. Een vrije opdracht
waar elke architect van droomt. Peter
Vandenboorn: “In ons vak draait alles
om het krijgen van kansen. Meestal krijg
je pas een opdracht als je ervaring hebt.
En hoe bouw je dan ervaring op? De
gemeente Heerlen en Weller hebben
ons het vertrouwen gegeven.”
Aantrekkelijk
Een paar maanden later presenteerden
beide architecten hun ontwerp. Met
simpel ogende ingrepen ontstaat in de
nieuwe situatie een aantrekkelijk gebouw
waarin de passage aan de ene kant wordt
omzoomd door zes winkelunits en aan
de andere kant door een grand café. De
grote commerciële ruimte op de eerste
verdieping wordt deels gesloopt om
wellerenco nr4 september 07 7

Raymond Haenen
In 2004 krijgt Huiswerk Architecten het
verzoek om hun architectonische visie los
te laten op het toen al vrijwel leegstaande
en slecht onderhouden pand. Een vrije
opdracht waar elke architect van droomt.
Peter Vandenboorn
plaats te maken voor een grote patiotuin
met daaromheen negen appartementen
en vier studentenstudio’s met loggia.
Verdeeld over drie verdiepingen. Een
deel van het dak is van glas zodat er
daglicht in de passage valt.
De gemeente Heerlen en Weller reageren
enthousiast. Niet vreemd, want het plan
past precies in de ontwikkelingsstrategie
van de stad Heerlen. Door de renovatie
wordt een unheimisch plekje in het
centrum weer toegankelijk. Daarnaast
komt er betaalbare woningruimte
beschikbaar en wordt voldaan aan de
grote vraag van startende ondernemers
naar kleinschalige en goed te financieren
winkelruimte. De exploitatie van een
grand café en de permanente bewoning
boven de winkelruimte past in het
streven de stad ook na zes uur ‘s avonds
levendig te houden.
Jong en oud
Vier vliegen in één klap dus. “Dit kleine
project is breed opgezet,” legt Raymond
Haenen nog eens uit. “De appartementen
variëren in omvang en zijn geschikt voor
gezinnen, alleenstaanden en ouderen.
Een mix van jong en oud is belangrijk in
een wijk. Er is een lift, de patiotuin is
gemeenschappelijk, aan de veiligheid
wordt de nodige aandacht besteed en
uiteraard wordt voldaan aan alle moderne
eisen van isolatie en wooncomfort. Niet
dat de afwerking met gouden kranen
gebeurt. Het blijft een woningbouwproject
in de sociale sfeer.”
Maatschappelijk
De betaalbaarheid heeft uiteraard te
maken met de keuze van de gemeente
Heerlen voor Weller. Als woningcorporatie
is er niet het streven naar maximale
winst, maar speelt de maatschappelijke
taak de eerste viool. Desondanks had
het weinig gescheeld of het hele project
was afgeblazen. De eigenaar van het
pand kon zich namelijk niet vinden in
de door Weller geboden prijs. “Een
gemeenteambtenaar van Heerlen heeft
het overleg weer vlot getrokken. Wij
hebben toen de man uitgenodigd en
ons plan gepresenteerd. Ook hij was
enthousiast. Met een subsidiebijdrage
van de gemeente uit het potje wonen
boven winkels en concessies van Weller
en de eigenaar, is uiteindelijk dit voorjaar
de overdracht getekend.”
Naar verwachting wordt dit najaar de
bouwvergunning verstrekt. Dan kan
meteen gestart worden met de gedeelte-
lijke sloop en renovatie. Het bouwteam
heeft immers al tot in details alles
uitgerekend en werkt nu aan het bestek.
Weller is al druk bezig met de werving
van huurders, ondernemers en exploitant
van het grand café. Er wordt onder
andere gemikt op ondernemers in de
creatieve sfeer die eventueel bij hun zaak
willen wonen. De Morenhoek nieuwe
stijl sluit aan bij de ontwikkeling van
Heerlen als pop- en cultuurstad.
Metamorfose
Peter Vandenboorn en Raymond Haenen
zullen het bouwproces dat ruim een jaar
zal duren met aandacht blijven volgen.
“Uiteraard. De metamorfose van een
sfeerloos stukje Heerlen naar een modern
en aantrekkelijk hoekje. Er zijn nog zo
veel van deze plekken met gebouwen uit
de jaren zestig die weer hersteld kunnen
worden. Dat geldt in het bijzonder voor
deze regio die de komende jaren de
bevolking ziet krimpen. Dat betekent
minder nieuwbouw en meer aandacht
voor inbreiding en renovatie.”
Dat laatste speelt Huiswerk Architecten
in de kaart. Vijf jaar na de oprichting
geldt het bedrijf met inmiddels zes
medewerkers als specialist in het
moderniseren van bestaande bouw. Van
kleinschalige verbouwingen tot en met
omvangrijke projecten. “Natuurlijk
ontwerpen we ook nieuwe huizen en
panden. Voor particulieren, bedrijven en
instellingen. Bij verbouw gaan we uit
van het bestaande, het innerlijke van
een woning. Het goede behouden,
restylen met respect voor de historie.
Dat geldt ook voor de Morenhoek.
Daarom zijn we, denken we, uitgekozen
om het plan te maken.”
8 wellerenco nr4 september 07 wellerenco nr4 september 07 9

Popmuziek is van alle
Jan Smeets pleit voor een professioneel poppodium in Parkstad
generaties
Jan Smeets pleit voor een professioneel poppodium in Parkstad
10 wellerenco nr4 september 07
Parkstad Popstad. Het klinkt gelikt.
