Nr 11 - 2006 - Woonplezier - Weller

Dec ’06
3 Tjonge... 4 Wellerworkshop 6 Wellertaart x 2 8 'Pimp op' uw interieur 12 Lekker knutselen 13 De taal van de
mam 14 Kerstkoken bij de buren 16 Vroeger 19 Soms is de leugen mooier dan de waarheid 20 Zomaar van
Weller 22 Winnaar Weller voortuinenwedstrijd 24 Sint Gerlach 26 Erop uit met de kids! 28 Light my fire
30 Wellerhebbes 32 Wellerkids
Woonplezier

Woonplezier
Dit keer is het thema van het Wellermagazine ‘woonplezier’. Waar we ook wonen,
plezierig wonen willen we allemaal. Hoe je dat bereikt? Door het samen gezellig te
maken, wat voor elkaar over te hebben. En door verbeteringen, veranderingen,
versieringen in je huis aan te brengen, ofwel in goed hedendaags Nederlands het
oppimpen van je woning. Aan gezelligheid in beide aspecten besteden we in het
Wellermagazine aandacht. Veel plezier!
We willen u gewoon lekker laten wonen
In onze Wellerij kunt u met al uw vragen en (woon)wensen terecht. We hebben een
actueel zicht op de Wellerwoningen, maar kunnen u ook helpen met al uw vragen
die te maken hebben met uw woonplezier. Bovendien is er in de Wellerij altijd van
alles te beleven en te doen.
Adressen
Weller
Postbus 2, 6400 AA Heerlen
telefoon 045 - 404 86 00
www.wellernet.nl
Wellerij
Geerstraat 320, Heerlen
Dorpstraat 121, Brunssum*
* Wordt begin 2007: Raadhuisstraat 21
Telefoon 045 - 404 86 00
Openingstijden
maandag t/m vrijdag: 09.00 - 17.00 u.
donderdagavond tot 19.00 u.
Klus of reparatie?
Bel de GRATIS Wellerlijn.
Volg op uw telefoontoestel de
toetsen 0800 - BEL WELLER
of kies 0800 - 235 935537
Colofon
dec 06
wellermagazine
02
Wellermagazine is een uitgave van
Weller. Het wordt in een oplage van
12.000 exemplaren verspreid onder
Wellerklanten en -relaties.
Heeft u tips, vragen, opmerkingen of
interessante berichten voor dit magazine
stuur ze naar dan Wellermagazine, t.a.v.
de redactie, Postbus 2, 6400 AA Heerlen.
Redactie: Krista Poulissen
Fotografie, vormgeving, productie: Zuiderlicht
Lithografie en drukwerk: Rosbeek
06 dec
wellermagazine
03
Tjonge…
Alweer een jaar voorbij. Oudejaarsavond 2005 ligt nog vers in mijn geheugen. De herinneringen
zijn zo levendig dat ik ze bijna kan aanraken. De klok slaat twaalf, ik hoor het
oorverdovende lawaai van gillende keukenmeiden, brutale ‘zoekers’, zware kanonslagen en
kijk vol verbazing naar een sprookjesachtige hemel. Er wordt me een glas champagne
aangereikt. Lekker! Oeps, stond dat kastje daar net ook al? Glas op de grond en de inhoud
op mijn peperdure cocktailjurk. Scherven brengen geluk zullen we maar zeggen. Maar
waarom moet die natte plek nou net weer op ooghoogte zitten? Gênant zeg! Terwijl
de belletjes uit mijn tweede glas vrolijk mijn neus prikkelen, prevel ik nog snel een paar
goede voornemens…
Meer sporten, gezonder eten, sparen, op tijd komen en voorkomend zijn… Ik kan u vast
verklappen dat ik gefaald heb. De keiharde realiteit is, dat mijn voornemens een kort leven
beschoren zijn. Een onbewust proces in mijn hoofd zorgt ervoor dat ze gedurende het jaar
meer en meer naar de achtergrond worden verdrongen Net zolang totdat ze helemaal
verdwenen zijn. Ach, ik hoef mijn brein nooit te pijnigen om er nieuwe voornemens uit te
persen. Die van vorig jaar blijven altijd actueel.
Sorry ik werd even afgeleid, terug naar vandaag. Wat gaat de tijd toch snel, de dagen rijgen
zich aaneen en voordat je het weet zit er alweer een Piet in de schoorsteen. Rijmpjes,
chocoladeletter en amandelstaaf nog maar net opgeruimd en jawel hoor, daar heb je de
Kerstman al. Rond deze tijd doet ook de winter zijn intrede. Samen met zijn beste vriend,
een ijzige Noordenwind. Dan is het gewoon lekker om thuis te zijn. Natuurlijk, sneeuwballen
gooien is best leuk. Maar als je vingertoppen er bijna afvriezen en de ijspegels aan
je neus hangen verlang je toch naar huiselijke warmte. Doorweekte handschoenen op de
verwarming, extra blokje hout in de haard en een dampende kop warme chocolademelk
bieden dan aardig wat woonplezier.
Als ik dan toch thuis ben geniet ik van alle kleine dingetjes. Ik kijk naar de foto’s aan
de muur en maak een reisje door de tijd: samen met zus op een exotisch eiland, een
prachtige trouwfoto van mijn moeder, de trouwdag van een vriendin in een zonovergoten
Portugal en een veel jongere versie van mezelf in de tuin samen met beste vriendinnetje
Janine. Ach, het zijn vaak de kleine dingen die het doen. De geur van verse soep, lekker
onderuitgezakt met de voeten op tafel, met een wijntje op de bank, een pakkend boek van
Kluun en tot slot moe maar voldaan naar een ijskoud bed met heerlijk frisse lakens. Oost
West Thuis Best… Thuis zijn is heerlijk…
Ik wens u hele fijne feestdagen. Tot volgend jaar!
En… lees alles over plezierig wonen in dit Wellermagazine.
Krista Poulissen, Hoofdredacteur

Wellerworkshops
Een gezellig avondje koken, bloemschikken of knutselen met de mensen van
Weller? Het verbaast u misschien, maar bij ons kan dat. Wij doen namelijk
veel meer dan alleen woningen verhuren. Onder de noemer ‘workshops’
organiseren wij dit jaar weer een aantal leuke, bruisende en gezellige
activiteiten voor klanten. Waarom? Omdat wij u dolgraag willen ontmoeten.
Volgend jaar staan er zes leuke workshops
op het programma. Drie in de
Wellerij Heerlen en drie in de Wellerij
Brunssum. Zo kunnen we elkaar op
een ontspannen manier ontmoeten en
gelijk nader kennis maken. Kijk snel
of er iets bijzit dat u aanspreekt.
Aziatisch Koken
De Aziatische keuken is vers en kleurrijk,
smaakvol en nooit saai of voorspelbaar.
De nadruk ligt op granen en
groenten. Aziatische gerechten zijn
gezond, makkelijk te bereiden en niet
duur. Het eten is even veelzijdig en
gevarieerd als in de Europese keuken.
Alleen zijn de smaken en ingrediënten
heel anders. Laat u eens inspireren…
(Klein)kinderknutselmiddag
Opa en oma opgelet. Gezellig met uw
kleinkinderen, knutselen, fröbelen,
knippen en plakken? Dat kan tijdens
de Weller kinderknutselmiddag. Laat
uw fantasie de vrije loop en maak de
meest originele creaties…
De zoete verleiding
Een uitgebreid diner is niet compleet
zonder een nagerecht. Crêpes, bonbonnetjes,
bavarois… lekkernijen
om bij te watertanden. Alleen het
proeven is al een waar avontuur.
En wat dacht u van ze zelf maken?
De ingrediënten: een snufje gezelligheid,
een vleugje humor en een flinke
dosis liefde.
Bloemstukken maken
Of je nu handig bent in het bloemschikken
of niet, het blijft een leuke
hobby. Op een eenvoudige manier
bereik je snel een fleurig resultaat.
Én het ziet ook nog eens heel gezellig
uit in huis.
Tips voor in huis
We brengen veel vrije tijd door in ons
huis. Het moet comfortabel, knus, origineel,
praktisch en vooral mooi zijn.
Probeer dat maar eens allemaal te
combineren. Niet iedereen heeft het
talent van Jan des Bouvrie. Ook wat
hulp nodig? Laat u dan verrassen door
de tips van een binnenhuisarchitect.
Met de opgedane kennis, kunt u snel
aan de slag. Familie en vrienden zullen
perplex staan van al dat moois.
Paaseieren schilderen
Was u vroeger ook zo gek op
eieren zoeken? Nog leuker is om ze
dec 06
wellermagazine
04
te beschilderen. Het is wel handig
om te weten hoe het werkt. Bij
ons geen gebroken eieren of doorgelopen
kleuren. Maar vooral veel
plezier en kleurige resultaten. Beleef
nostalgische momenten en ga lekker
aan de slag.
Wellerwoensdag
Kom ook eens naar onze Wellerwoensdag.
Elke week serveren we
een heerlijke versnapering. Zo zou
er zomaar een vers kopje soep, een
knapperig stokbroodje met tapenade
of een stukje pizza voor u klaar kunnen
staan. Mama Mia wat gezellig!
Eén keer per maand is er zelfs een
grote activiteit. Loop gewoon eens
binnen. Geen tijd om naar een van
onze Wellerijen te komen? Weller
komt ook dit jaar weer naar u toe.
In elk stadsdeel wordt een activiteit
georganiseerd.
Is uw interesse gewekt? Of wilt u
meer weten over het programma?
Vraag ernaar bij uw Wellerman of
-vrouw (045 - 404 86 00).
Eerder gegeven workshops >
in onze Wellerij te Heerlen >
06 dec
wellermagazine
05