En voor de leek niet geheel ongeloofwaardig.
Wat te denken immers van
Pinkpop, de moeder aller festivals in
Nederland? De concerten in de Rodahal.
De Nieuwe Nor in Heerlen. De speciaal
voor popconcerten geschikte zaal in de
pas geopende Stadsschouwburg. De
geplande bouw van een hal op Megaland
in Landgraaf.
Parkstad geeft de toon aan, om maar
eens een passend cliché te gebruiken.
Als iemand dat beeld zou kunnen en
moeten bevestigen is het wel Jan Smeets.
En net hij, de grote man achter Pinkpop
en andere Limburgse popevenementen,
is sceptisch. “Parkstad Popstad? Misschien,
ooit. Maar dan is er nog een lange weg
te gaan.”
Het klinkt misschien paradoxaal, maar ik
denk dat Pinkpop de ontwikkelingen eerder
heeft afgeremd.
Jan Smeets schuwt nooit de confrontatie.
En dus ook niet op deze regenachtige
dag in augustus, drie dagen na een uiterst
succesvol Pinkpop Classic. Waar ruim
9.000 mensen uit hun dak gingen bij
optredens van Status Quo, Willy DeVille
en nog wat grootheden uit de jaren
zeventig en tachtig. “Een prachtig
evenement. Het publiek heeft genoten.
Volgend jaar nog wat meer mensen en
het is ook kostentechnisch verantwoord.
Maar over het poppodium in Limburg
zegt dat niets. Net niet als het grote
Pinkpop. Het poppodium in Limburg, in
Parkstad, stelt namelijk niets voor. De
politiek heeft popmuziek totaal verwaar-
loosd. Ik zeg niet dat er geen initiatieven
zijn, geen enthousiaste mensen met
ideeën, maar om een echt poppodium
van de grond te tillen; dat zie ik voorlopig
niet gebeuren.”
Pinkpop
Maar we hebben toch Pinkpop? Dat zet
deze streek toch al jaren op de kaart van
de popliefhebber? Jan Smeets gaat
recht zitten. Zijn bureau is bezaaid met
paparassen, faxen, memo’s, foto’s en
tijdschriften. Achter hem de ingelijste
posters die de geschiedenis van 38 jaar
Pinkpop vertellen. Topartiesten die het
een eer vinden er op te treden. Van de
Rolling Stones tot en met Anouk, van
Joe Cocker tot en met Robbie Williams.
“Een succesvol popfestival wil nog niet
zeggen dat je een poppodium hebt
waar structureel goede artiesten en
bands optreden. Het klinkt misschien
paradoxaal, maar ik denk dat Pinkpop de
ontwikkelingen eerder heeft afgeremd.
‘We hebben Pinkpop toch’, zeggen de
bestuurders. Of ‘waarom bouw jij geen
zaal of stadion waar de groten der aarde
kunnen optreden?’ Dat is mijn taak niet,
vind ik.”
Mister Pinkpop (62 jaar alweer) heeft het
meer dan eens aangehaald. Hij begrijpt
niet waarom er wel tonnen subsidie zijn
voor een schouwburg in elke stad, of een
voetbalclub, of een zwembad. Maar niet
voor een volwassen poppodium.
“Popmuziek heeft zich bewezen. In
mijn jeugd was het nieuw, nu zie je
mijn generatie genieten op Pinkpop
Classic, Werchter Classic, Bospop, bij de
Rolling Stones in het Gelredome, noem
maar op. De jonge generatie heeft weer
nieuwe idolen. Logisch, zo gaat dat.
Popmuziek blijft, vernieuwt, verandert.
Hoe je er ook over denkt, het verdient
een podium.”
Geen podium
En dat is er dus duidelijk niet in Parkstad,
zelfs niet in Limburg. Terwijl Maastricht,
Heerlen en Sittard ooit wel meegingen
in de landelijke trends. Jan Smeets
refereert aan jongerencentra waar
popmuziek tot leven kwam. Maar die
ten onder gingen in bureaucratie en
ambtenarij. “Nu vinden we goede podia
in Eindhoven, Tilburg, Utrecht, Arnhem
en uiteraard Amsterdam. Daar zijn de
ontwikkelingen doorgegaan. De
Heineken Music Hall is echt de top. Daar
wil elke artiest spelen. Ik zeg niet dat je
die zaal in Limburg moet kopiëren, maar
hier zou wel op een of twee plaatsen
een fatsoenlijk podium met voldoende
capaciteit gebouwd moeten worden. Ik
zie het niet gebeuren.”
Kansen liggen er wel. Smeets wijst op de
wellerenco nr4 september 07 11

We hebben het over cultuur. En een echt poppodium
in Limburg is een zaak van de politiek.
Dat kunnen ondernemers niet alleen.
wereldwijde trend om popconcerten te
organiseren op scholengemeenschappen
en universiteitscampussen. “Hier in
Heerlen liggen nu plannen voor de
nieuwbouw van het Arcus-college. Tachtig
miljoen euro gaat dat kosten. Mijn idee:
bouw een aula die geschikt is voor
concerten. Zo kunnen de studenten leren
organiseren en ontstaat de mogelijkheid
om een goede programmering neer te
zetten. Omdat de zaal toch al gebruikt
wordt. We moeten niet de illusie hebben
dat we elke avond een popconcert
kunnen organiseren. Daar is eenvoudigweg
niet voldoende content voor. Dus
heb je een multifunctionele ruimte
nodig. In Engeland en de VS al heel
normaal. Ik ben eens benieuwd of de
politici hier het lef hebben om eens met
een dergelijk initiatief te komen.”
Landgraaf
Zelf is Jan Smeets niet te beroerd om
initiatieven te ontwikkelen. Hij was het
die de draf- en renbaan in Landgraaf
voor 3,3 miljoen gulden kocht om er
Pinkpop te houden. Vervolgens kostte
het hem járen om meerdere concerten
op het terrein te organiseren. Nu liggen
zijn plannen voor de bouw van een
multihal bij de vergunningverlenende
instanties. “Een hal met plaats voor
5000 mensen. Op de plek van de openluchtbioscoop.
Nee, geen poppodium
alleen. Een evenementenhal. Natuurlijk
zullen daar goede popmusici optreden.
Maar de exploitatie is alleen rond te
krijgen met ook andere evenementen
en feesten.”
Jan Smeets juicht alle nieuwe initiatieven
van harte toe. Zoals de oprichting van het
12 wellerenco nr4 september 07
platform Parkstad Popstad dat zich richt
op de afstemming van de programmering
en het ontwikkelen van een gezamenlijke
marketingstrategie. Parkstad Popstad
werkt samen met de Hogeschool Zuyd, het
Arcus College, de Parkstad-gemeenten
(Kerkrade, Landgraaf, Brunssum,
Onderbanken, Simpelveld, Voerendaal
en Heerlen) én met het Belgisch
Limburgse poppodium Muziek-O-droom
in Hasselt. De website van het platform,
www.ParkstadPopstad.nl, geldt als dé
portal voor popcultuur in Parkstad.
Booch?
Een nieuw festival zoals Booch? mag er
ook zijn. Dit evenement met vier podia
in het Heerlense stadscentrum brengt
gearriveerde nationale bands (Krezip,
The Scene) maar ook lokale groepen en
curieuze smaakmakers als het Japanse
Electric Eels Shock, dit jaar. Op de podia
worden nationale en internationale acts
geprogrammeerd. Dat Weller een van
de sponsoren is, vindt hij prima.
“Uiteraard. Van de andere kant is het
jammer dat de organisatoren moeten
bedelen om geld. Een kleine subsidie
wordt met veel pijn en moeite gegeven.
Popmuziek is van alle generaties. Laat
ons daar toch eens wat serieuzer mee
omgaan. En je kunt het wel aan de markt
overlaten. Natuurlijk. Maar weet je wel
dat de begroting van Pinkpop zes miljoen
euro bedraagt, exclusief eten en drinken.
Geloof je dat ik wel eens gedacht heb:
en als er nou eens niemand komt... Lach
maar, in 2005 hebben we verlies gedraaid.
En in 1985 ook. En dan roepen ze dat
die Jan Smeets kapitalen verdient met
Pinkpop. Dat valt wel mee. Of tegen, zo
je wilt. We hebben het over cultuur. En
een echt poppodium in Limburg is een
zaak van de politiek. Dat kunnen
ondernemers niet alleen.”
Generaties
Op de praatstoel is Jan Smeets amper te
stoppen. Voor één antwoord is nog
ruimte. Is popmuziek nu een splijtende
of bindende factor tussen jong en oud?
Even is het stil. “Bindend. In mijn jeugd
was de generatiekloof groter. Generaties
groeien naar elkaar toe, is mijn idee.
Blijft echter het gegeven dat generaties
niet altijd met elkaar willen optrekken.
Dat tieners niet met hun ouders feesten,
is een gegeven. Vandaar dat het grote
Pinkpop mikt op de 18-25 jarigen en de
klassieke versie op de 40-plussers. Dat
je op beide festivals álle leeftijden
tegenkomt, is dan wel weer mooi. Jong
en oud verenigd door popmuziek.”
Meandergroep en
Weller: zorg en wonen
vinden elkaar
Zorginstelling Meandergroep Zuid-
Limburg zoekt steeds meer samenwerking
met andere partijen om de dienstverlening
te verbreden. Sinds begin dit jaar
is Weller een van de partners, met name
op het gebied van Zorgservice. Volgens
Harry Timmermann, vice-voorzitter van de
raad van bestuur van de Meandergroep,
is samenwerking een probaat middel
tegen de Haagse bezuinigingsdrift.
wellerenco nr4 september 07 13

Maar het maakt ons ook creatief. Bijvoorbeeld
in de samenwerking met andere partijen zoals
Weller. Deze woningcorporatie neemt haar
maatschappelijke verantwoordelijkheid en kijkt
verder dan huisvesting alleen.
Met het stijgen van de gemiddelde
leeftijd neemt ook het beroep op de zorg
toe. Een bijna wiskundige wetmatigheid
waarbij het voortdurend bezuinigen op
de zorginstellingen wel heel paradoxaal
is. Harry Timmermann heeft dan ook
geen goed woord over voor het Haagse
beleid dat hem en zijn collega’s al jaren
beperkt in de levering van de vele vormen
van noodzakelijke zorgverlening.
“Maar”, geeft hij schoorvoetend toe,
“het maakt ons ook creatief. Bijvoorbeeld
in de samenwerking met andere
partijen zoals Weller. Deze woningcorporatie
neemt haar maatschappelijke
verantwoordelijkheid en kijkt verder
dan huisvesting alleen. Het betekent dat
we samen een aantal diensten kunnen
aanbieden zonder afhankelijk te zijn
van politiek beleid.”