Het is winter. Een knusse tijd. Als u uit het raam naar een winters landschap kijkt, denkt u aan vroegere tijden. Pieter
Brueghel moet het ook zo beleefd hebben… Verwarming een graadje hoger, lekker warm binnen zitten, gezellig feesten,
uitgebreid tafelen en oliebollen bakken. Maar bovenal plezierig samenzijn. Om te vieren dat we de feestmaanden tegemoet
gaan, geven we dit keer twee Wellertaarten weg.
Taart 1 voor Wellerklant
Marietje Theunissen uit ‘De Baenje’
Is het niet heerlijk om bij een park
te wonen? Elke dag een stevige
wandeling, waarbij de kou uw wangen
prachtig rood kleurt. Heerlijk
genieten van de rustgevende omgeving.
De wind speelt met uw haren
en een paar verloren blaadjes dwarrelen
traag naar beneden. Marietje
en Jan Theunissen wonen zelfs bij
twee parken: het Vijverpark en het
Edenpark. Niet zo verwonderlijk dus
dat ze het erg naar hun zin hebben.
Al vijftien jaar genieten ze van de
leuke buurt en de gezellige medebewoners.
Het leven in ’De Baenje’ is
heerlijk.
Nooit saai
Gebeurt het niet vanzelf, dan zorgt
Marietje er wel voor dat er altijd wat
te beleven valt. Marietje is voorzitter
van de bewonersvereniging. Samen
met dertien vrijwilligers is ze overal
bij betrokken. Marietje is de hele
dag actief. Behalve dat ze alles organiseert,
heeft ze vooral een sociale
functie. Mensen lopen de deur plat
en bellen om de haverklap. Marietje
doet het graag, ook al heeft ze nauwelijks
vrije tijd over.
Hippe kerstkransen
In de knusse gezamenlijke ruimte van
‘De Baenje’ worden heel wat gezellige
uurtjes doorgebracht. Van maandag
tot en met zaterdag kunnen bewoners
hier voor een activiteit én gezelligheid
terecht. Sjoelen, kienen, handwerken
en een heleboel fijne ‘koffieleutuurtjes’.
Maar Marietje verzorgt ook
de modeshows, Sinterklaas- en kerstvieringen,
de jaarlijkse barbecue…
En excursies! Zo zijn ze bijvoorbeeld
naar Afnorth in Brunssum geweest en
naar een wolfabriek. Alles wordt door
haar tot in de puntjes verzorgd. Weller
draagt ook een steentje bij. Binnenkort
organiseren we de workshop ‘hippe
kerstkransen maken’. Weer eens wat
anders dan de standaard kerstkransen.
Er zijn ook een paar heel bijzondere
diensten in 'De Baenje'. Veel ouderen
hebben moeite met het invullen van
ingewikkelde formulieren. De oplossing
is simpel. Elke week krijgen ze
advies van een financieel adviseur.
En even mooi maken? De kapper en
pedicure komen gewoon aan huis.
Doe-dag
Het hoogtepunt van het jaar is de
Doe-dag in september. Aan de naam
dec 06
wellermagazine
06
hoor je het al, iedereen moet dan de
handen uit de mouwen steken. Dit
jaar was het thema ‘Hoofd, Handen
en Voeten’. De bewoners braken
hun hoofd over moeilijke raadsels,
schilderden geweldige creaties en
struikelden over hun eigen voeten
om als eerste op de dansvloer te
komen. Wie denkt dat senioren altijd
vroeg naar bed gaan, heeft het mis.
In ‘De Baenje’ werd tot in de late
uurtjes gefeest. Pas om drie uur was
iedereen in dromenland en hing er
een serene rust…
De Wellertaart is Marietje van harte
gegund. Maar ook wederhelft Jan
verdient een flinke punt, want hij
helpt altijd mee!
06 dec
wellermagazine
07
Wellertaart x 2
Clublied Huize Corisberg
Went vier samen hei
bijee zunt mit plezeer,
Zage vier aan uch
hej woen ich geer.
Hej zunt vier gelukkig
in ös element,
Leve hej bijee nu,
vierzunt aanee gewend.
Hej zunt vier gelukkig
in ös element,
Leve hej bijee nu,
vierzunt aanee gewend…
Taart 2 gaat naar
Wellerklanten Mieke en Nol
Bruls uit Heerlerbaan
Kent u Huize Corisberg? Een prachtig
woonzorgcomplex, midden in het
bruisende centrum van Heerlerbaan.
Een stijlvol gebouw, met een futuristisch
atrium en een adembenemende
wintertuin. De gezamenlijke ruimte
is zo groot als een balzaal. De 71
bewoners maken hier dan ook regelmatig
een vreugdedansje. Iedereen
kan goed met elkaar opschieten. Het
is net één grote familie. Een sprookje?
Nee, gewoon een fijne werkelijkheid.
Het leven is hier absoluut niet saai.
Regelmatig worden er feestjes en
activiteiten georganiseerd. En nog
drukbezocht ook! Dat heeft vast te
maken met het organisatietalent van
Mieke en Nol Bruls. Zij zijn het geheim
achter deze succesformule.
Monumentale carréboerderij
Tot voor kort woonden Mieke en Nol
in een prachtige monumentale carréboerderij
uit 1772. Ruim 250 jaar
oud én al ruim een eeuw familiebezit.
Spectaculair wonen, veel groen en een
zee van ruimte. Hoe konden ze dan
toch wennen aan hun nieuwe stulpje?
Dat duurde ook even, maar nu hebben
ze hun draai helemaal gevonden.
Dat is vast ook te danken aan hun
grote inzet om het voor iedereen
gezellig en leefbaar te maken. Kaarten,
Koersbal, Paasviering, Kerstviering,
Oud en Nieuw, jubileumfeesten,
ludieke acties… De bewoners
hebben hier een leven als God in
Frankrijk.
André Rieu
Om dit allemaal te organiseren krijgen
ze hulp van vrijwilligers. Maar
het meeste werk komt toch neer op
Mieke en Nol. Er wordt gesjouwd,
gesleept, gepoetst, lijstjes gemaakt,
opgeruimd…Wat zijn nu de bestlopende
activiteiten? De concerten
in het atrium zijn het meest populair.
Twee uur van te voren staan de
bewoners al te dringen om de
mooiste plaatsen te bemachtigen.
Het lijkt wel of André Rieu langskomt
in plaats van het plaatselijke
fluit- en tamboercorps. De carnavalsviering
is ook fantastisch. Ieder jaar
kiezen ze een eigen Prins Corisberg.
Dat blijft altijd spannend! Alle bewoners
komen opgedoft naar de viering
toe. Aan originaliteit ontbreekt het
niet. Vorig jaar kwam er een echtpaar
van bijna 80 verkleed als André
Agassi en Steffi Graf. Dat is toch
humor!
Dat hier een echt familiegevoel
hangt is mij wel duidelijk. Elke zondag
wordt er zelfs uit volle borst het
clublied gezongen. Ben dan niet verbaasd
als uw oren opeens beginnen
te piepen als u toevallig langsloopt.
In de wandelgangen klinkt zelfs al
het eerste couplet… (zie links)