Keuzes
Verder wil Harry Timmermann zich
eigenlijk niet op politiek ijs bewegen.
“Ach”, klinkt het enigszins berustend.
“Dit moet geen politiek verhaal worden.
Daar zijn anderen voor. Anderzijds denk
ik wel dat politici uiteindelijk niet aan
zware keuzes ontkomen. Het is beleid
om mensen zo lang mogelijk zelfstandig
te laten wonen. Medisch is steeds meer
mogelijk. Daar staan hoge kosten
tegenover. Het is toch triest als je ziet dat
de WMO in Nederland ontaardt en de
indicatiestelling bijna superinstrument
geworden is om de kosten te drukken.
Vele instellingen kunnen hun thuishulpen
niet meer in dienst houden. We doen er in
Parkstad alles aan de schade te beperken,
straks hebben we deze mensen hard
nodig. Ook lokale overheden beginnen
14 wellerenco nr4 september 07
dit in te zien. Hier in Parkstad wachten
nog steeds dementerende ouderen op
een plek in een verpleeghuis. Allemaal
kwesties van geld en politieke keuzes.”
Tot zover de ingehouden woede van
Harry Timmermann die eind dit jaar
gebruik maakt van de mogelijkheid om
vervroegd uit te treden. Niet uit frustratie
trouwens. “Nee hoor. Ik blijf wel nog
een tijd bij de organisatie betrokken
en maak nog enkele projecten af. En
als men mij in Parkstad nodig heeft,
ben ik beschikbaar.”
Jammer
Ergens vindt de ervaren bestuurder het
ook jammer om afscheid te nemen van
een nog jonge organisatie in beweging.
De Meandergroep ontstond in 2006 uit
een fusie tussen Zorggroep Thuis en
Zorggroep Meander OZL. De groep telt
nu ruim 4100 vaste werknemers en 1100
alfahulpen en is met een omzet van 120
miljoen euro een van de grootste in
Limburg. En bovendien financieel gezond
(ondanks een incidenteel tekort
afgelopen jaar) en dat is in deze branche
geen vanzelfsprekendheid. Het zorgaanbod
dekt vrijwel helemaal de vraag:
intramurale en extramurale zorg,
paramedische en preventieve dienstverlening
en een totaalpakket van
maatschappelijke dienstverlening en
services. “Zorg van de wieg tot het graf
dus. De Meandergroep is net als veel
zusterinstellingen het product van een
schaalvergroting die al in de jaren
negentig is ingezet. Hier in Limburg
verliep dat proces wat langzamer dan in
de rest van Nederland. Ook de plaatselijke
Groene Kruisverenigingen hebben hier
langer gefunctioneerd. Om verder te
professionaliseren, en de financiële
weerbaarheid te vergroten, waren fusies
en overnames echter onontkoombaar.”
Groene Kruis
Met het noemen van het Groene Kruis
is meteen een van de pijlers onder
Meandergroep genoemd. En dan met
name onder de afdeling Zorgservice,
volgens eigen zeggen het meest brede
servicepakket in de regio. Alle vroegere
leden van het Groene Kruis werd namelijk
gevraagd om over te stappen op een
abonnement op Zorgservice. De meeste
mensen maakten gebruik van het
aanbod waardoor Zorgservice nu een
slordige 38.000 leden telt. Voor het
luttele bedrag van zeven euro per jaar
krijgen ze korting bij bijvoorbeeld een
aantal winkels en sportcentra in de
buurt én bij het afsluiten van een
ziektekostenverzekering bij CZ.
Mooie lokkertjes natuurlijk, maar het
meest interessant blijft toch het diensten-
pallet van Zorgservice. Dat inderdaad
heel breed is. Abonnees kunnen gebruik
maken van, schrik niet, zeventien verschil-
lende services en elf specifieke cursussen.
Uiteraard hangt daar een prijskaartje
aan, maar er wordt zonder winstoogmerk
gewerkt. Het gaat dan om bijvoorbeeld
administratieve onder-steuning aan huis,
tuinonderhoud, kapper aan huis, opticien
en audicien aan huis, boodschappendienst,
maaltijdenservice, hondenuitlaat-
dienst en klussendienst. Het cursusaanbod
varieert van EHBO tot en met omgaan
met stress, geheugentraining en yoga.
Alles uitgevoerd door professionele
ondernemers en instellingen.
Zorg-Wonen-Welzijn
Er zijn ook diensten die zo op het eerste
gezicht niet meteen tot zorgverlening
gerekend zouden. Harry Timmermann
bevestigt dit. “In principe kunnen alle
abonnees gebruik maken van ons aanbod.
Ook de tweeverdieners die geen tijd
hebben om te koken of te strijken.
Gemaksdiensten passen in de trend van
deze tijd. In de praktijk zijn het toch
vooral de oudere mensen die een beroep
op ons doen. Het heeft ook te maken
met een gevoel van veiligheid. Vooral
senioren willen graag één telefoonnummer
waar ze hulp kunnen vragen.
Om thuishulp bijvoorbeeld, maar ook om
dat lampje te repareren of het hondje
uit te laten als hij of zij de griep heeft.
Zorgservice sluit aan op onze corebusiness
Het heeft allemaal te maken met de
driehoek Zorg-Wonen-Welzijn.”
Waarmee hij wil zeggen dat zorg een
breed begrip is. En waarmee we meteen
bij Weller zijn beland. “De trend om
langer zelfstandig te wonen heeft natuur-
lijk invloed op de manier van wonen.
Woningen moeten aangepast worden,
beter toegankelijk gemaakt voor rolstoe-
len en bedden. Weller speelt daar naar
mijn idee goed op in en zoekt samenwerking
met zorginstellingen. Wij kunnen
inschatten waaraan behoefte is.”
De samenwerking gaat overigens nog
veel verder. De Meandergroep en
Weller zijn betrokken bij de eerste, nog
informele, gesprekken over een levensloopbestendige
wijk in Parkstad. “Er ligt
nog geen concreet plan, maar dat komt
er wel. Wonen en zorg vinden elkaar.
Verder werken we vanaf januari 2008
samen met Weller in een pilot om
gemaksdiensten in Schandelen en op
Heerlerbaan aan te bieden”.
In beweging
Reden om nog paar jaar door te werken?
Harry Timmermann glimlacht. “Zorg
blijft in beweging. Het is nooit af. Ik
voorzie een einde aan de hang naar
individualisering. De mens wil minder
alleen zijn. Die tendens heeft zijn impact
op wonen en zorg. Zorg is een geweldig
gebied om in te werken, ik heb dat
altijd heel graag gedaan. Na 35 jaar als
organisatieagoog gewerkt te hebben, is
het mooi geweest. Nu geef ik mij over
aan mijn eigen sociale netwerk, mijn
familie en vrienden. En aan de beeldende
kunst, mijn tweede leven...”
wellerenco nr4 september 07 15

14 16 wellerenco nr4 september 07
Een
gezonde
balans
tussen
jong
en
oud
Hans Laudy en
Jack Gorgels over
ontgroening en
vergrijzing
wellerenco nr4 september 07 17

Hans Laudy en Jack Gorgels zijn het roerend met elkaar eens als de discussie over
ontgroening in deze regio gevoerd wordt. “Om met de deur is huis te vallen: als we
onze jeugd niet weten te binden wordt Limburg een sterfhuis. In de pers lezen we
termen als ‘rollatoreconomie’ en ‘bejaardenhuis Limburg’. Dat vinden wij geen
prettig toekomstbeeld. We moeten ons tot het uiterste inspannen om de balans
tussen jong en oud te bewaren.”
Vergrijzing en ontgroening, de media
staan er bol van. De gemiddelde leeftijd
van de bevolking stijgt gestaag. Met alle
gevolgen van dien. Minder werkenden
die een inkomen verdienen, een groter
beslag op de zorg en natuurlijk een
veranderende vraag naar woningen. In
deze regio dreigt daarbij ook nog eens de
ontvolking. Volgens recente CBS-cijfers
daalt het aantal gezinnen in Parkstad de
komende vijf jaar met 9000. Bepaald
geen goede ontwikkeling die schreeuwt
om tegenwicht.
Natuurlijk, een senioreneconomie biedt
kansen en uitdagingen. Senioren, zeg
mensen vanaf 55 jaar, kopen de meeste
auto’s, boeken de meeste vakanties en
besteden het meest aan schoonheidsproducten.
En ze nemen veertig procent
van het vrijwilligerswerk voor hun
rekening, omgerekend in arbeidsuren
goed voor 5,5 miljard euro. We moeten
er echter voor waken dat we ons niet
alléén laten leiden door de senioreneconomie.
Onze jongeren zijn onze
toekomst. Zo was het vroeger en zo is
het nu.
Kansen en uitdagingen
Hoe we die toekomst kunnen beïnvloeden?
Laudy: “Door de jeugd vanaf twaalf
jaar tot en met pakweg 22 jaar kansen en
uitdagingen te bieden. In de allereerste
plaats met goede opleidingen. De Parkstadregio
heeft voldoende potentie. Het
hele onderwijsspectrum is voorhanden
van VMBO tot en met Hogescholen en
de Universiteiten van Maastricht en Aken
op korte afstand. En niet te vergeten
‘onze eigen’ Open Universiteit.
Maar dat is niet genoeg. Onze jeugd blijft
18 wellerenco nr4 september 07
na de opleidingstijd alleen hier als er
voldoende werkgelegenheid is. Op ieder
niveau. Niet iedereen is hoog opgeleid
of kan een opleiding volgen. Op dit
moment is de werkloosheid in onze
regio hoog. Hoger nog steeds dan het
landelijk gemiddelde. Het vergt de
uiterste inzet van ons allemaal om
ondernemingen hierheen te halen. Met
de huidige conjunctuur hebben we de
wind in de rug. De ontwikkelingen op
Avantis bieden hoop. Maar we zijn er
nog lang niet.” Een derde factor om
jeugd te binden is een aantrekkelijk
woonklimaat. Aanbod van cultuur,
entertainment en adequate huisvesting.
Niet voor niets ontwikkelen wij graag
projecten die gericht zijn op jongeren.
Actieve rol
Jack Gorgels en Hans Laudy zijn van
mening dat woningcorporaties een actieve
rol moeten spelen om deze negatieve
spiraal te doorbreken. Elk jaar investeert
Weller ongeveer 75 miljoen euro. In
nieuwbouw, verbouw, renovatie, onderhoud.
Natuurlijk ligt het accent daarbij
vaak op aanpassingen voor senioren.
Woningen dienen meer en meer levensloopbestendig
te zijn. “De mens wordt
ouder en wil toch graag zo lang mogelijk
zelfstandig blijven wonen. Het is onze
sociale plicht om goed te zorgen voor
onze ouderen. Met toegespitste
woningen, met activiteiten, met zorg,
met aandacht.”