Een 'opgepimpt' interieur
Zijn voorliefde voor dierenprints deel
je absoluut niet. De aftandse studententafel,
die bij hem nostalgische
herinneringen oproept is toch echt
passé. En die grijze vormloze zitzak
is ronduit saai. Je kunt er niet eens
met zijn tweeën op liggen. Andersom
doet jouw roze prinsessenbank je
stoere bink huiveren. Help, wat nu?
Je kunt natuurlijk de hulp inroepen
Samenwonen, de ultieme droom. Je fantaseert over een roze wolk, fantastische
gesprekken, een ontbijtje op bed van je lief, samen de boel inrichten…
En dan, als donderslag bij heldere hemel valt er een schaduw over jullie prille
geluk. Jullie blijken een totaal andere smaak te hebben…
van het programma ‘Samenwonen’.
Maar zit je daar nu op te wachten?
Er zit niets anders op dan concessies
doen en een aantal nieuwe spulletjes
te kopen. En dat laatste is natuurlijk
wel heel leuk.
Vintage
Lekker samen winkelen kan heel gezellig
zijn. Of je nu kiest voor de safari-
dec 06
wellermagazine
08
look, traditioneel, modern, de hippiestijl
of voor vintage. Het gaat erom
dat je je prettig voelt. Het hoeft heus
niet allemaal design, Italiaans handwerk
en peperduur te zijn. Of chique
namen te hebben als ‘chaise longue’.
Vintage is in, dus struin gerust alle
rommelmarkten af. Oma’s serviesgoed?
Niet weggooien! Gouden
randjes, krullende decoraties en tut-
06 dec
wellermagazine
09
…en erna!
tige details zijn weer helemaal hip.
Geen zin in oud en gebruikt? Vooral
Ikea heeft leuke, hippe en kekke
spullen die heel betaalbaar zijn.
Inspiratie
De echte trendwatchers onder ons
gingen vast naar WoonMecca. De
jaarlijkse woonbeurs in het MECC
in Maastricht. Maar de rest zit waarschijnlijk
op dinsdagavond aan de
buis gekluisterd bij de woonavond
van RTL 4! Plannen om je woning
in te richten? Kijk dan eens op
www.wellernet.nl. Op onze site vind
je een programma om je meubeltjes
in de ruimte te zetten. Zo zie je snel
wat je mogelijkheden zijn. Inspiratie
opdoen? Maak dan eens een ‘mood-
bord’. Je knipt alle meubels, lampen
en accessoires uit die je leuk vindt en
plakt ze op een groot wit karton.
Geld besparen
Eigenlijk woont iedereen in zijn eigen
kleine museum. Elk huis is anders
ingericht. En alle bewoners hebben
hun eigen kleine gewoonten. Mama
is een enorme koukleum en zet de
verwarming op loeien. Papa houdt van
lang douchen en zusjelief kan pas ontspannen
in een groot warm bad met
veel schuim… Jammer genoeg kosten
veel van die rituelen handenvol geld.
Wist je dat je veel geld kunt besparen
in huis? 47 Euro per jaar als je de
thermostaat overdag een graadje lager
zet, de helft van je douchekosten als
je een spaarkop gebruikt. Ook met
de was valt veel voordeel te behalen.
Stop de trommel helemaal vol
want elke wasbeurt minder, scheelt
ongeveer één euro. En als je de was
‘ouderwets’ buiten hangt, bespaar je
op iedere droogbeurt 60 eurocent.
Een kloddertje verf…
Ga je aan de slag met het verven
van de kamers? Denk dan nog eens
goed na over de kleurkeuze. Kies
groen voor rust en energie. Geel
voor een verkwikkend en opgewekt
gevoel. Rood als je bijvoorbeeld
flink moet studeren (je wordt er
actief van). Blauw voor kalmte en
rust. Paars voor het verbeteren van
de creativiteit en wit voor een koel

Voor Na
Voor Na
dec 06
wellermagazine
10
06 dec
wellermagazine
11
Wellerklant Ellen Schrander
uit Brunssum is dolgelukkig
met haar ‘opgepimpte’
woning!
effect. Heb je ook een hekel aan
doordringende verflucht? Niet verwonderlijk
want die penetrante geur
kan je knallende hoofdpijn bezorgen.
In de slaapkamer is dit zelfs een
reden om geen oog dicht te doen.
Voorkom dit door een schaaltje volle
melk neer te zetten. De melk neemt
de verflucht op en dat scheelt een
hoop ergernis…
De Wellermetamorfose
Weller is ook aan de slag gegaan
bij Wellerklant Ellen Schrander.
Sinds 1999 woont Ellen (50) in
‘Schuttersveld’ in Brunssum. Eerst
met haar twee dochters en nu
alleen. De omgeving bevalt heel
goed, maar van haar huis wordt ze
Voor
Na
niet echt warm. Helaas heeft ze niet
de financiële middelen om daar verandering
in te brengen. Wat Ellen het
liefste wil? Gewoon weer lekker kunnen
wonen.
Bij binnenkomst valt de half afgewerkte
gang meteen op. Veel schreeuwend
rood en nog wat verdwaald wit. Hele
stukken lambrisering zijn op mysterieuze
wijze verdwenen. Woonkamer
en keuken bieden al net zo'n somber
aanzicht. Schilferende plafonds, bladderende
verf… Kleuren zijn niet meer te
herkennen. Ook van het toilet word
je niet vrolijk. Er is eigenlijk maar één
woord voor: troosteloos. Tijd voor
Weller om in actie te komen. Acht
Wellermannen werkten keihard om
de woning van Ellen om te toveren
tot een paleisje. De lambrisering
wordt bijgewerkt en stralend wit
gemaakt, het toilet opgevrolijkt
met roze en ecru en de muren in de
kamer bedekt met een zalmkleurige
verf. De plafonds zijn weer sneeuwwit.
En voor een vrolijk kleureffect
wordt één muur geverfd in zonnig
Toscaans. Alsof je elke dag op vakantie
bent in Italië! Als verrassing worden
er later ook nog nieuwe tegels
in de keuken geplaatst.
En Ellen? Zij is weer dolgelukkig
én apentrots!