Tegelijkertijd is Weller graag bij nieuwe
ontwikkelingen betrokken. Weller levert
ideeën, steunt initiatieven. Niet met vage
rapporten, niet met vage plannen. Er
liggen voldoende goed gedocumenteerde
studies waarin precies staat omschreven
wat de regio Parkstad nodig heeft. Het
rapport ‘op hete kolen’ bijvoorbeeld
biedt voldoende aanknopingspunten
voor gericht beleid tot 2030. Gorgels:
“Bij Weller nemen we de handschoen
op. Just do it, is ons motto. Een goed
voorbeeld van deze strategie is ons
project ‘de Morenhoek’. Met veel
enthousiasme realiseren we hier een
project voor jonge mensen die wonen
en werken in de vorm van een eigen
bedrijf kunnen combineren.“
Maar Weller doet natuurlijk nog veel
meer in deze context. “Het cultuurcluster
in Heerlerheide, een fantastische Brede
School, speciale wooneenheden voor
studenten boven winkels; jeugdhonk
B@sement, sponsoring van (jeugd)- en
sportevenementen zoals popfestival
Booch?. En dit is nog slechts een kleine
bloemlezing uit een veel groter palet van
diensten en activiteiten. Dat heeft te
maken met onze visie en taakopvatting.
Wij hebben een rol als regionale ketenregisseur.”
Luisteren
Gorgels en Laudy willen al te hoge
verwachtingen temperen. “Uiteraard zijn
onze middelen beperkt. Woningverhuur
is onze corebusiness. We kunnen niet alles.
We willen wel ons steentje bijdragen.
Ideeën een kans geven. Oud en jong
binden en boeien. Afzonderlijk en samen
met regionale partners, want dat laatste
is een van de speerpunten uit onze missie.
Maar ook de sociale cohesie verbeteren.
Luisteren naar onze klanten. En naar hun
kinderen en kleinkinderen, want zíj zijn
per slot van rekening onze toekomst.”
De maatschappelijke
prestaties van Weller
wellerenco nr4 september 07 19

De maatschappelijke
prestaties van Weller
Weller heeft in 2006 bijna 15% op haar
vermogen ingeteerd. Hebben we het
geld over de balk gegooid? Nee hoor,
Weller gaat heel zorgvuldig met haar
vermogen om. Naast alle reguliere
zaken zoals onderhoud, het verhuren
van woningen en wijkbeheer heeft
Weller ook veel tijd, energie en geld
gestopt in maatschappelijke prestaties.
Corporaties liggen flink onder vuur en
worden in de media vaak negatief
afgeschilderd. Weller laat zien dat het
ook anders kan en neemt haar
verantwoordelijkheden wél.
Maatschappelijk ondernemen
Over de betekenis van maatschappelijk
ondernemen wordt al jaren sterk
gediscussieerd door de media, de politiek
en door de sector zelf. Hoe geeft Weller
hier invulling aan?
Net als andere corporaties hebben wij
geen winstdoelstelling. Onze middelen
zetten wij (in)direct in voor onze klanten.
Weller ontwikkelt samen met partners
maatschappelijk vastgoed zoals brede
scholen, gemeenschapshuizen, zorgclusters
en cultuurclusters in wijken en
buurten. Maatschappelijk ondernemen
is voor Weller geen op zichzelf staand
doel maar onlosmakelijk verankerd in
haar strategie. Wij zijn bereid hierin flink
te investeren en ook risico’s te accepteren.
Goed maatschappelijk ondernemerschap
betekent ook ‘verant-woording’ afleggen
over je beleid aan stakeholders. Weller
heeft daarom in 2006 (en 2005) een
aantal steakholdersbijeenkomsten
georganiseerd.
Maatschappelijk rendement
Ontwikkelingen zoals de toenemende
vergrijzing en ontgroening hebben zeer
ingrijpende gevolgen voor de leefbaarheid
in wijken en buurten. Het is ons
veel waard de sociale netwerken in
wijken en buurten te behouden en waar
mogelijk te versterken. Vorig jaar heeft
20 wellerenco nr4 september 07
Weller ruim 1,3 miljoen gespendeerd
aan projecten die de leefbaarheid direct
ten goede komen. Dit heeft de toepasselijke
naam ‘maatschappelijk rendement’.
Nieuwsgierig hoe Weller nog meer haar
‘steentje’ bijdraagt? Hier volgt een
bloemlezing van activiteiten uit 2006.
In de wijk
Leuke initiatieven van wijkbewoners en
wijkorganisaties genieten onze warme
belangstelling. Weller draagt dan ook
graag bij aan evenementen zoals
Kindervakantiewerk, de Nationale
Straatspeeldag, wijkfeesten en buurtbarbecues.
We organiseerden tal van
bijzondere workshops in de wijk
variërend van gezellige culinaire avonden
tot informatieve bijeenkomsten. Allemaal
initiatieven om de relatie met onze klant
te intensiveren. Ook op het culturele vlak
is Weller actief, want cultuur brengt
mensen bij elkaar. Het Booch?-festival in
Heerlen en het Sjilvend Rock(t) festijn in
Onderbanken zijn mede door Weller
mogelijk gemaakt. En wat te denken
van onze sportieve prestaties: de
jaarlijkse Parelloop in Brunssum is door
Weller gesponsord.
Efteling
De Wellerdag is in de regio een begrip
geworden. Op deze dag zetten alle 130
medewerkers van Weller zich in voor
mens en maatschappij. De afgelopen
jaren werden verschillende instellingen
getrakteerd op een dagje uit of op een
flinke opknapbeurt. In 2006 brachten
we met ruim driehonderd Wellerklanten
een bezoek aan de Efteling. Een mooie
gelegenheid om te laten zien hoe
belangrijk klanten voor Weller zijn.
Onderhoud
Natuurlijk dragen ook de ‘echte’ stenen
bij aan leefbare wijken en buurten. Tal
van renovatieprojecten zijn in 2006 geheel
of gefaseerd uitgevoerd, zoals de nieuwe
Egge, Kerkeveld in Brunssum en de
Heiligenbuurt op de Heerlerbaan. De
buitenschil van de eengezinswoningen
van de Wieër in Heerlen onderging een
heuse metamorfose. Het onderhoud aan
onze woningen heeft vorig jaar ruim
16 miljoen gekost. Maar dat hebben
we er graag voor over.
Nieuwbouw
Wij zijn ervan overtuigd dat er ondanks
de relatief hoge vergrijzing in Parkstad
voldoende kansen liggen om hier een
uniek leefklimaat te creëren. Zo is de
woonkwaliteit voor senioren in Schinveld
sterk verbeterd door negentien levensbestendige
woningen van het project
‘Scoop’. In het Limburgiapark in Brunssum
heeft Weller negenentwintig nieuwe
huurwoningen gerealiseerd. In totaal
heeft Weller in 2006 2,7 miljoen
uitgeven aan onrendabele investeringen
in herstructurering en nieuwbouw.
Mijnwaterproject
De media staan vol van het broeikaseffect.
Dat gaat Weller ook aan. Een belangrijk
initiatief is het project ‘Energiecompetitie’
waar Weller aan meewerkt. Doel van
het project is zesduizend huishoudens
met lage inkomens te voorzien van een
gratis energiepakket. En dat is pas het
begin, want binnenkort zal Weller een
milieubeleidsplan presenteren. Duurzame
energie heeft de toekomst en daarom
zijn we in Heerlerheide partner in het
Mijnwaterproject. Alle nieuwe gebouwen
in het centrum van Heerlerheide zullen
verwarmd en gekoeld worden met het
mijnwater en dat leidt weer tot minder
CO 2 -uitstoot.
Woonzorg zone
Zorg en welzijn spelen een belangrijke
rol in het leefgenot van senioren. En
omdat we niet zelf alles op zorg- en
welzijnsgebied mogen organiseren is
samenwerking belangrijk. Zo werken we
Kerngetallen Weller 2006
Verhuur
● Aantal woningen
● Huurachterstand
● % toegewezen aan primaire doelgroep
● Mutatiegraad
Balans
● Eigen vermogen
● Materiële vaste activa
● Langlopende schulden
● Kortlopende schulden
● Voorziening onrendabele investeringen
Financiële continuïteit
● Current ratio
● Solvabiliteit
● Rentabiliteit eigen vermogen
● Rentabiliteit totale vermogen
Organisatie
● Aantal formatieplaatsen
● Ziekteverzuim
(bron: Jaarverslag 2006)
9.827
2%
81%
10%
47.855.000
310.336.623
247.364.631
18.663.307
8.077.000
Winst- en verliesrekening
● Huren en vergoedingen
50.493.000
● Lasten onderhoud
16.640.952
● Personeelslasten
7.627.828
● Overige bedrijfslasten
10.468.653
● Afschrijvingen vaste materiële activa
6.920.904
● Overige waardeveranderingen materiële vaste activa 7.859.781
● Rentelasten
12.773.000
● Jaarresultaat -/- 5.976.000
0,5
15%
-12%
2%
109
4,17%
al jaren samen met zorg- en welzijns-
instellingen in de zogeheten WWZ-zone
(wonen gecombineerd met welzijn en
zorg) in Brunssum-Noord. In Heerlerheide
en op Heerlerbaan realiseert Weller
samen met Sevagram een zorgcluster. In
Schandelen werken we intensief samen
met de Meandergroep aan een nieuwe
WWZ-zone.
Nieuwsgierig naar alle maatschappelijke
prestaties van Weller in 2006? Neem
gerust contact op met het bestuurssecretariaat,
tel. 045-4048600.
wellerenco nr4 september 07 21

Join
Jongeren
en ouderen
interactief
Roos Beckers en Ben Muermans van het Centrum voor
Maatschappelijk Werk en Welzijnswerk (CMWW) in Brunssum
Met het derde kabinet Balkenende
stevig in het zadel, blijft de discussie
over normen en waarden onverminderd
actueel. Respect voor elkaar, sociale
controle, terugdringing van de
criminaliteit: het zijn repeterende thema’s
op de binnenlandse politieke agenda.
Maar desondanks lijken onze lontjes
eerder korter dan langer te worden.
Mensen verdragen steeds minder van
elkaar, constateren ook de opbouwwerkers
Roos Beckers en Ben Muermans
van het Centrum voor Maatschappelijk
Werk en Welzijnswerk (CMWW) in
Brunssum. “Praten, communiceren,
begrip krijgen voor elkaar. Dat werkt
nog het beste.”
Het is van alle tijden; ouderen die zich
ergeren aan luidruchtige jongeren die
respectloos door tuinen banjeren, krassen
op auto’s maken en, erger, vernielingen
aanrichten. Andersom is er de klaagzang
van de jeugd over verveling, het gebrek
aan een prettige ‘hangplek’ en zeurende
ouderen.