Lekker knutselen!
Elke woensdagmiddag is het feest voor kinderen in de Egge. In buurtcentrum
‘De Hoeskamer’ wordt een knutsel- en spelmiddag georganiseerd. Voor
maar 2 eurootjes per keer hebben de kinderen een onvergetelijke middag.
Enthousiaste vrijwilligers zorgen voor de begeleiding en de ideeën. De kids
zijn niet verplicht om elke week te komen, je komt gewoon als je zin hebt.
Zo zitten er elke week andere vriendjes en vriendinnetjes. Er worden ook
regelmatig grotere activiteiten georganiseerd. Zo was er eind oktober een
spannende Halloweentocht.
Woensdagmiddag, enthousiast
komen de eerste kinderen binnen.
Ze omarmen vrijwilligers Nikki van
Mill en Lies Vaessen. Ze raken niet
uitgepraat over de Halloweentocht
van gisteren. Die enge heks leek wel
verdacht veel op juffrouw Nikki en
er werd volop gespeculeerd over het
vieze kikkerbloed dat ze bij zich had.
Kinderen van de Egge
Ben jij tussen de 5 en 10 jaar en
woon je in de Egge? Dan kun je
gezellig meedoen aan deze middag.
Er worden prachtige dingen gemaakt.
Een vrolijke spaarpot,
dakpannen beschilderen, een schrift
versieren met je favoriete stripheld
of idool, een Venetiaans masker
knippen en lakken… te veel om op
te noemen. En je krijgt ook iets lekkers
te eten. En dat is nog lang niet alles.
Zo was er laatst een bingo en kon je
heel leuke prijsjes winnen. De zusjes
Cheyenne (8) en Domenica (9) vertellen
wat zij ervan vinden: “Het is fijn
dat we zelf mogen kiezen. Het leukste
is het knutselen, vlinders maken en
dakpannen verven. En de juffrouwen
zijn heel lief.”
Knutseltips
Woon je niet in de Egge maar ben je
toch een knutselliefhebber? Leef je
dan eens uit op de volgende knutseloefeningen:
• Ketting van Meloenpitten
Nodig:
pitten van een meloen,
sterke draad, naald en verf
dec 06
wellermagazine
12
Werkwijze:
Van de pitten van een meloen
kun je een mooie ketting maken.
Je moet ze eerst goed wassen en
laten drogen. Neem dan een naald
en een stevige draad leg aan het
eind van de draad een knoop. Prik
de naald door het uiteinde van
iedere pit en rijg ze aan de draad.
Voor een nog mooier resultaat kun
je de pitten verven. Zo krijg je je
eigen meesterwerkje.
• Vis van macaroni
Nodig:
macaroni, lijm, papier, verf
Werkwijze:
Kijk je moeder lief aan en vraag
of je even in de voorraadkast mag
duiken. Pak een stevig stuk papier
en teken daar een dier op. Laat je
fantasie maar de vrije loop. Teken
bijvoorbeeld een grote vis. Plak de
macaroni erop alsof het schubben
zijn en klaar is kees. Je kunt het
kunstwerk ook nog verven.
Veel plezier!
06 dec
wellermagazine
13
De taal van de mam wordt geschreven in onze moedertaal: het dialect.
We spreken over ’taal’ omdat het Limburgs een echte en erkende taal is, die in niets onderdoet voor
het Nederlands. Ten opzichte van onze standaardtaal- het Nederlands- is het Limburgs een dialect,
zoals het Nederlands een dialect is ten opzichte van het handels-en diplomatiek Engels.
Antiekmaat
De inrichting van de wuëning deet
jieëkerinne oeteraard óp zieng ege
maneer. As leefhebber van antiek
sjtreup ich alle antiekmate aaf. Sjterker
nog, ich breëk d’r hals um doa te
kómme en eemoal doa bin ich neet
mieë voet te sjloa. Vúúr das te doa bis
kómme dich allerlei lüj teëge die al van
alles óp heem aasjlepe of ’nt morkse
zint óp de parkeerplaatsj um de nui
aanwinste in d’r auto te kriege. Wat
ee heerlik metier... al die kröamkes vol
mit kroam gekroamd. De mees oetee
lopende zake weëde doa aageboane.
Me kin ’t zoeë gek neet bedinke of
’t is d’r te gelle. Hei lik en sjteet de
gesjiechte van ’t verlede oape en
bloeët oetgesjtald.
An de artikele is te zieë dat ze van alle
range en sjtande mótte zieë geweë.
Bei jieëker dink huët ee verhoal dat
begint mit de blieheed van de lüj die
’t destieds aansjafde en oeteelopende
reë woarum ’t hei is terech gekoame.
Me zuut d’r film va vreuger vúúr zich.
D’r circel van aansjaf-aafsjtand-aansjaf
is hei wer rónk. Recycling van kuns en
kitsj…
En dan de oetbaters… vuur daag en
dauw zint ze al óp weëg um alles óp
tied en zoeë kómpleet meugelik oet
te sjtalle. Heerlik volk! Ze lieke zoeë
geweun, mè dat zint ze neet. ’t Is ee
apaat sjlaag lüj, ieësjte klas verkopers
durch hön miensjekinnis. Psychologe
zónger ópleiding en titel! Vanoet inne
ooghoek hant die al gezieë of ste kieker
of keuper bis, wenste óp hön kröamke
aa kums. Die hant dich al i gen tesj nog
vúúr das te get gevroagd has. ’Vreug
18’ zeët ’e teëge ing vrouw dië gekonsentreerd
noa ee salondusjke sjteet
te stare. ’Vreug d’r 18 euro’? huur ich
höare man sjtilkes vroage. Kiek, die lüjkes
zint al geknipt en gesjore, nog vúúr
dat ze d’r pries gehoeëd hant. ’18’
sjteet vuur 18e ieëw en dat suggereert
ee antiek sjtuk. Mè dat hat d’r handeleer
neet d’rbei gezag en doabei: vúúr hem
sjteet ee bordje mit de teks: ’Antiek en
Curiosa’. Bliek ’t ginne antiek te zieë,
kan heë ummer zage: ’t is curiosa.
Zoeëne maat is geweldig en tries
tegeliek. Geweldig as me bedinkt wat
ins sjoeën en passend in d’r hoesroad
van lüj hat gesjtange, gehange of geleëge.
Tries as me zuut wie betrekkelik en
vergenkelik alles is. Grammofoonplate
van artieste die ins va glorie en applaus
umgeëve woare en noe hei ligke te
wachte óp nostalgiese belangsjtelling.
Ich bin getuge van ’ne handel in ee 2-persoons
bed van d’r Louis d’r zoeëvöalste.
D’r klant - ee ouwer heerke mit ing sjieke
vöal jónger vrouw - wilt wete dat zie ’t
wal wete. Heë klopt ins hei en doa óp ’t
ekehote gesjtel. Loestert mit haof touwgeknieëpe
oge, knikt en mompelt get in
De taal van
de mam
Wachte
Al weëke lank is heë
’nt wachte en ’nt sjmachte.
Zier begriepelik,
mè neet intelligent.
Want wie zie góng
doe zag ze:
’ich goa noa d’r kapper
vuur permanent.’
zich zelf, drieënt zich mit d’r ruk noa
d’r verkeuper en pietsjt zie vruike ee
eugsjke. Ofsjoeën heë dit neet had
gezieë, wit d’r ervare handeleer dat de
koers gelope is. Heë wies óp ee groeët
book ’Kunstgeschiedenis’, dat as
’bewies’ mót dene dat mit hem neet
te sjpotte vilt. ’t Jónk bruudje mit alles
drum en draa, wurp al höar charmes
in de óngerhandeling. D’r maatman
bekiekt höar ópvallend lang… Of heë
de ech-heed van de parelketting of
höar decolleté óngerzeukt… me wit
’t neet. ’Dat zie mit deë rieke antieke
man in zoeë cultuur-histories bed
wilt ligke, mót zie wete’, zuuste d’r
handeleer dinke. ’t Ónervaren vruike
hat waal deë rieke goodvusj gevange,
mè hei kriet ze nog nit ins bieët…!
Ervaring is alles en zieëker bei zoeng
psychologe wie maatlüj.
Ich vrui mich al wer óp d’r volgende
maat!
Ger Prickaerts Heëlesj

Kerstkoken bij
de buren
Het kerstdiner… voor veel mensen een ‘tour de force’. Wat moet ik in
hemelsnaam koken? Urenlang boodschappen doen. Een metertje kookboeken
doorspitten, noeste arbeid in de keuken en een riedel schietgebedjes dat de
torenhoge soufflé niet met een diepe zucht in elkaar ploft.
Wellerklant Nellie heeft hiervoor een
eenvoudige oplossing: ‘Doe het
samen’. De hele familie is een paar
dagen in touw, de boom wordt
samen opgetuigd én er wordt samen
gekookt. Maar dat betekent niet dat
ze dagen in de keuken staan. Het
gaat vooral om de gezelligheid. Ze
kiezen voor gemakkelijk, gezond
maar toch lekker. Als ik haar vraag
of zij haar diepste keukengeheimen
wil prijsgeven, is Nellie meteen
enthousiast.
Het kerstdiner
Nellie: “Kerst vieren wij ieder jaar bij
andere familieleden. Dit jaar is het
onze beurt. Ik vind deze kersttraditie
geweldig en hoop er nog lang van te
kunnen genieten. Omdat we allemaal
werken hebben we de taken verdeeld.
Het voorgerecht wordt door de oudste
dochter of liever gezegd onze schoonzoon
verzorgd. Zijn gerechten blijven
altijd een verrassing. Normaal verklapt
hij niets, maar voor deze speciale gelegenheid
heb ik hem zijn bijdrage van
dit jaar kunnen ontfutselen. Het hoofdgerecht
is mijn taak, evenals de jaarlijkse
vruchtenbowl. Het nagerecht is voor
mijn jongste dochter en haar man.
dec 06
wellermagazine
14
De middelste dochter heeft het dit
jaar heel gemakkelijk, zij hoeft alleen
maar een chique christoffeltaart te
kopen. En de jongste zoon… die mag
nog even de kunst afkijken.
Wat staat er voor kerstavond op het
programma? Bonte kipsalade, forel,
aardappeltaart en mini-omeletjes.
Ik kan u alvast verklappen dat Nellie
heel goed kan koken, dus dat wordt
vast smullen.
06 dec
wellermagazine
15
Voorgerecht
Bonte kipsalade
400-500 gr. gaar kippenvlees
halve komkommer
zout
3-4 tomaten
200 gr. blauwe druiven
uitje / sjalot
halve krop ijsbergsla
50 gr. knapperig gebakken
bacon / ontbijtspek
Voor de dressing:
4 eetlepel (zonnebloem)olie
1 eetlepel kruiden- / wijnazijn
1 eetlepel fijngesneden dille
zout en peper
Hoofdgerecht
Forel in folie (oven)
6 forellen
aluminiumfolie
olie
6 stengels bleekselderij (in stukjes)
6 sjalotjes (snipperen)
6 takjes peterselie
6 takjes tijm
zout en peper
2 dl. witte wijn
50 gr. boter
Was en droog de forellen heel voorzichtig.
Bestrijk 6 royale stukken
aluminiumfolie met olie en leg op
ieder stuk een forel. Stop in de buikholte
van de forel peterselie en tijm.
Strooi zout en peper erover, verdeel
de selderij en de sjalot over de vissen.
Schenk over elke forel wat wijn en
vouw de pakketjes zorgvuldig, maar
niet te stijf, dicht. Leg de pakketjes in
een voorverwarmde oven van 200°C
op het rooster, 20-30 minuten.
Tip
Lekker met aardappelpuree of aardappelroosjes
en groentenspiesjes.
Of appel gevuld met rode kool. Hol
hiervoor zure appels uit en vul deze
met warme rodekoolblokjes (uit de
diepvries).
Geen visliefhebber?
Omdat twee dochters en de kleintjes
geen viseters zijn, maakt Nellie voor
hen een aardappeltaart (magnetron):
500 gr. bladerdeeg (1/3 bewaren als
deksel)
1,5 kg. geschilde en in dunne plakjes
gesneden aardappelen
5 gesnipperde sjalotjes
300 gr. mager gerookte spekjes in
stukjes
1 eetlepel olijfolie
2 eetlepels ketjap manis
200 gr. zure room
4 eieren
zout, peper, basilicum
Meng de eieren, zout, peper, basilicum,
ketjap en de zure room in een schaal.
Spreid 2/3 van het bladerdeeg in de
bakvorm en leg daarop de aardappelschijfjes
en bestrijk dit met het
mengsel. Rol de rest van het deeg uit
en bedek hiermee de aardappelen.
Plak de randen vast, maak een gat in
het midden en bestrijk het royaal met
eidooier. Laat dit 18 minuten in de
magnetron garen op 750 watt (of 30
minuten in een voorverwarmde oven
van 180°C).
Nagerecht
Mini-omeletjes
met vruchten en ijs
(hierbij is aan de kinderen gedacht!)
8 eieren
4 eetlepel melk
snufje zout
40 gr. boter
Klop de eieren los met de melk
en het zout. Verhit de boter in de
koekenpan en bak kleine omeletjes.
Je kunt hiervoor een ‘bakring’ in elke
gewenste vorm gebruiken. Kinderen
zijn er dol op. Bestrooi het bord
royaal met poedersuiker en serveer
daarop de mini-omeletjes met ijs en
fruit naar keuze.
Tip
Je kunt bij de bakartikelen ook
kiezen uit andere versieringen zoals
bijvoorbeeld de confetti van Baukje.

door Roelof Braad
Roelof Braad is stadshistoricus van Heerlen
en bereikbaar bij Rijckheyt, centrum voor
regionale geschiedenis (voorheen:
Stadsarchief) te Heerlen.
Foto's: collectie Rijckheyt, Heerlen
Vroeger
De behoefte aan vertier en gezelligheid is van alle tijden. Hele oude tradities
vloeien voort uit de behoefte van de mens na zijn werk ook te kunnen genieten
van wat het zaaien, oogsten en dorsen en het werken aan en voor het eigen
huisje hem bracht. Ook het kerkelijke jaar met als hoogtepunten het kerkfeest,
later kermis genoemd, maar ook Pasen en Kerstmis, speelde een grote
rol in het leven.
Neem bijvoorbeeld Kerstmis. In de
middeleeuwen versierden de mensen
de huizen alleen nog met maretak.
Maretak was het Germaanse symbool
voor het eeuwige leven. En dat paste
natuurlijk ook goed in de christelijke
traditie. Want de komst van het
kindje in de kribbe gaf de gelovigen
immers eeuwig leven! Als men na de
nachtmis thuis kwam, wachtte daar
een feestmaal, waarvoor men vaak
al lang van te voren spaarde, zeker in
tijden van oorlog en mislukte oogst.
Meteen thuis werd er een extra zware
boomstronk, de ´kerstschobbe´ op het
vuur gelegd. Die moest de hele nacht
blijven branden. Moeder en vader vertelden
verhalen en er werden kerstliederen
gezongen. Nog niet onder
de kerstboom. Die deed pas laat in
de 19e eeuw zijn intrede. Bewoners
Woonplezier sinds
de middeleeuwen
van onze regio konden de eerste
kerstboom pas rond 1850 in Aken
bewonderen. Het duurde nog tot kort
na de Eerste Wereldoorlog voordat
het plaatsen van een kerstboom in
huis gebruikelijk was om de gezelligheid
rondom kerst in de woning te
vergroten. Tijdens de advent was het
hele gezin en de hele dorpsgemeenschap
in de weer om het feest van de
geboorte van het kindje Jezus in de
stal van Bethlehem voor te bereiden.
Al in de elfde eeuw werd de kerststal
met levende beelden nagebootst.
Soms als toneelstukje in de kerk,
maar ook buiten in een snel van hout
opgetrokken kerststal. Eerder dan de
kerstboom komt het kerstkribje in
huis. Rond 1750 hadden nog maar
slechts enkele huisgezinnen een
kerstkribje in huis staan. Vijftig jaar
dec 06
wellermagazine
16
later stond er, mede door de invloed
van de romantiek, een kerstkribje in
vrijwel elk huisgezin.
De wintertijd was sowieso al sinds
mensenheugenis de gezelligste tijd.
De oogst was binnen en het werk op
het veld, het dorsen en het ploegen
en zaaien van de wintertarwe was
klaar. De boeren hadden tijd voor
bezigheden rondom huis. Maar ook
dat kon best nog hard werken zijn. Er
moest hout gesprokkeld worden en
enkele bomen geveld en klein gehakt
om een wintervoorraad voor het stoken
te hebben. Gaten en kieren van
de toen nog veelal lemen vakwerk-
06 dec
wellermagazine
17
huisjes moesten worden gedicht en
af en toe moest ook een meubelstuk
worden vervangen of gemaakt voor
de opgroeiende of zich uitbreidende
kinderschaar. Maar over het algemeen
was dat niet zo veel werk
dat er niet aan feesten kon worden
gedacht.
Het oogstfeest met het mei-i-vaare
was tot 1900 een feestelijk gebeuren
met tal van gebruiken. De oogstwagen
en de paarden die deze moesten
trekken werden sierlijk opgetuigd. Bij
het laden van de laatste tarweschoven
werden de schoenen gepoetst
van de verschillende eregasten, zoals
de baas en de bazin van de hof, de
pastoor en de burgemeester. Deze ceremonie
stamde uit de tijd dat het land
nog eigendom was van de kasteelheer.
En als de laatste tarwe opgeladen
was, plaatsten de boerinnen de versierde
mei op de wagen en namen ze
zelf plaats boven op de oogst. Onder
gezang van oogstliederen trok men dan
naar en door het dorp. Bij aankomst
op de hoeve werd de laatste oogst
geborgen en de mei op het dak van de
graanschuur geplaatst. Bij de hoeve
werd dan uitbundig gefeest met koffie
en vlaai en daarna veel gerstenat.
Koffie en vlaai was er ook sinds mensenheugenis
tijdens de kermis. Kermis
Links: Winterpret in Heerlerheide. Op de
vijver Blankevoort kon in 1947 volop worden
geschaatst. Midden boven: Het in ere
herstelde oogstfeest in Bocholtz in 1957.
Er was toen sinds 1927 geen oogstfeest
meer geweest. Midden beneden: Voor het
vlaaien bakken voor de kermis was het
gehele gezin in de weer. Voordat de vlaaien
in het bakhuisje werden gebakken zette
men ze op lange planken klaar om ze in de
oven te schuiven zodra het gebakken brood
eruit kwam. Rechts: Het kerstverhaal wordt
al eeuwenlang in de kerken opgevoerd. Hier
de speelgroep van de protestantse kerk aan
het Tempsplein in Heerlen in 1950.
Beneden pagina: Enkele nieuwjaarsgroeten
uit ca. 1900.
was aanvankelijk vooral ook een
familiefeest en het hoogtepunt van
alle feesten in de dorpen in oostelijk
Zuid-Limburg. Het was een noodzakelijke
ontspanning na maanden van
eentonige arbeid, een festijn voor
de maag als het familiediner werd
gehouden. Al dagen van te voren was
men in de weer om vlaaien te bakken,
de huizen te witten, de vloer te
schrobben en de varkens te slachten.