Het is de aloude botsing van generaties,
meent ook Roos Beckers. Maar dat is geen
reden om het hierbij te laten. Sterker nog,
het is zaak om partijen zo snel mogelijk
rond de tafel te krijgen. “Mensen
verdragen inderdaad weinig van elkaar.
Minder dan vroeger, heb ik het idee. Hier
in Brunssum bestrijden we overlast en
irritaties in een zo vroeg mogelijk stadium.
Het helpt al als mensen uitspreken wat
hen nu precies hindert en waarom.
Volwassenen hebben vaak geen idee van
de leefwereld van hun kinderen en klein-
kinderen. Door met elkaar te praten,
samen dingen te ondernemen, ideeën
uit te wisselen, ontstaat er begrip en
nemen ergernis en irritatie af.”
JOIN-project
Roos Beckers spreekt uit ervaring. Ze is
vanaf het begin betrokken bij het
zogenoemde JOIN-project wat staat voor
Jong en Oud INteractief. Het project
dateert van 1999 nadat intensieve
gesprekken in een probleemwijk tussen
jongeren en ouderen tot aanwijsbaar
minder vandalisme en ruzies leiden. In het
kader van JOIN-project wordt een team
samengesteld met jongeren- en opbouw-
werkers van het CMWW, politiemensen,
gemeenteambtenaren, vertegenwoordigers
van de Stichting Ouderenwelzijn en
van Woonservice Het Adres (opgegaan
in het huidige Weller). Bij problemen of
klachten komt het JOIN-team in actie.
En vrijwel altijd met succes, want na een
serie bijeenkomsten keert de rust meestal
terug in de betrokken wijk.
Maar het succes is niet alleen te danken
aan het interventieteam. De speciale lessen
op basisscholen en voortgezet onder-
wijs met medewerking van een aantal
senioren (tussen de zestig en 85 jaar) slaan
Ben Muermans, Roos Beckers was tijdens
het maken van de foto niet aanwezig
enorm aan. Ben Muermans: “We hebben
samen toneelstukjes gespeeld, sketches
en rollenspellen opgevoerd, bezoeken
aan wijken gebracht, debatten op touw
gezet. Kortom, er is van alles gedaan om
de leefwerelden van jong en oud met
elkaar te verweven. Het was mooi om te
zien hoe de generaties uiteindelijk nader
tot elkaar kwamen.”
Prijs
De Brunssumse aanpak blijft niet
onopgemerkt. In 2002 wordt het project
in Nijmegen tijdens een landelijke
manifestatie gepresenteerd door
jongeren en ouderen samen. Met prinses
Maxima als aandachtig toehoorster. Een
jaar later mag de JOIN-stuurgroep de
Tom Sebastiaan Gansprijs (Oranjefonds)
in ontvangst nemen. Een landelijke
erkenning voor de inzet. “Een oorkonde,
beeldje én een aardig geldbedrag,”
herinnert Roos Beckers zich. “CMWW,
gemeente, Weller en Wonen Zuid hebben
dat bedrag aangevuld zodat we een lang
gekoesterde wens konden vervullen: het
opnemen van een tv-soap.”
Met de soap brengt JOIN in beeld wat er
Bij problemen of klachten komt het JOIN-team
in actie. En vrijwel altijd met succes, want na
een serie bijeenkomsten keert de rust meestal
terug in de betrokken wijk.
leeft in de verschillende Brunssumse
wijken. Het wordt een doorslaand succes.
Tientallen volwassen en kinderen uiten
voor de camera’s hun klachten, irritaties
of wensen en gaan met elkaar in discussie.
De lokale omroep zendt de verhalen uit.
Het leidt naast meer onderling begrip
onder andere tot de oprichting van een
jongerencentrum in Treebeek. En tot
vragen uit alle uithoeken van het land
over de werkwijze in Brunssum.
“Communicatie, daar gaat het om. Als je
nu toch ziet wat zich afspeelt in de
Utrechtse wijk Overvecht. Ga eens práten
met die jongeren en de ouders, denk ik
dan. Wij maken zelden mee dat mensen
niet willen meewerken en praten.”
Samenwerking
Roos Beckers en Ben Muermans zouden er
het liefst zelf naar toe gaan. Maar dat is
niet aan de orde. Ook in eigen omgeving
blijft er nog voldoende werk te verrichten.
Officieel is het JOIN-project beëindigd,
maar de speciale lessen op scholen gaan
door. En het interventieteam is ook nog
actief. “Overlast, vandalisme, irritatie.
Het blijft terugkomen. Er zijn steeds weer
nieuwe groepen jongeren. En praten is
niet altijd de oplossing. Soms moet de
politie ingrijpen, verbalen uitschrijven
en zelfs arrestaties verrichten. Sommige
jongeren blijven over de schreef gaan.
Dat gaat dan pas over als ze werk hebben
of een vriendinnetje. Tja, en sommige
ouderen blijven onverdraagzaam. We
kunnen niet alles oplossen. Maar wel
veel. De partijen werken uitstekend
samen. Weller speelt een belangrijke rol
met sponsoring en het beschikbaar
stellen van ruimtes. En dat niet alleen,
ze denken actief mee, komen met
voorstellen en oplossingen. Ze nemen
hun maatschappelijke taak die een
woningstichting heeft, zeer serieus.”
22 wellerenco nr4 september 07 wellerenco nr4 september 07 23

9 appartementen, 4 studentenstudio’s en
6 winkelruimtes voor ’Artistieke Jonge Ondernemers’