Links: Huisbezoek van Sinterklaas is een
gebruik dat in de 18de eeuw ook in Limburg
traditie is geworden. Hier Sint op bezoek bij de
familie Leufkens in Heerlen in 1930.
Midden: In de donkere dagen voor Kerstmis
zet stutter J.H. Arets van Staatsmijn Emma de
kerstkribbe op. (Bron: Steenkool 1948).
Rechts: De kerstkribbe was vele eeuwen alleen
in de kerk te zien. Het gebruik werd ook overgenomen
door de mijnen, waar in de loonhal elk
jaar een grote kerstboom met kribbe werd opgesteld.
Hier de loonhal van de mijn Julia in 1926.
In Heerlen werden voor de huizen 2
tot 3 meter hoge dennenboompjes
geplant. Het jaarfeest is in onze regio
waarschijnlijk al in de negende eeuw
ontstaan ter herdenking van de stichting
van de kerk. Na de instelling van
het sacramentsfeest in de dertiende
eeuw kwam er in veel plaatsen een
tweede kermis, die werd voorafgegaan
door een sacramentsprocessie.
Een volmaakte kermisdag werd
begonnen met een reveille door de
tamboers van de schutterij, die de
bevolking moest oproepen om te
gaan deelnemen aan de ‘bronk’, het
hoogtepunt van de kermis. De taak
van de schutterij was na de processie
meestal volbracht. Rondreizende
speellieden, jongleurs en waarzeggers
vertoonden op het kermisterrein hun
kunsten en allerlei volksspelen, zoals
mastklimmen, zaklopen, kikvorskruien,
potslaan, sprietlopen en tonsteken
werden georganiseerd ter vertier en vermaak
van de dorpsbewoners. Maar ook
speciaal georganiseerde concerten en
bals trokken het nodige publiek. Er werd
gedronken en gezongen, ‘geteerd en
gesmeerd’, gedanst en muziek gemaakt.
De carousel, die eind zeventiende eeuw
voor de bewoners van oostelijk Zuid-
Limburg voor het eerst op de kermis van
Aken te zien was, deed zijn intrede, in
Kerkrade voor het eerst in 1721, maar
moest anders dan later door mankracht
worden aangedreven.
Echte kinderfeesten waren Sinterklaas
en Sint-Maarten. Het St. Maartenfeest,
11 november, werd al in de 13e eeuw
gevierd. Op de vooravond verzamelde
de dorpsjeugd takkenbossen, stro,
aardappelloof, boomtakken en andere
brandbare materialen. Dit werd op grote
hopen gelegd en in brand gestoken.
Terwijl de stapel brandde, zwierven de
jongelui met ontstoken fakkels door de
velden. Wanneer men naar huis teruggekeerd
was, werden de jongelui getrakteerd
op melk en koek. Al eeuwenlang
wordt bijvoorbeeld in Welten de St.
Maartensoptocht gehouden, waarbij de
figuur van Sint-Maarten in de stoet meetrok.
Aan het einde van de tocht werd
dec 06
wellermagazine
18
het Sint-Maartensvuur ontstoken.
Met nieuwjaar ‘verrasten’ de buren
elkaar. Dit betekende dat de een de
ander vòòr probeerde te zijn met het
wensen van een ‘zalig nieuwjaar’. In
de 19e eeuw was het gebruikelijk dat
de aldus verraste persoon de ander
moest trakteren. ’s Nachts om twaalf
uur losten de jongemannen enkele
pistoolschoten onder het raam van
hun geliefde. Was dit gebruik in de
18e eeuw nog algemeen in zwang,
in de 19e eeuw was dit reeds op vele
plaatsen verboden. Op nieuwjaarsdag
werd in alle huizen wafels gebakken.
Een bekende nieuwjaarswens is:
Jelukzielig nuijaor
d’r kop vol hoar
d’r monk vol tseng
en eng waffel i jen heng
De kinderen schreven voor die gelegenheid
een nieuwjaarsbrief voor
vader, moeder, opa, oma, peetoom of
peettante. Dit was een zelf geschreven
heilwens op prachtig versierd briefpapier.
In ruil hiervoor kregen zij een
kleinigheid.
* Met dank voor alle informatie aan volkskundige
Kitty Jansen-Rompen uit Sittard.
Samen met haar schreef ik de bron van
dit artikel, aflevering 15, De bewoners van
oostelijk Zuid-Limburg en hun vertier van
de serie Ach lieve tijd, twintig eeuwen mijnstreek
(1994).
06 dec
wellermagazine
19
De mening van
onze klant telt!
Onlang kopte de plaatselijke krant
dat de afstand tussen Weller en
haar klanten alsmaar groter werd.
Geschokt lazen wij het gewraakte
artikel waarin een van onze medewerkers
geciteerd werd. Uit navraag
bleek, dat de journalist het interview
met ruime eigen interpretaties had
‘opgesmukt’ om zo enige nieuwswaarde
te creëren.
Pijnlijk
Wij vinden dit pijnlijk omdat Weller
de afstand tussen klant en organisatie
zo klein mogelijk wil houden.
Wij zijn overtuigd van het gegeven
dat onze corporatie zich juist laat
sturen door middel van een goed
en regelmatig contact met klanten.
Weller was niet voor niets de eerste
woningcorporatie die klantgestuurd
onderhoud introduceerde. Denkt
u ook aan een fenomeen als de
‘Wellerbus’ waarmee klanten gratis
vervoerd worden. Of aan onze
relatiebeheerders die u ‘gewoon’
thuis komen bezoeken bij vragen of
problemen.
Apetrots
Ook zijn wij apetrots op de wijze
waarop de samenwerking met de
huurdersorganisaties in de afgelopen
jaren gestalte heeft gekregen. Zij
spelen in vele opzichten een belangrijke
rol en helpen ons het vizier op
de klant nog scherper te stellen. Dit
bericht was voor hen dan ook heel
vervelend. Temeer omdat klanten via
de bewonerscommissies juist heel veel
inspraak hebben. Daarom publiceren
we op hun verzoek dit artikel.
Dialoog
Weller vindt de mening van haar
klanten heel belangrijk. Wij nodigen
u daarom nadrukkelijk uit om kritiek
over ons functioneren rechtstreeks te
communiceren. Vanzelfsprekend zijn
positieve ervaringen ook meer dan
welkom. Weller staat open voor die
dialoog en kan/wil leren van u!
Dus hebt u vragen, opmerkingen, een
mening over ons beleid, bent u teleurgesteld
in onze organisatie of hebt u
een goed idee? Schrijf, bel, mail of
vertel het rechtstreeks aan een van de
Wellermannen of-vrouwen.

Wellerdag 2006
Een spannend
Eftelingavontuur
Acht uur, bedtijd. Ik trippel op mijn blote
voetjes door ons huis, nog een beetje
treuzelen. Moeder kijkt me aan en ik zie
aan de diepe frons dat het menens is. Ik
sprint naar boven en klim snel in mijn bed.
De deur op een kier, lampje aan, nog even
een snelle blik langs mijn voetbalhelden.
Welterusten Ruud, dag Ronaldinho en een
knipoog voor David. Ik sluit mijn ogen en
knijp nog even in mijn wang. Was vandaag
een droom of heb ik het écht meegemaakt?
Ik probeer uit alle macht wakker
dec 06
wellermagazine
20
te blijven, maar helaas de slaap wint
iedere nacht weer opnieuw.
Ik kijk omhoog en zie ‘Langnek’ net
boven de bomen uitkomen. Ja hoor,
hier heb jij je papiertjes ‘Holle Bolle
Gijs’. Ongelovig kijk ik in het rond,
ik dool zo maar in het Marerijk. Hé
daar heb je Roodkapje en kijk nou
toch, die lelijke oude heks gaat met
een krakende stem tegen Hans en
Grietje tekeer.
06 dec
wellermagazine
21
Ik kan niet wachten op mijn luchtdoop
en reserveer een ‘enkele’ reis
voor de Droomvlucht. Droom, droom
in de Droomvlucht mee, hoog langs
de sterren in je hemelslee. Droom je
droom van zuiver goud, bij de elfjes
in het eeuwenoude woud… Langs
het Trollenmoeras omhoog, glijdend
als langs de regenboog. Genietend
van kastelenpracht, sterretjes glinsteren
in de nacht. Dag Elfentuin,
Kastelenrijk, dag Wonderwoud,
welkom wondere herinnering die
altijd standhoudt.
Snel naar het Anderrijk. Stoer stap ik in
de Piraña. Eventjes niet laten merken
dat ik bang ben. Adem inhouden en
oogjes dicht. De wind blaast met een
duizelingwekkende snelheid door mijn
haren. Pfff, na een paar minuutjes
komt er een einde aan die duivelse rit,
even bijkomen en vooral stoer blijven
kijken!
In de verte hoor ik de tonen van
Oosterse muziek. Vragend kijk ik
mijn moeder aan. Die 1001 nachten
bestaan toch alleen maar in sprookjes?
1001 Nachten… zachtjes schommelt
je bootje. De tovenaar wijst
de weg. Kijk uit! Een rots. Gelukkig,
net op tijd. Een nieuwe wereld opent
zich… Wonderlijke muziek. Oosters.
Een buikdanseres wiegt haar heupen.
Een krokodil! Die tanden… ontsnapt.
Tijgers. Een enorme reus. Nee! Moeten
we daar onderdoor? Pfffff… gelukkig.
Het wordt donker nu. Sinister.
Bedelaars. Twijfelachtige figuren.
Langzaam loopt de reis ten einde. Fata
Morgana. Beslist geen luchtspiegeling.
Wat is dit nu weer? Samen met papa
en mama op bezoek bij een kannibaal?
Mij niet gezien hoor! Likkend
aan een enorme ijsco, kijkt Monsieur
Cannibale toe hoe jij in een van de
kookpotten stapt. “Kom maar op als
je durft, want ik kook je gaar”, denkt
hij met een lach op zijn gezicht. Deze
vriendelijke Cannibale heeft het beste
met je voor. Dus wees niet bang en
zing mee met het vrolijke nummer dat
je hoort als je rondzwiert.
Bij het krieken van de dag kan ik
niet langer wachten. Ik ren naar mijn
moeder die me snel geruststelt. Nee
hoor, je hebt niet gedroomd Kevin. Jij
was namelijk één van de 150 kinderen
die samen met hun ouders en alle
Wellermedewerkers naar de Efteling
Zomaar van
Weller
zijn gegaan. De jaarlijkse Wellerdag
stond dit jaar in het teken van de
eigen huurders en met de name de
jongste Wellerklanten. Maar liefst 8
bussen vertrokken zaterdag 7 oktober
in alle vroegte naar Kaatsheuvel.

Friedel Nützmann,
winnares van de Weller
voortuinenwedstrijd
dec 06
wellermagazine
22
06 dec
wellermagazine
23
Zaaien, spitten, wieden, vegen, graven, schoffelen, strooien… Friedel Nützmann
(67) draait er haar hand niet voor om. Tuinieren is haar grootste hobby
en dat is te zien ook. Haar voortuin is een waar bloemenparadijs. Het is net
‘The Garden of Eden’. Zouden de 40 tuinkabouters haar soms helpen met al
dat werk? Ze laat zich in ieder geval niet weerhouden door haar reuma om
zelf haar tuintje te onderhouden. Zelfs een flinke regenbui houdt haar niet
van het werk. Geen wonder dus, dat zij de eerste prijs won bij de Weller
voortuinenwedstrijd. Een kijkje in het leven van onze kampioen…
Friedel staat al op me te wachten.
Met één hand zwaait ze en met de
andere veegt ze nog snel wat dorre
herfstbladeren weg. Tja, het typische
voorbeeld van een echte tuinfanaat.
Niets mag haar prachtige tuin ontsieren.
De heerlijke geur van rozen
streelt mijn neus en een grote tuinkabouter
lacht me olijk toe. Trots laat
ze de tuin zien en vertelt over de
planten. Haar lievelingsbloemen zijn
Camelia’s, want die bloeien zo prachtig.
En Gladiolen, want die staan zo
statig. “En… ach, eigenlijk vind ik ze
allemaal mooi”, verzucht ze.
1e prijs
Van de 25 deelnemers was Friedel
de absolute topper. Op 11 september
kreeg ze haar prijs (een tegoedbon
van 1000 euro van medeorganisator
Intratuin Heerlen) uitgereikt door
tuingoeroe Loek Peters (van L1). De
hamvraag is natuurlijk, wat heeft ze
hiervan gekocht? Friedel: “Natuurlijk
allerlei planten en een tuinset. De rest
reserveer ik voor Kerstmis. Dat vind
ik een geweldig feest. Prachtige versieringen
in huis, een gezellige boom
met mooie ballen. Lekker samen met
de familie. Dan komt het geld goed
van pas. En als er nog wat over is?
Volgend jaar wil ik graag een vijver
in de tuin.”
Zoetekauwen
We lopen naar binnen en ik krijg
de kans om rond te kijken. Haar
huis staat vol met leuke spulletjes
en hebbedingetjes. Vol trots showt
Friedel haar vogelbeeldjes. De favoriet
is het ijsvogeltje. Die ken ik wel,
er is zelfs een likeurtje van. Maar
daar heeft Friedel nog nooit van
gehoord. Samen met de buurvrouw,
die tevens haar schoondochter is,
drinken we een kopje thee. Ik krijg
een heerlijke verse wafel aangeboden.
Maar wie denkt dat het daarbij
blijft heeft het mis. Spekken in alle
kleuren van de regenboog, sommige
gehuld in een laagje chocolade, een
bonbonnière met nog meer heerlijkheden…
Ja, de dames zijn echte
zoetekauwen. En een snoepkous als
ik zegt daar echt geen nee tegen.
Hobby’s
Heeft Friedel ook nog andere hobby’s?
Ze kookt graag. Eén van haar
dochters heeft een Indonesische winkel
in Hoensbroek. Vandaag heeft ze
daar nog nasi voor gemaakt. Ze laat
me een wok zien, die bijna groter
is dan haar keukentje. Verder is ze
is ook gek op dieren. Spike, een
kruising tussen een keeshond en een
tekkel begint te blaffen. Even laten
weten wie hier de baas is! Maar hij
blijkt toch een klein hartje te hebben.
Boris de herderspup komt ook even
om de hoek kijken. Hij is bijna 4
maanden oud en struikelt over zijn
eigen poten.
Weller feliciteert Friedel van harte
en om nog even in ‘tuintermen’ te
spreken: “Wat je zaait, zul je oogsten”.

Sint Gerlach
Midden in het prachtige Geuldal en naast natuurgebied Ingendael, ligt het voormalig klooster Sint Gerlach.
Het bevindt zich in een mystieke en spannende omgeving. Prachtige hellingbossen, verstopte mergelgroeves en
de meanderende Geul. Majestueuze kalkwanden die respect afdwingen. En in de rijke flora en fauna bevinden zich
talloze planten en dieren. Deze plek is een echte aanrader. Maar kom niet te vroeg, want dan hangt er een spookachtige
mist. Voordat je het weet sta je oog in oog met een dolende kluizenaar…
Legende
Het klooster werd in 1201 gesticht.
Het diende als opvang voor de
vele pelgrims die het graf van de
Heilige Gerlachus bezochten. Kent
u de legende? Volgens dit verhaal
leefde de Ridder Gerlachus als een
kluizenaar in een holle oude eik in
Houthem. Hij sleet zijn dagen met
nederigheid en boetedoening.
Uit jaloezie op zijn populariteit
werd de eik omgehakt. Van het hout
werd een kapelletje gemaakt. Deze
plek werd een echt bedevaartsoord.
Niet veel later verrees de eerste
stenen kerk.
Schril contrast
Tot voor kort lag het kloostercomplex
er troosteloos bij. Jaren van verwaarlozing
hadden hun tol geëist. Verzakte
muren, verrot houtwerk, ingestorte
plafonds en een verwilderde tuin.
Het zag er zo griezelig uit dat er zelfs
gefluisterd werd dat het er spookte.
Een schril contrast met de luxueuze en
vriendelijke uistraling die het nu heeft.
Horecamagnaat Camille Oostwegel
werd de nieuwe eigenaar van het
Kasteel, de Pachthof, de Zuidvleugel
en 5 hectare grond. Hij toverde het
gebouw om tot een luxe hotel en een
tongstrelend restaurant. Daar ging
wel een hele kostbare renovatie aan
vooraf. Als een van de tegenprestaties
voor de gedeeltelijke overdracht realiseerde
hij onder ander een nieuwe
Gerlachuskapel, een museum en een
schatkamer.
De Gerlachuskerk
dec 06
wellermagazine
24
Als u toch daar bent is een bezoekje
aan de monumentale kerk zeker de
moeite waard. De huidige parochiekerk
dateert van ± 1720. Eerdere
stenen kerken werden verwoest door
brand of oorlogsgeweld. De vroegste
stamde uit 1201. Midden in de kerk
staat de tombe van Gerlachus. Als
06 dec
wellermagazine
25
je het afmeet aan het formaat moet
Gerlachus wel een reusachtig postuur
hebben gehad. Als je even rondkijkt
zie je ook de Reliekbuste. Deze
werd gemaakt door een Maastrichtse
zilversmid in 1701. Als je van fresco’s
houdt is dit dé ultieme plek. Op de
muren is het leven van Sint-Gerlachus
uitgebeeld. Een leuk weetje is dat
het kerkje met haar Oostenrijkse
fresco’s (1751) geldt als één van de
tien belangrijkste monumenten van
Nederland.
Het ei
Buiten in de tuinen, waan je je even
in Versailles. Het is er werkelijk
adembenemend mooi. Het meest
indrukwekkende voorwerp in deze
prachtige tuin is een spectaculair
mozaïek-ei. ‘Ex ova Omnia’: al
het leven komt uit een ei. Door
de eeuwen heen speelt het ei een
belangrijke rol in mythen, sagen.
De voornaamste kenmerken die het
toegeschreven kreeg waren: symbool
van nieuw leven, vruchtbaarheid,
vernieuwing en bescherming. ‘Het ei’
is gemaakt door Irene van Vlijmen
voor Camille en Judith Oostwegel.
Een eerbetoon aan het menselijke
initiatief met hart, hoofd en spiritualiteit.
Er zijn 140 kleuren gebruikt,
waaronder 20 nuances goud. Het
goud is 24-karaats bladgoud. Het
glas is handgemaakt en handgesneden.
Er zijn 4000 stukjes glasmozaïek
aangebracht. Het is vast geen ‘eitje’
geweest om dit te maken.
Interesse gewekt in mozaïek? Loop
dan eens naar de kapel. De mozaïkwand
is ook door haar gemaakt.
In één woord: indrukwekkend!
Wandelen
In het natuurgebied kun je heerlijk
wandelen en er is genoeg te zien.
Sinds mensenheugenis wordt er in
het Geuldal mergel gewonnen. Er
liggen wel veertig kalksteengroeves.
Sommige zijn zo groot, dat ze in
de tweede wereldoorlog in gebruik
werden genomen als fabrieksruimte.
Bij Geulhem is een van de weinig
overgebleven kalkbranderijen te
zien. Spannend. Ook dierenliefhebbers
kunnen hun hart ophalen. Er
leven prachtige vogels zoals de
Kwartelkoning en het IJsvogeltje.
Maar ook stoere Konikpaarden,
Gallowayrunderen en wilde reeën.
Reden genoeg om eens een kijkje te
nemen. Het is een plek vol magie,
hoop en dromen. Sommige wensen
komen er zo maar uit. Wel even een
muntje gooien in de Gerlachus-put.

Joepie!
We gaan naar
Kinderstad!
dec 06
wellermagazine
26
06 dec
wellermagazine
27
Jippie! Kerstvakantie! Dag juf, dag meester… tot volgend jaar! Wauw, wat klinkt dat nog lekker ver weg. Hup, de boekentas
in de kast. Even niet meer zwoegen op die moeilijke sommen, lang opblijven en leuke dingen doen.
Ja, vakantie heeft zo zijn voordelen. Maar wat als je voor de zoveelste keer naar de herhaling van SpongeBob moet kijken?
Je hoofdpijn krijgt van het MSN-en? En je de Playstation maar saai vindt? Vervelen is er deze kerstvakantie niet bij!
Je gaat gewoon naar de leukste stad van Nederland… Kinderstad!
Wat dacht je van eindeloos onderuit
gaan op de vele glijbanen, acrobatische
kunstjes oefenen op de trampoline,
je vriendjes nat spetteren in
de wildwaterbaan en doldraaien in
één van de draaimolens? Alles kan
in deze stad. Ben jij een echte avonturier?
Probeer dan je weg eens te
vinden in het super spannende doolhof.
Buiten regent het pijpenstelen,
maar jij kunt gewoon lekker doorspelen.
Geen doorweekte kleren en geen
kletsnatte haren. Honger gekregen van
alle avonturen? Voor één euro kun je
al een flesje fris, een ijsje of een lekker
frietje bestellen!
Heb je zin in een dagje vol actie en
plezier? Weller maakt het nu wel
heel aantrekkelijk. Jij kunt samen met
wellerbon
Kinderstad Heerlen
2 euro korting p.p. op de entreeprijs
van 8,50 euro (max. 4 personen)
Geldig van 22 december 2006
tot en met 7 januari 2007
Niet in combinatie met andere kortingsacties
Erop uit met
de kids
3 vriendjes of vriendinnetjes (of
natuurlijk mama en papa) een hele
dag genieten voor 6,50 euro per
persoon! En… Kinderstad is elke
dag geopend. Dus ook op de kerstdagen
en nieuwjaarsdag. Knip de
bon op deze pagina uit en lever
hem in bij de kassa van Kinderstad.
Je ontvangt dan 2 euro korting per
persoon (maximaal 4 personen).

‘Heb je een vuurtje voor me´? Het lijkt een slechte
openingszin, maar bij Piet Schrompges is het dat
zeker niet. Ik ben op bezoek bij een bijzondere man
met een speciale verzameling.
dec 06
wellermagazine
28
Light my fire
06 dec
wellermagazine
29
Piet moet wel de reïncarnatie van
een stoere cowboy zijn. Hij droomt
over rijden op een echte Harley
Davidson, houdt van indianen en
is een echte vrijbuiter. Maar zijn
grootste hobby is het verzamelen
van benzineaanstekers. En dan niet
zomaar de eerste de beste. Welke
dan? Ik zal u een hint geven, ze
noemen hem niet voor niets ‘Piet
Zippo’.
Moesten ze vroeger nog aanmodderen
met vuursteen, tondeldozen,
ijzer en mascariet om vuur te krijgen,
Piet hoeft alleen maar één van zijn
200 prachtexemplaren uit de kast te
pakken. Ze zijn allemaal verschillend.
De ene aansteker met een afbeelding
van de Canadese vlag, de andere met
een stoere Harley Davidson afgebeeld,
of een exemplaar dat is bewerkt door
Navajo-indianen. Ze worden zelfs
gemaakt met goud en diamanten. Die
heeft Piet niet, maar er zitten toch
een paar bijzondere exemplaren bij.
Zijn oudste Zippo stamt uit 1960 en is
gemaakt voor een marinierskazerne op
Curaçao.
Historie
Het verhaal achter Zippo is een
Amerikaanse successtory. Het bedrijf
werd in 1932 opgericht door George
G. Blaisdell in Bradford, Pennsylvania.
Hij wilde een aansteker ontwikkelen
die er goed uitzag, eenvoudig te
bedienen was én het in alle weersomstandigheden
deed. De aansteker
moest ook nog een pakkende naam
krijgen. Blaisdell vond het woordje
Zipper (ritssluiting) leuk en noemde
zijn aansteker Zippo. De eerste maand
verkocht hij er 82, inmiddels zijn ze
populair over de hele wereld.
Legende
Het voordeel van een Zippo is dat ze
ook goed werken bij vocht, wind en
kou. En je krijgt er levenslange garantie
op. Er gaat een verhaal dat een visser
een keer een vis ving die een Zippo
had ingeslikt. De man fileerde de vis
en kwam de aansteker tegen. De aansteker
ontvlamde direct bij de eerste
keer proberen.
Verzamelobjecten
Zippo´s zijn waardevolle verzamelobjecten
en daar weet Piet alles
van. De waarde van zijn aanstekers
varieert van 19 tot 500 euro per stuk.
Hij struint alle rommelmarkten af.
Soms heeft hij maanden niets en dan
vindt hij er weer 6 in één keer. De
meeste handelaren kennen Piet al en
houden hun exemplaren vast totdat
‘Zippo Piet’ is langs geweest. Piet
let heel goed op voordat hij er een
koopt, want tegenwoordig zijn er een
boel replica’s in omloop. Hoe herken
je een echte Zippo? Volgens Piet zit
het in het unieke geluid. Je hoort
het gewoon als je een Zippo opent.
Een heerlijk, helder geluid. Een echte
verzamelaar zoals ik ziet, hoort en
voelt het.

De tand des tijds 75,-
Knibbeler
Wellerhebbes
Leuke hebbedingetjes gespot door Weller
‘Bugslife’
decoratieve insecten 5,19
Intratuin
Onderborden in zoete kleurtjes
2,99 per stuk, Intratuin
Opbergdoos 17,95
Knibbeler
Balletje, balletje
Kerstballen vanaf 0,49, Intratuin
dec 06
wellermagazine
30
Terwijl we nog volop in het feestgedruis zitten van 2006, stellen we tevreden vast dat het nieuwe jaar al in de steigers staat.
We zijn er nu al zeker van dat ons een paar leuke, belangrijke en natuurlijk ook wat minder leuke of minder belangrijke zaken
te wachten staan.
De muntstukken in guldens kunnen we na 1 januari bijvoorbeeld niet meer inleveren bij de Nederlandsche Bank. Het Iers wordt
een officiële taal van de Europese Unie. Van 30 januari tot 10 februari worden de Nationale Voorleesdagen gehouden. 20 Februari
is het Carnaval. En op 3 maart is een totale maansverduistering te zien om 23.20 uur. Om maar wat te noemen. Nou, en dan is
het nog maar maart!
Het is overigens het hele jaar Michiel de Ruyter jaar. Maar voor ons en u is het misschien wel veel belangrijker dat het volgend
jaar weer een Wellerjaar is. Een heel jaar lang woonplezier. Want lekker wonen gaat wat ons betreft altijd door. Maak er een
gezellig, warm en vriendelijk jaar van! Met elkaar en met ons!

Wellerkids
Deze tekening is gemaakt door Nivenka Engelen (12 jaar).
Zij mag een cadeautje in de Wellerij komen ophalen
of zich telefonisch melden bij Weller en vragen naar
Yvette Verhooren. Wil jij jouw tekening de volgende
keer op de achterkant van het Wellermagazine zien
en ook een cadeautje ophalen in de Wellerij? Stuur je
mooiste (t)huistekening dan snel naar:
Wellermagazine
t.a.v. de redactie
Postbus 2, 6400 AA Heerlen